"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2022/17 E., 2022/196 K.
DAVA TARİHİ : 30.06.2015
HÜKÜM : Davanın reddi
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın reddine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı davacı tarafından temyiz edilmekle; yapılan ön inceleme sonucunda gereği düşünüldü:
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 373 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca; Yargıtayın bozma kararı üzerine İlk Derece Mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verilmesi halinde, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulabilir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak verilen karar, 6100 sayılı Kanun'un 362 nci maddesinde öngörülen kesinlik sınırına tabidir.
Miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Kanun'un 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanun'un 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun'un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Dosya içeriğine göre, davacı tarafça Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz edilmesinden sonra Dairece verilen 14.12.2021 tarihli ve 2021/360 E., 2021/12987 K. sayılı kararla, sadece büro masrafları yönünden İlk Derece Mahkemesi kararı bozulmuş, anılan Yargıtay İlamının (1) nolu bendinde ise davacının sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Açık bir onama hükmü bulunmasa dahi, taleplerden biri veya daha fazlası hakkındaki yerel mahkeme kararına ilişkin temyiz itirazları Yargıtay'ca reddedilmiş ve böylece kararın o bölümü bozma kapsamı dışında bırakılmış ise, reddedilen temyiz itirazlarının ilgili bulunduğu karar bölümü onanmış sayılır. ( Prof Dr. Baki Kuru HUMK 4. Baskı 1984, cilt 4, shf, 3421 ) ( HGK'nun 25.03.1992 tarih ve 1992/2-121 E, 1992/197 K ) ( HGK' nun 23.10.2002 tarih ve 2002/11-633 E, 2002/847 K ).
Bu bilgiler ışığında, İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak verilen karara ilişkin yapılan incelemede; dava dilekçesinde büroya yapılan masraf tutarının 72.000 TL olduğu, bunun 22.000 TL'sinin davalı tarafça, bakiye kısmın ise davacı tarafça karşılandığının iddia edildiği anlaşılmıştır. Buna göre reddedilen ve temyize konu edilen toplam miktar 50.000 TL olup karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı olan 107.090 TL’nin altında kalmaktadır.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Davacı vekilinin temyiz dilekçesinin miktardan REDDİNE,
Peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde temyiz edene iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
17.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.