Logo

3. Hukuk Dairesi2023/3417 E. 2024/1603 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Kira sözleşmesinden kaynaklanan kira alacaklarının net mi yoksa brüt mü olduğu ve eksik ödendiği iddia edilen kira bedelleri için açılan itirazın iptali davasının akıbeti.

Gerekçe ve Sonuç: Kira sözleşmesinde kira bedelinin net veya brüt olduğuna dair açık bir hüküm bulunmaması ve brüt kira bedeli üzerinden stopaj kesintisi yapılması gerektiği gözetilerek, davacının eksik kira alacağı iddiasının yerinde olmadığı ve itirazın iptali talebinin reddine dair yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARIN

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.

Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvuruların esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacılar vekili; 01.12.2007 başlangıç tarihli kira sözleşmelerinden kaynaklı eksik ödenen kira alacaklarının tahsili için davalı hakkında İstanbul 28. İcra Müdürlüğünün 2018/4707 E. ve 2018/4708 E. sayılı dosyalarında ilamsız icra takibi başlatıldığını, davalının borca, faize ve ferilerine haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek; itirazların iptalini ve takiplerin devamını, müvekkili lehine icra inkar tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı vekili; davanın yetkisiz mahkemede açıldığını, yetkili icra müdürlüğü ve mahkemenin Gebze olduğunu, talep edilen alacağın zamanaşımına uğradığını, dayanak sözleşmede kira bedellerinden kaynaklanan vergilerin taraflardan kime ait olacağı yönünde bir düzenlemenin bulunmadığını, ilgili mevzuat gereği stopajın kiraya veren davacılara ait olduğunu, müvekkilinin kira sözleşmesine uygun olarak kira ödemelerini yaptığını savunarak, davanın reddini ve davacının kötü niyet tazminatına mahkum edilmesini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; taraflar arasındaki sözleşmede aksi kararlaştırılmadığı için stopajın kiraya verene ait olduğu, sözleşmede kararlaştırılan bedelin ise brüt olduğu kabul edilerek, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davalı kiracının eksik kira bedeli ödemesinin bulunmadığı ve davacı tarafın kötü niyetli olduğunun ispat edilemediği gerekçesiyle; davanın ve kötü niyet tazminatı talebinin reddine karar verimiştir.

IV. İSTİNAF

A. İstinaf Yoluna Başvuranlar

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri

1. Davacılar vekili; taraflar arasında imzalanan sözleşme gereği kira bedellerinin beş yıl boyunca sözleşmede yazılı bedeller üzerinden net olarak ödendiğini, beşinci yılın sonunda sözleşmenin yenilenmemesi üzerine davalı ile aralarında husumet oluştuğunu ve sonrasında kötü niyetli olarak stopaj kesintisi yapılarak kira bedellerinin eksik ödenmeye başlandığını, tacir olan davalının hatalı ödeme yapıldığı savunmasında bulunamayacağını ileri sürerek, kararın kaldırılmasını istemiştir.

2. Davalı vekili; imzalanan sözleşmeler gereği kararlaştırılan kira bedelinin brüt kira bedeli olduğunu, sözleşmede açık bir düzenleme bulunmadığı için vergi, stopaj ve benzeri yükümlülüklere davacıların katlanması gerekeceğini, davacıların kira bedelinin brüt olduğunu bilmelerine rağmen icra takibi başlatmaları nedeniyle kötü niyetli olduklarını, bu nedenle kötü niyet tazminatına hükmedilmesi gerektiğini ileri sürerek, kararın kaldırılmasını istemiştir.

C. Gerekçe ve Sonuç

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; sözleşmede belirlenen kira bedelinin net veya brüt olduğu belirtilmemiş ise sözleşmedeki rakamın brüt olarak kabul edilmesi gerektiği, kiralananın iş yeri kirası olduğu hallerde kiraya veren gelir vergisi mükellefi olduğundan kiradan belli bir oranda (stopaj) kesinti yaparak kiraya veren hesabına vergi dairesine ödeneceği, stopajda yükümlünün kiraya veren, sorumlunun ise kiracı olduğu, bu kesinti dışında kalan kısmın ise kiraya verene ödeneceği, bu nedenle sözleşme ve yasa gereğince davacıların takip konusu alacağı isteme haklarının bulunmadığı, kötü niyetin ise ispat edilemediği gerekçesiyle, istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Yoluna Başvuranlar

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri

Taraf vekilleri; istinaf sebeplerini tekrar ederek kararın bozulmasını istemişlerdir.

C. Gerekçe

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Uyuşmazlık, eksik ödenen kira alacaklarının tahsili için başlatılan icra takiplerine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk

1.6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun (6098 sayılı Kanun) 299 uncu ve devamı maddeleri.

2. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun (193 sayılı Kanun) 70 inci maddesi.

3. 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun (2004 sayılı Kanun) 67 nci maddesi.

3. Değerlendirme

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında; taraflar arasındaki uyuşmazlığa yukarıda yer verilen kanun maddelerinin usulünce uygulandığı, davacı kiraya verenlerin kira sözleşmeleri ile kararlaştırılan kira bedellerinin net olduğunu ileri sürerek eksik ödenen kira alacaklarını talep ettiği ancak kira sözleşmelerinde kararlaştırılan bedelin net olduğuna ilişkin hüküm bulunmadığı, stopajda yükümlünün kiraya veren, sorumlunun ise kiracı olduğu, sözleşmede net veya brüt olduğu belirtilemeyen bedelin brüt olarak kabul edilmesi gerektiği yönündeki derece mahkemelerinin kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığı, yine davacıların kötü niyetli olduğunun ispatlanamadığı anlaşılmakla, taraf vekillerinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeple;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,Aşağıda yazılı bakiye temyiz harçlarının temyiz edenlere yükletilmesine,Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,08.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.