"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
EK KARAR TARİHİ : 23.03.2023
SAYISI : 2019/287 E., 2022/1313 K.
Taraflar arasındaki alacak, tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiş, 23.03.2023 tarihli ek karar ile davalı vekilinin temyiz dilekçesinin süreden reddine karar verilmiş olup, bu defa ek karar davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikler yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
1-Davacı vekilinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (1086 sayılı Kanun) 437 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca sulh hukuk mahkemesince verilen kararlara karşı tebliğ tarihinden itibaren sekiz gün içinde temyiz yoluna başvurulabilir. 1086 sayılı Kanun'un anılan hükmü gereğince, süresinden sonra verilen temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
Mahkeme tarafından verilen karar, davacı vekiline 22.01.2023 tarihinde tebliğ edilmiş; temyiz dilekçesi ise yasal süre geçirildikten sonra 06.02.2023 tarihinde verilmiştir.
Açıklanan sebeple, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin süreden reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalı vekilinin temyiz istemine gelince;
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun (7201 sayılı Kanun) 11 inci maddesinin birinci fıkrasında; vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılacağı, vekil birden çok ise bunlardan birine tebligat yapılmasının yeterli olduğu ifade edilmiştir.
Mahkeme tarafından verilen karar, davalı şirket adına vekâletnamesi bulunan davalı vekili Av. ...'e 22.01.2023 tarihinde tebliğ edilmiş; temyiz dilekçesi ise yasal süre geçirildikten sonra 17.03.2023 tarihinde verilmiştir.
Temyiz dilekçesinin süre aşımı sebebiyle reddine ilişkin Mahkemece verilen ek karar, yukarıda anılan Kanun hükmüne uygun olduğundan temyiz isteminin reddi ile söz konusu ek kararın onanması gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Davacı vekilinin temyiz dilekçesinin süreden REDDİNE,
2. Mahkemece verilen 23.03.2023 tarihli ek kararın ONANMASINA,
Peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgililere iadesine,
13.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.