"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1215 E., 2022/1966 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bismil 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2018/251 E., 2021/14 K.
Taraflar arasındaki menfi tespit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; müvekkilinin davalı ... şirketinin abonesi olduğunu, davalı şirketin müvekkili aleyhine 30.11.2017 tarihinde kaçak tespit tutanağı düzenlendiğini ve akabinde bu tutanağa istinaden 131.825,97 TL kaçak elektrik tüketim tahakkuku çıkarttığını, davacının kaçak elektrik kullanmadığını ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, müvekkilinin davalı şirkete borçlu olmadığının tespiti ile 30.11.2017 tarihli kaçak tutanağı kaynaklı 131.825,97 TL'nin faiz ve tüm fer'ileri ile iptalini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; davalı şirket personellerince davacının sayacında yapılan kontrol neticesinde abonenin ölçü devresinin kafes direk altı panoda olduğu, trafonun *10 kesitli kablo ile yan tarafındaki dükkana gitmeden petrolün dağıtım panosundan geçerek harici hat çektiğinin tespit edildiğini, kaçak tespit tutanağının aksi ispat edilinceye kadar geçerli olduğunu, yapılan tahakkukun ilgili yönetmelik hükümlerine uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; yapılan keşif sonucunda alınan asıl ve ek bilirkişi raporu ile itirazlar sonrasında alınan ikinci bilirkişi heyet raporu da nazara alındığında, davacının kaçak tutanağından önceki tüketim değerleri ile sonrası tüketim değerleri arasında kayda değer bir farklılığın bulunmadığı, davalı şirketin kaçak tutanağında belirtilen hususların resim ve videolarla desteklenmediği, ispat yükü üzerine olan davalının, davacının kaçak elektirk kullandığını ve buna istinaden tahakkuk edilen kaçak elektrik kullanım bedelinin usulüne uygun tahakkuk edildiğini ispat edemediği gerekçesiyle; davanın kabulü ile davacı adına kayıtlı abonelik yönünden davacının 30.11.2017 tarihli kaçak elektrik tespit tutanağına dayanılarak tahakkuk ettirilen 131.825,97 TL'lik kaçak elektrik tüketim tahakkukundan dolayı borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili; kaçak tespit ve tahakkukunun usûlüne uygun olduğunu, bilirkişi raporunda kaçak elektrik enerjisinin hesaplandığını ancak Mahkemece bu husus gözetilmeden davanın kabulüne karar verildiğini, rapora itirazlarının matbu olarak reddedildiğini, davacının kaçak kullanımının neden kabul görmeyeceği hususunun bilirkişi raporunda izah edilmediğini, bilirkişi raporuna itirazlarının değerlendilmeyerek ek rapor alınmadığını, kaçak elektrik tespit tutanaklarının aksi ispatlanıncaya kadar geçerli resmi evrak niteliğinde olduğunu ileri sürerek; kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacı hakkında harici hat üzerinden kaçak kullanımda bulunduğundan bahisle kaçak tutanağı düzenlenip tahakkuk yapılmış ise de; dava dayanağı kaçak elektrik tutanağına fotoğraf, video vs. eklenmediği, kaçak öncesi ve sonrası elektrik tüketimlerinin incelenmesinde de kaçak iddiasını doğrulayan bir bulguya rastlanmadığı, davacının tutanak içeriğinde belirtildiği şekilde kaçak elektrik kullandığının davalı tarafça ispatlanamadığının anlaşılması karşısında, Mahkemece davanın kabulüne ilişkin olarak kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; istinaf sebeplerini tekrar ederek, kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kaçak elektrik tahakkukundan kaynaklı menfi tespit istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1.08.05.2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Enerji Piyasası Tüketici Hizmetleri Yönetmeliği'nin 26 ve 27 nci maddeleri,
2. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 6 ncı maddesi.
3. Değerlendirme
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında; hukuki ilişkinin ve bu ilişki nedeniyle ortaya çıkan uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarının doğru şekilde belirlendiği, kaçak tutanak tarihinde yürürlükte olan Elektrik Piyasası Tüketici Hizmetleri Yönetmeliği'nin yukarıda belirtilen hükümleri de nazara alındığında dava dayanağı kaçak elektrik tutanağına fotoğraf, video vs. eklenmediği, kaçak öncesi ve sonrası elektrik tüketimlerinin incelenmesinde de kaçak iddiasını doğrulayan bir bulguya rastlanmadığı, İlk Derece Mahkemesince mahallinde icra edilen keşif sonrasında alınan bilirkişi kök ve ek raporu ile alınan ikinci bilirkişi heyet raporlarının kaçak kullanım olmadığı yönünde birbirini doğruladığı, menfi tespit davasında ispat yükünün davalı alacaklıda olduğu, davacının tutanak içeriğinde belirtildiği şekilde kaçak elektrik kullandığının davalı tarafça ispatlanamadığı anlaşılmakla davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
18.01.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.