"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1074 E., 2023/1422 K.
DAVA TARİHİ : 24.06.2016
KARAR : İstinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurulması
İLK DERECE MAHKEMESİ : Dazkırı Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2016/128 E., 2023/27 K.
Taraflar arasındaki katılma alacağı davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın her iki taraf vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kısmen kaldırılarak bu yönlerden yeniden esas hakkında karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı her iki taraf vekili tarafından temyiz edilmekle;kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; davalının üzerine kayıtlı süt işletmesinde 13 adet büyükbaş hayvan bulunduğunu, tüm bu hayvanların davacı tarafından satın alındığını ancak kendisinin bir takım borçları olduğu ve icra takibine maruz kalmamak için süt işletmesinin davalı üzerine kurulduğunu, davalının kendisine ait süt işletmesinde bulunan hayvanların sayısını arttırmak istediğini, kredi çekileceği için davacının annesi adına kayıtlı Afyonkarahisar İli Evciler İlçesi Baraklı Köyü'ndeki 2336 parselde kayıtlı tarla ile 120 ada 3 parselde kayıtlı kargir ev, ahır ve arsanın davalının çekeceği kredide teminat gösterilmesi için davalının üzerine devredildiğini, ancak davalının kredi çekmekten vazgeçmesine rağmen üzerine aldığı tarla ve evin tapusunu kendi mülkiyetinde tuttuğunu, tarafların 03.10.2014 tarihinde ayrıldıktan sonra davalının yukarıda bahsedilen taşınmazı mal kaçırma kastı ile amcasına devrettiğini, ayrıca davacıya ait evde bulunan 12.000,00 TL paranın da davalıda kaldığını belirterek mal rejiminin tasfiyesi sureti ile şimdilik 10.000,00 TL'nin faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, 21.09.2022 tarihli talep belirleme dilekçesi ile de dava değerini 329.866,14 TL olarak ıslah etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının evin ihtiyaçlarıyla ilgilenmediği ve sürekli geçim sıkıntısı çekildiği için yaklaşık 9-10 yıl önce davalının babasının bir adet kendi ineklerinden inek verdiğini, bir veya iki adette parasıyla inek satın alıp onu verdiğini, davalının bu inekleri bakıp, çoğalttığını, davacının iddia ettiği tarlanın davacının babası tarafından satışa çıkartıldığını, davalının bu tarlayı parasıyla satın aldığını, yine davalının satın aldığı evin de parasının bizzat davalı tarafından ödenerek alındığını, davacının evde iddia ettiği miktarda nakit para bıraktığı iddiasının doğru olmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacı ve davalının birlikte hayvancılık işi yaparak geçimlerini sağlamak istedikleri ve bu kapsamda ilk olarak davacının ailesinin davacıya bir adet inek verdiği ve yine davacının annesinin de bu şekilde tarafların geçinmeleri yönünden kendisine ait tapuları davalı üzerine devrettiği, yine davacının hayvancılık işi kapsamında diğer dinlenen tanıklardan hayvan satın aldığı ve bu şekilde evlilik birlikteliği kapsamında iki tarafında katkıda bulunduğu ve katkı hali yönünden davacı ve davalının hayvancılık işi de yaptıkları ve Evciler Tarım ve Hayvacılık Müdürlüğünden gelen kayıtlar kapsamında davalı adına olan işletmede 13 adet gerek alım gerekse de bu alınan hayvanların doğum yapması kapsamında doğan düveler şeklinde mal varlığının olduğu 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 219 uncu maddesinin birinci fıkrasının (4) üncü bendinde kişisel mallarıdan gelen ürünlerin ve gelirlerinin edinilmiş mal olarak kabul edildiği ve bu kapsamda tespit edilen 13 adet hayvan yönü ile değerlerinin 233,500,00 TL olduğu ve 4721 sayılı Kanun'un 235 inci vd. maddesi kapsamında katılma alacağı oranın 1/2 olarak yasal kabul edilmekle davacının bu hayvanlar yönünden 116,750,00 TL katılma alacağının olduğu, Afyonkarahisar ili Evciler ilçesi Baraklı köyü 127 ada 3 parsel sayılı taşınmazın davalı ... Arslan'ın 26.03.2012 yılında satın aldığı ve bu şekilde malın evlilik birliği içerisinde satın alınmış olmakla edinilmiş mal olduğunun sabit olduğu, bu taşınmaz her ne kadar tapu kaydı ile 17.10.2014 tarihinde satılmış ise de mal rejiminin tasfiyesinin