"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki menfi tespit ve alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen kararın süresi içinde davalı ve katılma yoluyla davacı vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin süre yönünden reddine dair verilen ek kararın süresinde davalı ve katılma yoluyla davacı vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1)Davalının 09/05/2022 tarihli ek karara yönelik, temyiz itirazının incelenmesinde;
Mahkeme hükmü davalı vekiline, 19.04.2022 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise HUMK’nın 432. maddesinde öngörülen onbeş günlük yasal sürenin bitimi resmi tatil olan Ramazan Bayramının 2. gününe gelmesi nedeniyle Ramazan Bayramının bitimini takip eden gün olan 05.05.2022 tarihinde verilmiştir. Bu nedenlerle, mahkemece verilen temyiz talebinin reddine ilişkin 09.05.2022 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar vermek gerekmiştir.
2)Davalının ve katılma yoluyla davacının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a-Davalının temyiz istemi yönünden;
Davalı tarafından aleyhine karar verilen kısım olan hükmün 5.268,74-TL lik kısmına yönelik temyiz dilekçesinin verildiği, bu anlamda temyiz edilen kısmın karar tarihi itibariyle kesinlik sınırın altında kaldığı anlaşılmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01/06/1990 tarihli 1989/3 E. 1990/4 K. sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Bu itibarla, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin miktar itibariyle reddi gerekmiştir.
b-Davacı vekilinin katılma yoluyla temyiz istemi yönünden;
Davacı vekili kararı tebliğden sonraki on beş gün içinde temyiz etmeyip, karşı tarafın temyiz dilekçesine verdiği cevapla birlikte (katılma yoluyla) temyiz etmiştir.
Ancak; katılma yoluyla temyiz hakkı, asıl temyiz talebine sıkı sıkıya bağlı bir hak olup, diğer tarafın asıl temyiz dilekçesinin normal temyiz süresi içerisinde ve kendisi yönünden temyizi kabil bir karara karşı verilmiş olması koşulu ile sınırlandırılmıştır.
Karşı tarafın temyiz itirazı yukarıda belirtildiği üzere reddedilmiştir. Bu nedenle davacı vekilinin katılma yoluyla temyiz isteminin de reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle, 09.05.2022 tarihli ek kararın kaldırılmasına, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalı ve katılma yoluyla davacının temyiz dilekçesinin miktar itibariyle REDDİNE, peşin alınan temyiz harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 6100 sayılı HMK'nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nın 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 12/12/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.