Logo

3. Hukuk Dairesi2022/6234 E. 2022/9542 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: İlk derece mahkemesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmesine rağmen davalılardan birinin istinaf yoluna başvurmamış olması sebebiyle, temyiz incelemesi talebinde bulunup bulunamayacağı hususunda yaşanan uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Davalılardan birinin ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurmaması sebebiyle, HMK’nın 346. maddesi uyarınca, artık temyiz incelemesi talep edemeyeceği ve bölge adliye mahkemesinin davalının temyiz talebini reddetme yetkisinin bulunmadığı, bu hususun değerlendirilmesi görevinin ilgili Yargıtay Hukuk Dairesine ait olduğu gözetilerek, bölge adliye mahkemesinin temyiz talebinin reddine dair ek kararı kaldırılmış ve davalının temyiz talebi esastan reddedilerek, bölge adliye mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : BURSA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ

İLK DERECE MAHKEMESİ : MUDANYA 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacının, davalı ... yönünden istinaf kanun yolu başvurusunun usulden reddine, davalı ... bakımından istinaf başvurusunun kabulü ile bu davalı yönünden karar verilmesine yer olmadığına yönelik olarak verilen kararın süresi içinde davalı ... vekili tarafından duruşma talepli temyiz edilmesi üzerine; istinaf mahkemesince temyiz talebinin reddine dair verilen ek kararın davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; duruşma talebinin miktar itibariyle reddine, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyanın incelenmesinden, ilk derece mahkemesince davalı ... aleyhine davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olmasına rağmen, bu davalı tarafından karara karşı istinaf dilekçesi verilmediği ve davacının istinaf talebinin incelenmesi neticesinde de davalı ... hakkında verilen kararda bir değişiklik yapılmadığı anlaşıldığından, istinaf aşamasında süresi içerisinde ileri sürülmeyen itirazların temyiz sebebi yapılamayacak olmasına göre bu davalı artık temyiz incelemesi talep edemeyecekse de, bu yönde bölge adliye mahkemesinin ek karar vererek davalının temyiz talebini reddetme yetkisi bulunmamaktadır. Zira 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK’nin) 346. maddesinde “(1) İstinaf dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkeme istinaf dilekçesinin reddine karar verir ve 344 üncü maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder. (2) Bu ret kararına karşı tebliği tarihinden itibaren bir hafta içinde istinaf yoluna başvurulabilir. İstinaf yoluna başvurulduğu ve gerekli giderler de yatırıldığı takdirde dosya, kararı veren mahkemece yetkili bölge adliye mahkemesine gönderilir. Bölge adliye mahkemesi ilgili dairesi istinaf dilekçesinin reddine ilişkin kararı yerinde görmezse, ilk istinaf dilekçesine göre gerekli incelemeyi yapar.” hükmü düzenlenmiştir. Bu maddede; tarafların temyiz talebinin reddine dair ek kararın sadece süre geçtikten sonra kanun yolu dilekçesi verilmesi veya kesin olan bir karara karşı kanun yolu dilekçesi verilmesi halinde verilebileceği hükme bağlandığından, davalının istinaf kanun yoluna başvurmamış olması nedeniyle temyiz kanun yoluna da başvuramayacağına dair ek karar ile temyiz talebi reddedilemez. Bu hususun değerlendirilmesi görevi ilgili Yargıtay Hukuk Dairesine aittir. Hal böyle olunca davalı ... hakkında verilen, usul ve yasaya uygun bulunmayan 18/07/2022 tarihli temyiz talebinin reddine dair ek karar kaldırılarak, davalı ... vekilinin temyiz talebi esasa yönelik olarak incelenmiştir.

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere ve özellikle ilk derece mahkemesinde davanın kısmen kabulüne karar verildiği halde davalı ...’in istinaf talebinde bulunmadığı gözetilerek bu hususta temyiz incelemesi talep edemeyeceğinin anlaşılmasına göre, davalının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan bölge adliye mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nın 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 14/12/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.