evliliğin sona erdiği tarihte gerçekleşmek ve o tarihte bu taşınmazın davalının uhdesinde olmakla davacının katılma alacağının doğmuş olmak ve taşınmaz yönünden yapılan bilirkişi kıymet takdiri ile değerinin 352.270,28 TL olduğu ve 4721 sayılı Kanun'un 235 inci vd. Maddesi kapsamında katılma alacağı oranın 1/2 olarak yasal kabul edilmekle davacının bu taşınmaz yönünden 176.135,14 TL katılma alacağının olduğu, Afyonkarahisar ili Evciler ilçesi Baraklı köyü 2336 parsel sayılı taşınmazın davalı ... Arslan'ın 26.03.2012 yılında satın aldığı ve bu şekilde malın evlilik birliği içerisinde satın alınmış olmakla edinilmiş mal olduğunun sabit olduğu, bu taşınmaz her ne kadar tapu kaydı ile 17.10.2014 tarihinde satılmış ise de mal rejiminin tasfiyesinin evliliğin sona erdiği tarihte gerçekleşmek ve o tarihte bu taşınmazın davalının uhdesinde olmakla davacının katılma alacağının doğmuş olmak ve taşınmaz yönünden yapılan bilirkişi kıymet takdiri ile değerinin 73.962,00 TL olduğu ve katılma alacağı oranın 1/2 olarak yasal kabul edilmekle davacının bu taşınmaz yönünden 36.981,00 TL katılma alacağının olduğunun anlaşıldığı, davacı tarafından ayrıca 12.000,00 TL bir nakit paranın olduğu ve yine bu para yönünden de katılma alacağının olduğu belirtilmiş ise de bu paranın davalı uhdesinde yer aldığı hususu yönünden somut bir delilin sunulamadığı ve bu şekilde bu talep edilen para yönünden davacının davasının kısmen reddi şeklinde bilirkişiler tarafından yapılan tespit ve değerlendirmeler yerinde olup bu doğrultuda karar vermek gerektiği gerekçesiyle Afyonkarahisar ili Evciler ilçesi Baraklı Köyü 127 ada 3 parsel sayılı davalı adına kayıtlı taşınmazda davacının 176.135,14 TL katılma alacağı olduğunun tespiti ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine alacağa karar tarihi itibariyle yasal faiz yürütülmesine, Afyonkarahisar ili Evciler ilçesi Baraklı Köyü 2336 parsel sayılı davalı adına kayıtlı taşınmazda davacının 36.981,00 TL katılma alacağı olduğunun tespiti ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine alacağa karar tarihi itibariyle yasal faiz yürütülmesine, davalının hayvancılık işi ile uğraştığı ve yine evlilik birliğinin devamı kapsamında davacının işletmesinde doğan hayvanların edinilmiş mal kapsamında kaldığı anlaşılmakla davacının 116.750,00 TL katılma alacağı olduğunun tespiti ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine alacağa karar tarihi itibariyle faiz yürütülmesine, davacının her ne kadar evde 12.000,00 TL bir para bıraktığı ve bu para yönünden de katılma alacağı olduğunu beyan etmiş ise de bu paranın mevcut olduğunu ispat edemediği anlaşılmakla bu para yönünden katılma alacağı talebinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde her iki taraf vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; 12.000,00 TL para yönünden herhangi bir ıslah beyanının olmadığını, bu nedenle 12.000,00 TL para yönünden ret kararı verilmek sureti ile davacı lehine vekâlet ücretine hükmedilmesinin hatalı olduğunu, ayrıca mal varlığının güncel değerlerinin belirlenmeden karar verilmesinin hatalı olduğunu ileri sürerek kabul edilen katılma alacağının miktarı ve vekâlet ücreti yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
2.Davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; dava konusu taşınmazların hiçbir bedel ödenmeksizin davalı üzerine devredildiğini, ortak kazanç ile alınmadığını, yine hayvanların ortak kazanç ile değil davalı ve davacının anne ve babası tarafından bedelleri ödenerek davalıya bağışlanmış hayvanlar olduğunu ileri sürerek davanın kabul edilen kısmı yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; dava konusu taşınmazların 26.03.2012 tarihinde davalı adına satış sureti ile tescil edildiği, her ikisinin de edinilmiş mal olduğu, davacının işbu taşınmazların davalının süt işletmesine kredi çekilmesi için krediye teminat olarak davacının annesi tarafından davalıya devredildiği iddiasının davalı tarafça dilekçelerin karşılıklı verilmesi aşamasında kabul edilmediği, davalının her iki taşınmazın da para karşılığı satın alındığını iddia ettiği, dolayısıyla