"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/2381 E., 2023/659 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Diyarbakır 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2015/1367 E., 2021/388 K.
Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacılar vekili; davalı ... şirketinin müvekkillerine ait evin bahçesine yaklaşık 5-6 yıl önce yüksek gelirim hattının geçtiği elektrik direğini diktiğini, elektrik direğinin evin 1-2 metre yakınında olduğunu, tellerin evin üstünden geçtiğini, olay günü müvekkili ...'ın evin damında oynarken yüksek gelirime tutularak düştüğünü, yüz, boyun, kol, karın, kalça ve baş kısmının yandığını, tellerin yönetmelikte belirtilen şartlara uygun olmadığını, gerekli mesafeye dikkat edilmediğini ileri sürerek; her bir müvekkili bakımından 100,00' er TL maddi, ... için 30.000,00 TL, ... ve ... için ayrı ayrı 20.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, 15.01.2021 tarihli dilekçesi ile müvekkili ... bakımından maddi tazminat talebini 522.057,11 TL'ye artırmıştır.
II. CEVAP
Davalı vekili; davacı ...'ın kendi eylemiyle olayın meydana gelmesine neden olduğunu, dava dilekçesinde kazanın meydana nasıl geldiğinin tam olarak anlaşılamadığını, müvekkili şirketin elektrik tesisinin teknik standartlara uygun olduğunu ve periyodik bakımlarının yapıldığını, müvekkilinin meydana gelen kazada sorumluluğunun bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; 13.03.2019 tarihli heyet raporuna göre davalı şirketin %80, davacı çocuk ve ailesinin ise %20 kusurlu olduğu, ATK raporu doğrultusunda davacı ...'ın %41 oranında meslekte kazanma gücünü kaybettiği, maddi tazminatın bilirkişi tarafından hesaplandığı gerekçesiyle; davanın kısmen kabulü ile davacılardan ... için 522.057,11 TL maddi ve 30.000,00 TL manevi, ... ve ... için ayrı ayrı 20.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili; Hükme esas alınan kusur raporunun dosya verileri ile uyumlu olmadığını, müvekkili şirkete atfı kabil bir kusur bulunmadığını, olayın meydana geldiği binanın kaçak yapı mahiyetinde olup, elektrik tesisinin yapımından sonra inşaa edildiğini, tanık beyanları dışında bu yolda başka bir delil bulunmadığını, söz konusu kusur raporunun hükme esas alınamayacağına dair emsal yargı kararları bulunduğunu, küçüğün ana ve babası davacıların ağır kusurlu olduklarını, ıslah ile artırılan kısma ıslah tarihinden itibaren faize hükmedilebileceğini, ıslah ile artırılan tutarın zamanaşımına uğradığını, aktüer bilirkişiden rapor alınması gerektiğini, ATK raporunda belirlenen maluliyetin değişebileceğini, raporun hükme esas alınamayacağını, tazminattan uygun oranda indirim yapılması gerektiğini, fahiş miktarda manevi tazminata hükmedildiğini ileri sürerek; kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; usulüne uygun olarak ATK'dan maluliyet oranının tespit edildiği, keşifte dinlenen tanık beyanı ile sabit olduğu üzere davalı şirketin sorumluluğundaki elektrik hattının küçüğün yaralandığı evin damına çok yakın olduğu, kazadan sonra davalı ekiplerinin eve yakın olan elektrik telini çıkardıkları, evin kaçak olarak yapılması, ruhsatsız olması savunması bakımından değerlendirme yapıldığında; gerek dosyaya kazandırılan tedavi belgeleri gerekse de maluliyet raporu gereğince illiyet bağını kesen bir unsur olmadığı, müteselsil sorumluluğa ilişkin düzenleme nedeniyle yaralanan küçük bakımından bir öneminin bulunmadığı, teknik bilirkişi kurulu raporu ile tarafların kusurlarının saptandığı, raporun hüküm vermeye elverişli olduğu, takdir edilen manevi tazminat miktarları dosya kapsamına uygun bulunduğu gerekçesiyle, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; istinaf sebeplerini tekrar ederek, kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, elektrik çarpması sonucu meydana gelen yaralanma nedeniyle tazminat istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun "Tehlike sorumluluğu ve denkleştirme" kenar başlıklı 71 inci maddesi.
2. Elektrik Kuvvetli Akım Tesisleri Yönetmeliği'nin (Yönetmelik) "İkinci’’ bölümünün "Genel Hükümler" başlığı altındaki ‘’Kuvvetli akım tesislerinin güvenliği’’ alt başlığında yer alan 5 ve 27 nci maddeleri.
3. Değerlendirme
Somut uyuşmazlıkta; davalı ... şirketinde meydana gelen olay nedeniyle tehlike sorumluluğuna dayalı kusursuz sorumluluğunun bulunduğu, Yönetmelik'in yukarıda yer verilen maddesi uyarınca, davalının insanlar, diğer canlılar ve eşyalar için tehlikeli olabilecek olan enerji nakil hatlarını belirli sürelerde denetleyerek uzaklığı kontrol etmesi gerektiği, hükme esas alınan kusur raporunda taraflara atfedilen kusur oranının somut olayın özelliklerine göre makul ve yerinde olduğu, hükmedilen manevi tazminat miktarlarının hakkaniyete uygun bulunduğu, öte taraftan tazminat hesaplamasının da denetime açık ve hukuka uygun olduğu anlaşılmakla, davalı tarafın temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
02.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.