"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; ... İli ... İlçesi ... mevki 52 nolu orman bölgesinde 11.09.2013 tarihinde meydana gelen orman yangınında yaklaşık 2 hektarlık koruluk alanın yandığını, iddianamede yer alan 11.09.2013 tarihli olay yeri inceleme raporuna göre, yangının başlangıç yerinin bahçeler ile orman arasında geçen yolun bitimi olduğu ve yangının buradan yukarı doğru ilerlediğinin tespit edildiğini, 02.01.2014 tarihli tutanağa göre de, davalıların av tüfeği ile ormanlık alana doğru ateş ederek yangına sebebiyet verdiklerinden bahisle hakkında açılan ceza davasında beraatlerine karar verildiğini, kararın temyiz incelemesinde olduğunu, ceza mahkemesince verilen beraat kararı, kusur ve derecesi, zarar tutarı, illiyet gibi esasların hukuk hakimini bağlamayacağını ileri sürerek; haksız eylem neticesinde meydana gelen yangın nedeniyle yapılan yangın söndürme gideri ve yapılacak ağaçlandırma gideri olmak üzere toplam 144.949,02 TL'nin olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalılar vekili; müvekkillerinin yargılandığı ceza davasında beraatlerine dair verilen kararın kesinleştiğini, müvekkillerinin olayda kusurlu veya kasıtlı davrandıklarına dair her türlü şüpheden uzak delil bulunmadığını, ceza mahkemesinde de bu gerekçe ile beraat kararı verildiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; meydana gelen orman yangınına ilişkin olarak davalılar hakkında ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/123 E., 2014/473 K. sayılı dosyası ile ceza davası açıldığı, yapılan yargılama neticesinde davalıların beraatine dair verilen kararın Yargıtay denetiminden geçerek 09.04.2019 tarihinde kesinleştiği, ceza dosyası içerisinde ifadeleri bulunan tanıkların davalıların bulunduğu yerden silah sesi duyduklarını beyan ettikleri, davalıların av tüfeği ile ateş ettiklerine ilişkin görgülerinin bulunmadığı, yine ceza dosyasında alınan 24.11.2014 tarihli bilirkişi raporunda yangının meydana geldiği anda davalıların bulunduğu yer ile yangının başlama yeri arasındaki mesafe ve av tüfeği ile ateş edilme olasılığı değerlendirilerek yangının av tüfeği ile ateş edilmesi münasebeti ile başlamış olma ihtimalinin bulunmadığının belirtildiği, meydana gelen orman yangınında davalıların kusurunun bulunduğuna ilişkin davacı kurum tarafından başkaca yeterli delil sunulmadığı, davalıların kusurunun bulunduğunun ispat edilemediği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili; 11.09.2013 tarihli olay yeri inceleme raporuna göre yangının başlangıç yerinin bahçeler ile orman arasında geçen yolun bitimi olduğu ve yangının buradan yukarı doğru ilerlediğinin tespit edildiğini, 02.01.2014 tarihli tutanağa göre de dava dışı Şerif’e ait telle çevrili bağ evinin bahçesinde 32 adet av fişeği tapasının bulunduğunu, davalıların da olay saatlerinde söz konusu bağ evinde bulunduklarını, böylece davalıların av tüfeği ile ormanlık alana doğru ateş edip yangına sebebiyet verdiklerini ve bu şekilde üzerlerine atılı suçu işlediklerinden bahisle davalılar hakkında kamu davası açıldığını, yangın meydana geldiği sırada etrafta sanıklardan başka kimse bulunmadığını, bu durumun toplanan tüm dosya kapsamındaki deliller ile de sabit olduğunu, yangının çıkış noktası ile fişek tapalarının bulunduğu yer arasındaki mesafe değerlendirildiğinde davalıların eylemleri neticesi orman yangınına sebebiyet verdiklerine ilişkin yeterli şüphe mevcut olduğunu, davalılar hakkında beraat kararı verilmiş ise de hukuk hakiminin ceza mahkemesinin kusura ilişkin değerlendirmesiyle ve buna etkili tespit edilen olgularla bağlı kalmaksızın, taraflarca ileri sürülen delilleri toplayıp, tümünü birlikte değerlendirerek bir sonuca varması gerektiğini ileri sürerek, kararın kaldırılmasını istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davalı sanıklar hakkında ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/123 Esas 2014/473 Karar sayılı dosyası ile sanıkların üzerilerine atılı suçu işlediklerine dair cezalandırmaya yeterli her türlü şüpheden uzak delil bulunmadığından beraatlerine karar verildiği ve kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleştiği, davalılar hakkında orman yargınına neden olma suçundan yapılan yargılama sonucundan ceza mahkemesi tarafından verilen ve kesinleşen beraat kararı hukuk hakimi açısından bağlayıcı değil ise de ispat yükü üzerinde bulunan davacı tarafça söz konusu yangına davalıların sebebiyet verdiği hususu usulüne uygun delillerle ispat edemediği gerekçesiyle, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf sebeplerini tekrar ederek kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, orman yangınından kaynaklı tazminat istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1.4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 6 ncı maddesi,
2. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı maddesinin birinci fıkrası
3. Değerlendirme
1. Davacı kurumun, ormanlık alanda 10.09.2013 tarihinde çıkan yangına davalıların sebebiyet verdiği iddiasıyla açtığı tazminat davasında, davalılar hakkında açılan ceza davasını delil olarak gösterdikleri, ceza davasında yapılan yargılama sonunda sanıklar hakkında üzerlerine atılı suçu işlediklerine dair her türlü şüpheden uzak cezalandırılmalarına yeter kesin, somut, inandırıcı deliller elde edilemediği gerekçesiyle beraatlerine karar verildiği, kararın Yargıtay incelemesinden geçerek onandığı görülmüştür.
2. Ceza davasında alınan 24.11.2014 tarihli orman mühendisi, yangın bilirkişi (itfaiye grup çavuşu) ve silahçı bilirkişinin (polis) hazırladığı ortak raporda keşif esnasında gösterilen av tüfeği ile atış noktası olan barakanın konumu ve yangın başlangıç yeri doğrultusunda noktalar arasındaki mesafe, fiziki ve coğrafi konum, yangın sebebi olduğu iddia edilen av tüfeği ile ateş edilmesi ihtimalleri incelendiğinde, yangının av tüfeği ile ateş edilmesi münasebeti ile başlamış olma ihtimalinin bulunmadığını belirtmişlerdir.
3. Davacı kurum personellerinin olay tarihinde düzenlediği suç tutanağında; olay ile ilgili yapılan inceleme ve soruşturmada yangının başlamasına ilişkin olarak herhangi bir ipucuna ulaşılamadığı, olayın fail ve faillerinin araştırıldığı, aynı tarihli ek tutanak ile orman yangınını çıkarana ilişkin olarak faili meçhul yazıldığı anlaşılmıştır.
4. Kural olarak belli bir olayın gerçekleşip gerçekleşmediğini, tarafların ispat etmesi gerekir. Davacı ceza dosyası haricinde başkaca delil sunamamıştır.
5. Bu durumda, orman yangınının davalılar tarafından çıkarıldığı davacı tarafça ispatlanamadığından, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
30.11.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.