"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ: Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1372 E., 2024/1057 K.
KARAR : Başvurunun kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm tesisi
İLK DERECE MAHKEMESİ: Tarsus 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/343 E., 2022/151 K.
Taraflar arasındaki çocukla kişisel ilişkinin kaldırılması veya azaltılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesine davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı (anne) vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin ilgili hükümlerinin kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabul - kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı (baba) vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı (anne) vekili dava dilekçesinde özetle; Tarsus 1. Aile Mahkemesinin 2019/422 E.-2019/829 K.sayılı kararı ile davalı baba ile çocuk arasında her cumartesi günü sabah saat 10.00'dan akşam saat 16.00'ya kadar, dini bayramların 2. günü saat 10.00'dan akşam saat 16.00'ya kadar kişisel ilişki kurulmasına karar verildiğini, çocuğun kişisel görüş için alınırken kendini yırtarcasına ağladığını, ruhsal anlamda kötü etkilendiğini, gelişimine ters etkiler göstermeye başladığını, görüş dönüşü durgun ve keyifsiz olduğunu, çocukta otizm başlangıcı teşhisi konulduğunu belirterek ortak çocuk için uygulanan kişisel görüş kararının kaldırılmasını, mahkemenin aksi kanaatte olması halinde çocuğun üstün yararı, sağlığı göz önünde bulundurularak ayda birden fazla gün olmamak üzere ve davalı babada kalmayacak şekilde kişisel ilişki kararı verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı (baba) vekili cevap dilekçesinde özetle; kişisel ilişkinin kaldırılmasını veya değiştirilmesini gerektirecek bir durumun söz konusu olmadığını, davacının tamamen kötü niyetli olarak çocuğun, müvekkiliyle görüşmesini engellemek amacı ile davayı açtığını, ortak çocuğun, müvekkili ile kişisel ilişki saatlerinde gayet mutlu ve huzurlu olduğunu, annenin kişisel ilişki günleri zorluk çıkardığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile kişisel ilikinin kaldırılmasını veya azaltılmasını gerektirecek bir durumun varlığı gözlemlenmediği gibi ortak çocukla davalı baba arasında mevcut hali ile gerçekleşen kişisel ilişki zamanlarının çocuğun yaşına, psikolojik ve fiziksel gelişimine uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı (anne) vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı anne vekili istinaf dilekçesinde özetle; çocuk ile baba arasında kişisel ilişki günlerinin kaldırılması ya da azaltılması gerektiğini belirterek davanın reddi yönünden kararın kaldırılmasını istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dinlenen tanık beyanları ve tüm dosya kapsamına göre, kesinleşen boşanma ilamında ortak çocuk ile baba arasında her hafta olacak şekilde kurulan kişisel ilişkinin davacının velâyet görevini yerine getirmesinde zorluk yaratabileceği gibi çocuğun da üstün menfaatine aykırı bulunduğu, davacının velâyet görevini aksatmayacak, davalının da babalık duygularını tatmin edecek şekilde bir kişisel ilişki kurulması gerekirken davanın tamamen reddine karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı bulunduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının tüm sonuçları ile birlikte ortadan kaldırılarak çocuk ile baba arasında velâyeti annede olan 2018 doğumlu Umut Işık ile davalı baba ... arasında her ayın 1. ve 3. cumartesi günü sabah saat 10.00'dan akşam saat 16.00'a kadar, dini bayramların 2. günü sabah saat 10.00'dan akşam saat 16.00'a saatleri arası kişisel ilişki kurulmasına karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı (baba) vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı (baba) vekili özetle; Bölge Adliye Mahkemesi kararının usul ve kanuna aykırı olduğunu, davacı annenin iddia ettiğinin aksine baba ile çocuğun mutlu bir vakit geçirdiğini, annenin, çocuğu göstermek istemediğini, davanın reddi gerektiğini belirterek davanın kısmen kabulü yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık,davacı baba ile ortak çocuk arasında her hafta cumartesi yatısız şekilde kurulan kişisel ilişkinin, iki haftada bir Cumartesi günleri olarak azaltılmasının isabetli olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanunu'nun 323 üncü maddesi. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesinin 12 nci maddesi. Çocuk Haklarına Dair Avrupa Sözleşmesinin 3 üncü ve 6 ncı maddeleri. 6100 sayılı Kanun'un 370 inci ve 371 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı baba vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
26.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.