"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki menfi tespit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; dava dışı ... Ends. .... Soğ. Hav. Kli. San. Tic. Ltd. Şti.nin ödenmeyen amme borçlarının tahsili amacıyla 6183 sayılı Kanun uyarınca gönderilen haciz bildirilerine müvekkili şirketçe süresinde itiraz edilmediğinden davalı tarafça ödeme emri düzenlendiğini, müvekkili şirketin dava dışı kamu borçlusu şirkete borcu bulunmadığını, satış sözleşmesine konu ödemelere ilişkin makbuzlar bulunduğunu ileri sürerek, müvekkili şirketin ödeme emri nedeniyle borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; dava dışı kamu borçlusu şirket aleyhine vadesi geçmiş borçlarına istinaden icra takibi başlatıldığını, 2018 yılı Nisan ve Ağustos aylarına ilişkin BS formlarında davacıya mal ve hizmet satışı yapıldığı tespit edilerek haciz bildirileri gönderildiğini, davacı taraf usulüne uygun tebliğ edilen haciz bildirilerine süresinde itiraz etmediğinden haciz bildirilerindeki miktar kadar ödeme emri düzenlendiğini, yapılan işlemlerin mevzuata uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; alınan bilirkişi raporu ile haciz yazılarının tebliği itibariyle davacının dava dışı kamu borçlusuna borcu bulunmadığının belirlendiği gerekçesiyle, davacının dava dışı kamu borçlusu şirkete borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili; savunmasını tekrar etmiş, ayrıca dava açılmasına davacı sebebiyet verdiğinden yargılama gideri ve vekalet ücretinden sorumlu olmadıklarını ileri sürerek, kararın kaldırılmasını ve davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; bilirkişi raporunun hüküm kurmaya elverişli ve vekalet ücretinin maktu olarak belirlenmesinin kanuna uygun olduğu gerekçesiyle, davalı vekilinin istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; sebeplerini tekrar ederek, kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un (6183 sayılı Kanun) 79 uncu maddesine dayalı menfi tespit istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6183 sayılı Kanun'un "Üçüncü şahıslardaki menkul malların, alacak ve hakların haczi" başlıklı 79 uncu maddesi,
2. 1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun 5904 sayılı Kanun'un 35 inci maddesi ile değişik 168 inci maddesi.
3. Değerlendirme
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında belirtilen gerekçelere, özellikle yargılama sırasında alınan bilirkişi raporunun hüküm kurmaya elverişli olduğunun ve davalı vekilinin bu rapora karşı itirazının bulunmadığının anlaşılmasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanmasına karar verilmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
06.12.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.