"İçtihat Metni"
Davacı ... ile davalı ...Ş. (yeni ünvanı: ... Gayrimenkul Yatırım Ortaklığı A.Ş.) arasındaki alacak davasına dair İstanbul Anadolu 6. Tüketici Mahkemesi’nden verilen 23.06.2016 günlü ve 2015/76 Esas 2016/955 Karar sayılı hükmün onanması hakkında (Kapatılan) Yargıtay 13. Hukuk Dairesince verilen 29.06.2020 günlü ve 2017/5165 Esas 2020/5454 Karar sayılı ilama karşı davalı tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı şirketin satışa sunduğu ... Mah., 74 Pafta, 1341 Ada, 60 parsel sayılı taşınmazda inşaa edilen dairelerden 15. ve 16. daireleri kapsayan 49 nolu çatı dubleksini 14 Eylül 2009 tarihinde satış vaadi sözleşmesiyle satın aldığını, 2011 yılında taşınmazın teslim edildiğini, satın aldığı daireye ait makette ve projede yer alan kat bahçesinin olmadığını fark ettiğini, bu konuda davalı tarafla yaptığı görüşmede kat bahçesinin tamamlanacağının söylendiğini, ancak bunun daha sonra tamamlanmadığını, kat bahçesinin eksikliğinin dairenin değerini düşürdüğünü belirterek eksik olan kat bahçesinin davalı tarafça tamamlattırılmasını, bu mümkün olmadığı takdirde eksik ifa nedeniyle uğramış olduğu zarar için fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 3.500,00-TL tazminatın davalı taraftan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 10.05.2016 tarihli celsede tazminat talebine ilişkin davasını 224.505,40-TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı, süresinde ayıp ihbarında bulunulmadığını ve davacının ibraname verdiğini savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, davacının ve davalının temyizi üzerine yapılan temyiz incelemesi sonucu hüküm Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 29.06.2020 tarih, 2017/5165 Esas, 2020/5454 Karar sayılı kararı ile onanmış, bu kez davalı tarafından karar düzeltme talebinde bulunulmuştur.
Dava, ayıplı mal nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkin olup, davacı davasını 10.05.2016 tarihli celsede 224.505,40-TL olarak ıslah etmiştir.
Karar tarihinde yürülükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesine yer alan “(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7 nci maddenin ikinci fıkrası, 9 uncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile 10 uncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.
(2) Ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.” düzenlenmesine göre davalı yararına ıslahla artırılan dava değeri üzerinden hesaplanan -reddedilen miktarı geçmemek üzere- nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken maktu vekalet ücretine hükmedilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, kararının bu yönden düzeltilerek onanması gerekirken, zuhulen onandığı bu defa yapılan inceleme ile belirlendiğinden, davalı tarafın bu yöne ilişen karar düzeltme isteminin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle Yargıtay (kapatılan) 13. Hukuk Dairesi’nin 29.06.2020 tarih, 2017/5165 Esas, 2020/5454 Karar sayılı onama ilamının kaldırılarak, gerekçeli kararın hüküm kısmında yer alan 3. bendinin hükümden çıkartılarak yerine “Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan A.A.Ü.T'ye göre belirlenen 19.420,32-TL nispi vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” cümlesinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan karar düzeltme harcının istek halinde düzeltme isteyene iadesine, 20/12/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.