her ne kadar davalı istinafta bu taşınmazların edinilmiş mal olmadığı, bedelsiz olarak kendisine bağışlandığını iddia etmiş ise de, İlk Derece Mahkemesinde ileri sürmediği bu iddianın da dikkate alınamayacağı, dolayısıyla davalının cevap dilekçesindeki savunmasıyla bağlı kalınması gerektiği, hal böyle olunca dava konusu taşınmazların belirlenen değerleri üzerinden davacı lehine tasfiye alacağına hükmedilmesinde isabetsizlik olmadığı, dava konusu taşınmazların en son güncel değerleri belirlendikten sonra davacının 21.09.2021 tarihinde talep belirleme dilekçesi, 17.01.2022 tarihinde de esas hakkında beyan dilekçesi verdiği, karar verilinceye kadar geçen aşamada taşınmazların yeni güncel değerlerinin belirlenmesine yönelik herhangi bir talebinin olmadığı da gözetildiğinde en son belirlenen güncel değerleri üzerinden karar verilmesinin doğru olduğu kabul edilerek taraf istinaflarının reddine, davalı, hayvan işletmesinin en başta 3 adet inekle başladığını, bu 3 adet ineğin 1 tanesini babasının kendi işletmesinden verdiğini, 2 tane ineğin ise parasının yine babası tarafından ödenerek bu ineklerin davalıya verildiğini, dolayısıyla 3 adet ineğin davalının kişisel malı olduğunu, zaman içinde bu ineklerin davalının bakımı ile çoğaldığını iddia etmiş ise de, 1 adet ineğin davalının babasının kendi işletmesinden verdiği hususunun ispat edilemediği, diğer 2 adet ineğin parasının davalının babası tarafından verilmiş olmasının tek başına bu hayvanların davalının babası tarafından alındığı ve davalıya bağışlandığının kabulü için yeterli olmadığı, bu tür tanık beyanlarının her zaman verilebilir beyanlar olup, somut bir delille desteklenmediği, davalının yemin delilinin de olmaması sebebi ile 3 adet hayvanın davalının kişisel malı olduğunun kabul edilemeyeceği, hal böyle olunca boşanma davasının açıldığı tarih itibarıyla mevcut bulunan hayvanların güncel değeri üzerinden davacı lehine tasfiye alacağına hükmedilmesinde isabetsizlik olmadığı, yine davacının talep belirleme dilekçesi verdikten sonra karar verilinceye kadar geçen aşamada hayvanların en son güncel değerlerinin belirlenmesini de talep etmediği gözetilerek tarafların istinaf taleplerinin reddine, davacının 2 adet taşınmaz, hayvan işletmesindeki hayvanlar ve 12.000,00 TL para için tasfiye talep ettiği, 10.000,00 TL bildirdiği dava değerini taşınmazlar ve hayvan işletmesindeki hayvanlar için toplam 329.866,14 TL olarak belirlediği, tasfiye alacağının ayni hak değil kişisel hakka ilişkin olup, para alacağı olduğu, tasfiye talep edilen 12.000,00 TL için talep belirleme işlemi yapılmaması nedeni ile bu para yönünden ispatlanamadığından bahisle ret kararı verilmek sureti ile davalı lehine vekâlet ücretine hükmedilmesinin hatalı olduğu anlaşılmakla davacının istinafının bu yönüyle kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin hüküm fıkrasının 4 üncü ve 8 inci bentlerinin kaldırılmasına, davacının davasının tam kabul edildiği dikkate alınarak yargılama giderlerine yönelik olarak 6 ncı ve 9 uncu bentlerinin kaldırılarak yerine yeniden hüküm tesisine, davalının tüm, davacının sair yönlere ilişkin istinaf başvurusunun ise esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde her iki taraf vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle;dava konusu menkul ve gayrimenkulün değerlerinin gçen süreçte artttığını, karar tarihine en yakın değerlerinin hesaplanarak karar verilmesi gerektiğini ileri sürerek; kabul edilen miktarlar yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
2.Davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki beyanlarını tekrarla davanın kabulü yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, katılma alacağı istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 188 inci, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 2 nci ve 6 ncı, 179 uncu, 202 nci, 219 uncu, 220 nci, 222 nci, 225 inci, 231 inci, 236 ncı maddesinin birinci fıkrası.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup taraf vekilleri temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
28.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.