"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/2275 E., 2023/1276 K.
KARAR : Başvurunun kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm tesisi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Beyşehir 2. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2020/86 E., 2021/206 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince her iki davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı-karşı davalı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin ilgili hükümlerinin kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı-karşı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
1.Davacı-karşı davalı erkek (asıl) dava dilekçesinde özetle; kadının birlik görevlerini, evine ve çocuklarına karşı sorumluluklarını yerine getirmediğini, sürekli hakaret ettiğini, küçük düşürdüğünü, saygısız davrandığını, aşırı kıskanç davrandığını, ilgi alaka göstermediğini, sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığını belirterek tarafların evlilik birliğinin sarsılması sebebiyle boşanmalarına, çocukların velâyetinin babaya bırakılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
2. Davalı-karşı davacı erkek vekili 30.10.2020 tarihinde tebliğ edilen cevap dilekçesine karşı ibraz ettiği 14.11.2020 tarihli süresinden sonra verdiği cevaba cevap dilekçesinde özetle; kadının iddialarının asılsız olduğunu belirterek 75.000.00 TL maddî, 75.000.00 TL manevî tazminat talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-karşı davacı kadın vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; erkeğin sürekli agresif ve gergin davrandığını, eş ve çocuklara sürekli şiddet uyguladığını, hakaret ve tehdit ettiğini, eş ve çocukları aç bırakarak cezalandırdığını, savurgan davrandığını, eğlence mekanlarında para harcadığını, sadakat yükümlülüğüne uymadığını, eş ve çocukların ihtiyaçlarıyla ilgilenmediğini, eşinin elindeki paraya el koyduğunu, ekonomik sorumluluk almadığını, uyuşturucu kullandığını, eşini uyuşturucu kullanmaya zorladığını belirterek tarafların evlilik birliğinin sarsılması sebebiyle boşanmalarına, çocukların velâyetinin anneye tevdiine, aylık 750,00 TL tedbir ve iştirak, aylık 1.000,00 TL tedbir-yoksulluk nafakasına (faiziyle), 50.000,00 TL maddî 50.000,00 TL manevî tazminata (faiziyle) karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı-karşı davacı kadının sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı, davalı-karşı davacı erkeğin ise eşine karşı fiziksel şiddet uyguladığı, eşinin çalışması karşılığı aldığı paraları zapt ettiği, erkeğin çalışmaması nedeniyle taraflar arasında sürekli maddî ve ekonomik konularda tartışma çıktığı, tarafların eşit kusurlu olduğu gerekçesiyle her iki davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, sosyal inceleme raporu ve çocuğun isteği dikkate alınarak velâyetin babaya tevdiine, eşit kusurlu olmaları sebebiyle tarafların tazminat taleplerinin reddine, tarafların ekonomik ve sosyal gelirlerinin benzer nitelikte olması, velâyetin babaya verilmesi hususları değerlendirildiğinde kadının yoksulluk nafakası talebinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı-karşı davalı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı-karşı davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; ceza dosyasının 2019 tarihli olduğunu, son olay olmadığından hükme esas alınamayacağını belirterek kadının davasının kabulü, kusur tespiti ve reddedilen tazminatlar yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesini istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile erkeğe verilen kusurların sabit olduğu, kadının kusurunun istinaf edilmeksizin kesinleştiği ve başkaca kusurunun ispatlanmadığı, ne var ki, erkek vekiline cevap dilekçesinin 30.10.2020 tarihide tebliğ edildiği, cevaba cevap dilekçesinin ise süre geçtikten sonra 19.11.2020 tarihinde verildiği, bu dilekçede erkeğin tazminat talebinin olduğu, tüm bu nedenlerle erkeğin maddî-manevî tazminat talebi yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken kesin hüküm oluşturacak şekilde ret kararı verilmesinin hatalı olduğu gerekçesi ile davacı karşı davalı erkeğin reddedilen tazminatlara yönelik istinaf başvurusunun kabulüne, bu konuda yeniden esas hakkında hüküm tesisine, erkeğin maddî, manevî tazminat talebi yönünden karar verilmesine yer olmadığına, sair istinaf başvurusunun ise esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı-karşı davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı-karşı davalı erkek temyiz dilekçesinde özetle; Bölge Adliye Mahkemesi kararının usul ve kanuna aykırı bulunduğunu, cevaba cevap dilekçesini 14.11.2020 tarihinde, diğer bir anlatımla süresinde verdiklerini, tazminat taleplerine yönelik isteklerinin esasının incelenmesi gerektiğini ileri sürerek ve istinaf sebeplerini tekrarla; kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi ve erkeğin tazminat talepleri yönünden verilen kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi ve erkeğin cevaba cevap dilekçesinin süresinde olup olmadığı, maddî ve manevî tazminat talebinin değerlendirilip değerlendirilemeyeceği noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 129 uncu, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun'un 4 üncü, 166 ncı ve 174 üncü maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı-karşı davalı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
12.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.