"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1626 E., 2023/1755 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bolu 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/81 E., 2022/204 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi davalı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların 1986 yılında evlendiklerini, tarafların 11.05.2005 tarihinden bu yana ortak bir yatağı ve hayatı paylaşmadıklarını, davalı kadının kusurlu eylemleri ve geçimsizliği nedeniyle müvekkilinin evi terk etmek zorunda kaldığını, davalının, müvekkiline evlilikleri boyunca duygusal ve psikolojik şiddet uyguladığını, davalının hiçbir şekilde ortak hayatın yeniden kurulmasına ve devamı yönünde çaba göstermediğini, bu nedenlerle tarafların boşanmalarına, müvekkili lehine 50.000,00'er TL maddî-manevî tazminata karar verilmesini talep dava açmıştır.
II. CEVAP
Davalı kadın vekili cevap dilekçesinde özetle; dava dilekçesinde iddiaların soyut olduğunu, müvekkilinin boşanmayı istemediğini davacının kendi isteği ile evi terk ettiğini, davacının, evin ihtiyaçlarını bile karşılamayı ihmal ettiğini, alkol alışkanlığı olduğunu, müvekkiline hakaret ettiğini, zaman zaman şiddet uyguladığını, bu nedenlerle tarafların boşanmalarına, müvekkili lehine aylık 1.500,00 tedbir- yoksulluk nafakasına, müvekkili lehine 100.000,00'er TL maddî ve manevî tazminata ayrıca evlilik birliği içerisinde edinilen mallara ve ziynet eşyaları ile şahsi eşyalara ilişkin dava ve talep haklarını saklı tutulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, davanın kabulü ile, tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, davalı kadın lehine aylık 750,00-1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, kadın lehine 30.000,00 TL maddî, 20.000,00 TL manevî tazminatın davacı erkekten alınarak davalı kadına verilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı taraf vekillerince istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur durumunun hatalı tayin edildiğini, davacı tarafından iddiaların ispat edilemediğini, aleyhine maddî ve manevî tazminata hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğunu, söz konusu tazminatların müvekkilinin ekonomik gücünün üstünde rakamlar olduğunu, Mahkemece tazminat taleplerinin yok sayılarak bu talepler hakkında olumlu ya da olumsuz hiçbir hüküm kurulmadığını, bu nedenlerle Mahkeme kararının davalı lehine tazminata hükmettiği hüküm fıkrasının kaldırılmasını, tazminat taleplerinin dava dilekçesi doğrultusunda kabulüne karar verilmesi yönlerinden istinaf yoluna başvurmuştur.
2.Davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; davanın ispatlanamadığı, müvekkilin eşinden boşanmak istemediğini, kusur değerlendirilmesi davanın reddi gerektiği, Mahkemece müvekkil lehine takdir edilen nafaka, maddî ve manevî tazminat miktarlarının günün şartlarına göre düşük olduğunu, Mahkemece davacı adına kayıtlı aile konutunun müvekkilinin kullanılmasına bırakılmasına ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu yönlerinden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesi ile istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı kadın vekilince temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; davanın reddi gerektiği, kusur değerlendirilmesi, kadın lehine verilen nafaka ve tazminat miktarlarının düşük olduğu yönünden temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; erkeğin boşanma davasının şartlarının oluşup oluşmadığı, kusur, tazminatlar ve nafakalar noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü, 6 ncı, 166 ıncı, 169 uncu, 174 üncü, 175 inci, 176 ncı, 182 nci, 330 uncu ve 336 ncı maddeleri. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı kadın vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Adli yardımdan yararlanması sebebi ile başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
18.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.