"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/33 E., 2023/470 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, bozmaya uyan Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalılar vekili tarafından duruşma istemli temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nda (6100 sayılı Kanun) süre tutum dilekçesi verilmesinin temyiz başvurusu yapma süresine etki edeceğine, süreyi durduracağına veya muhafaza edeceğine ilişkin bir hüküm bulunmamaktadır.
Bu durumda, davalılar vekili tarafından temyiz süresi geçtikten sonra verilen 17.07.2023 tarihli temyiz dilekçesi ile bu dilekçede bildirdikleri duruşma isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
Davalılar vekilinin gerekli şartları taşıdığı anlaşılan 19.04.2023 tarihli dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; müvekkilinin, davalılara ait taşınmazı çocuk yuvası olarak kullanmak üzere 01.09.2003 başlangıç tarihli ve beş yıl süreli kira sözleşmesi ile kiraladığını, daha sonra taraflar arasında akdedilen 01.09.2008 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi ile kiracılık ilişkisinin devam ettiğini, ancak davalıların kiralanan taşınmazın yıkılmasını sağlamak amacıyla müvekkiline haber vermeden ilgili Belediyeye başvurduklarını, kiralananın kira süresince kullanıma uygun halde bulundurulması gerektiğini, gerek akdin başında gerekse devamı sırasında müvekkilince kiralanana faydalı imalatlar yapıldığını ileri sürerek; şimdilik 10.000,00 TL kiralananın kullanıma uygun halde bulundurulmaması nedeniyle uğranılan zarar ve yoksun kalınan kazanç kaybı, 10.000,00 TL faydalı imalat bedeli ile 2.000,00 TL manevi tazminata karar verilmesini talep etmiş; 27.01.2023 tarihli dilekçe ile dava değerini 49.023,00 TL'ye artırmıştır.
II. CEVAP
Davalılar vekili; kiralananın kullanım amacına uygun olarak teslim edildiğini ve sözleşme süresince de kullanıma elverişli halde bulundurulduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemece verilen 20.01.2015 tarihli ve 2013/701 E., 2015/73 K. sayılı kararla; davalıların taşınmazın riskli yapı özelliği taşımasında kusurlarının olduğunun iddia ve ispat edilmediği, davacının dava konusu mecuru tahliye etmesinin kişilik haklarına saldırı niteliğinde olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkeme kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay (Kapatılan) 6. Hukuk Dairesinin 29.02.2016 tarihli ve 2015/4989 E., 2016/1410 K. sayılı ilamıyla davacının diğer temyiz itirazlarının reddine karar verildikten sonra; "Taraflar arasında 01.09.2003 başlangıç tarihli ve beş yıl süreli kira sözleşmesi ile kiracılık ilişkisinin başladığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Dava konusu taşınmazın tahliye edilerek 24.01.2014 tarihinde yıkıldığı da tarafların kabulündedir. Bu durumda, davacı kiracı kiralanana yaptığı faydalı imalatları vekaletsiz iş görme hükümlerine göre talep edebilir. Mahkemece bu husus üzerinde durularak tarafların faydalı imalatlara yönelik delilleri toplanarak faydalı imalat bedeli yönünden bir karar verilmesi gerekir." gerekçesiyle, karar bozulmuştur.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin ilam başlığında tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; dosyaya kazandırılan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne, 49.023,00 TL faydalı imalat bedelinin 10.000,00 TL'sinin dava tarihinden, 39.023,00 TL'sinin ıslah tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline, davacının diğer tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalılar vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalılar vekili 19.04.2023 tarihli süre tutum dilekçesinde; kararın usul ve kanuna aykırı olduğunu bildirerek, bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kira sözleşmesine dayalı faydalı masraf alacağı istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
09.05.1960 tarihli ve 21/9 sayılı ile 04.02.1959 tarihli ve 13/5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararları.
3. Değerlendirme
Davalılar vekilinin sunduğu süre tutum dilekçesinde; kararın usul ve kanuna aykırı olduğu, davanın reddine karar verilmesi gerektiği bildirilmiş olmakla, kamu düzenine aykırılık yönünden incelenen Mahkeme kararının; uyulan bozma ilamında belirtilen hukuki esaslar gereğince verildiği, kamu düzenini ilgilendiren bir hususun bulunmadığı anlaşılmakla; davalı tarafın temyiz isteminin reddi ile usul ve kanuna uygun olan Mahkeme kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1. Davalılar vekilinin 17.07.2023 tarihli temyiz dilekçesinin süreden reddine,
2. Davalılar vekili tarafından 19.04.2023 tarihli dilekçe ile temyiz olunan Mahkeme kararının 6100 saylı Kanun'un Geçici 3 üncü maddesi atfıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 439 uncu maddesi uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3 üncü maddesi atfıyla 1086 sayılı Kanun'un 440 ıncı maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere,18.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.