"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2024/1084 E., 2024/2390 K.
DAVA TÜRÜ : Kişisel İlişkinin Kaldırılması
İLK DERECE MAHKEMESİ : Konya 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2022/927 E., 2024/127 K.
Taraflar arasındaki kişisel ilişkinin kaldırılması davasının yapılan muhakemesi sonunda Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı vekili tarafından davanın kısmen kabulü ile kişisel ilişkinin sınırlandırılması yönünden temyiz edilmiş olup, kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
Davacı anne, velâyeti kendisine verilen ortak çocuk ile davalı baba arasında kurulan kişisel ilişkinin kaldırılması ya da azaltılması talebiyle davayı açmıştır. Dava dilekçesinde, ortak çocuk ile davalı baba arasında kurulan son iki buçuk ay içindeki kişisel ilişkinin davalı babanın ofisinde gerçekleştiğini, ofis şartlarının çocuk ile kişisel ilişki kurulması yönünden uygun olmadığını belirtmiştir. Davalı baba ise ikamet adresinin bulunduğunu, çocuğun talebi nedeniyle ofiste kişisel ilişki kurulduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince, alınan uzman raporları dikkate alındığında, tutarlı olmayan tanık beyanları ile ortak çocuğun beyanının dikkate alınamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı anne tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, tekrar uzman raporu aldırılmış, ortak çocuk duruşmada dinlenmiş olup ortak çocuğun beyanı esas alınarak ofis şartlarının çocuğun gelişimi açısından uygun olmadığı değerlendirilerek ev ortamı temin etmeyen baba ile ortak çocuk arasında kurulan kişisel ilişkinin kısıtlanması gerektiği gerekçesiyle İlk Derece Mahkemesi kararın kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne, boşanma davasında Bölge Adliye Mahkemesince verilen kişisel ilişki kararının kaldırılmasına, kişisel ilişkinin her ayın 1. ve 3. Pazar günleri, dini bayramların 2. günü ve babalar gününde yatısız, her yıl Temmuz ayında ise 15 gün yatılı olacak şekilde düzenlenmesine karar verilmiştir. Karar davalı baba tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamından; eldeki davanın açıldığı 25.11.2022 tarihinde, taraflar arasında görülmekte olan boşanma davasının derdest olduğu, boşanma davasında İlk Derece Mahkemesince 06.10.2021 tarihli karar ile tarafların boşanmalarına, fer’ilere ve ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesi ile çocuk ile baba arasında “...Her ayın ilk ve üçüncü haftası Cumartesi günleri saat 09:00’dan Pazar günü saat 17:00’ye kadar, dini bayramların ikinci günü saat 09:00’dan üçüncü günü saat 17:00’ye kadar davalı-birleşen dosyada davacı anneye haber vermek kaydı ile..”kişisel ilişki tesisine karar verilmiştir. Tarafların kararı istinaf etmeleri üzerine, Bölge Adliye Mahkemesinin 04.01.2023 tarihli kararı ile diğer fer’i talepler yönünden yapılan düzenlemeler yanında, babanın kişisel ilişkiye yönelik istinaf talebi kabul edilerek İlk Derece Mahkemesince verilen kişisel ilişki kararı kaldırılıp yerine “... her ayın ilk ve üçüncü haftası Cumartesi günleri saat 09:00’dan Pazar günü saat 17:00’ye kadar, dini bayramların ikinci günü saat 09:00’dan üçüncü günü saat 17:00’ye kadar, sömestr tatilinin 2. haftası pazartesi günü saat 09:00'dan onu izleyen pazar günü saat 17:00' e kadar, her yıl 1. Temmuz sabah saat 09:00'dan 31. Temmuz akşam saat 17:00'a kadar kişisel ilişki kurulmasına,...” karar verilmiş, karar Dairemizin 14.12.2023 tarihli onama ilamı ile kesinleşmiştir. Boşanma hükmünün de 14.12.2023 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Kişisel ilişki düzenlenirken çocuğun yüksek yararı, yaşı ve anne ve babalık duygusunun tatmini ve infaz edilebilir nitelikte olması hususları birlikte değerlendirilerek çocuğun kişisel gelişimine en uygun düzenleme tercih edilmelidir. Çocuk anne ve babası ile düzenli kişisel ilişki kurma ve bu ilişkiyi sürdürme hakkına sahiptir. Anne ve babası ayrı olan çocuğun ebeveynleriyle düzenli kişisel ilişki kurması ve bu ilişkiyi sürdürmesi çocuk için bir hak olduğu gibi, anne ve baba için de haktır. Kişisel ilişki sadece çocuğun yüksek yararı gerektirdiği takdirde kısıtlanabilir veya kaldırılabilir.
Somut olayda; taraflar arasında derdest olan boşanma davasında İlk Derece Mahkemesince verilen karardan sonra, davacı anne tarafından eldeki davanın açıldığı, bu sırada boşanma dosyasında Bölge Adliye Mahkemesi incelemesi sonucunda, baba ile ortak çocuk arasındaki kişisel ilişki süresi yeterli bulunmayarak artırılmasına karar verildiği ve kararın kesinleştiği anlaşılmaktadır. Eldeki davada, davacı anne son iki buçuk aydır ofis şartlarında kurulan kişisel ilişkinin uygun olmadığını ileri sürerek, boşanma dosyasında İlk Derece Mahkemesince verilen kişisel ilişki kararının kaldırılması ya da azaltılması talebinde bulunmuş ve Bölge Adliye Mahkemesince de yukarıda açıklandığı gerekçe ile boşanma dosyasında kesinleşen kişisel ilişki kararının kaldırılması ile kişisel ilişki sürelerinin azaltılmasına karar verilmiştir.
Tüm dosya kapsamının değerlendirilmesi sonucunda; ilk derece ve istinaf aşamalarında alınan uzman raporları, boşanma dosyasında alınan uzman raporları, eldeki dosyanın ve boşanma dosyasının kapsamı, alınan raporlarda çocuğun annenin etkisi altında kalmış olabileceğinin değerlendirilmesi, boşanma dosyasında annenin kişisel ilişkinin icra yolu ile kurulmasını istediği yönündeki mesajlaşma kayıtları, babanın çocuğu görmek için ısrarlı tutumu, görüş günlerini aksatmaması, icra yolu ile çocuğun teslimine dair tutanaklarda olumsuz bir duruma rastlanmaması, babanın çocuğun vücut bütünlüğüne ve psikolojisine zarar verici durumunun ispatlanamaması, babanın ofis dışında ikamet ettiği bir evinin bulunması, çocuk ile ofis haricinde bu ikametinde kişisel ilişki kurma olanağının bulunması değerlendirildiğinde; babalık duygularını tatmin ve çocuğun da baba sevgi ve şefkatini tatması, çocuğun geleceği ve üstün yararı dikkate alınarak boşanma dosyasında Bölge Adliye Mahkemesince kurulan kişisel ilişki sürelerinin uygun olduğu değerlendirilmiştir. Bu halde, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile kişisel ilişki süresinin azaltılmasına karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı yararına BOZULMASINA,
Peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
Dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,21.01.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.