"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/75 E., 2022/182 K.
Mahkemece bozmaya uyularak verilen karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; müvekkilinin işçi statüsünde sendika üyesi iken işçilik alacakları için açılan davada vekil olan davalının hatalı ve eksik hesaplamalar yaptığını, faiz alacağı konusunda eksik talepte bulunduğunu, kararın davalı tarafından temyiz edilmemesi suretiyle kesinleştiğini, davacıyı kusurlu hareketiyle zarara uğrattığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 9.000,00 TL'nin temerrüt tarihi olan 17.11.2011 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, ıslah dilekçesiyle talebini 36.656,41 TL'ye yükseltmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili: işçilik alacaklarına ilişkin dava sonuçlandıktan sonra tahsil edilen paranın davacıya makbuz mukabilinde ödendiğini ve ibraname alındığını, tarafına herhangi bir kusur yüklenemeyeceğini, davacı adına açılan dava sonucunda verilen karara karşı, işletme kredi faizi ve faizin başlangıç tarihi bakımında bozma kararına uyularak karar verildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 18.07.2016 tarihli kararıyla; alınan rapor ve ek rapora göre davacı tarafın davalıdan 14.561,00 TL talep edebileceğinin tespit edildiği, raporun denetime ve hüküm kurmaya elverişli olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 14.561,00 TL'nin 17.04.2011 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine karar verilmiş; Mahkeme kararı süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili temyiz etmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
Yargıtay (kapatılan) 13. Hukuk Dairesince verilen 19.10.2019 tarihli ilamla; en yüksek işletme kredisi faizinin tespiti için bankalara yazı yazıldığı ancak İş Bankasınca fiilen uygulanan faiz oranının ne olduğunun netleştirilmeden ve aynı davalıya ait benzer dosyalardaki faiz oranı arasındaki çelişki giderilmeden rapor tesis edildiği, ayrıca davacının iddia ettiği, 10.204,00 TL ödemenin hiç değerlendirilmediği raporun hüküm kurmaya elverişli olmadığı gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Mahkemenin ilam başlığında tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; bozma ilamına uyularak, Bozma doğrultusunda İş Bankasınca fiilen uygulanan faiz oranı tespit edilerek, davacının hak ettiği işçi alacakları için davalı vekil tarafından eksik istenmiş faiz alacaklarının en yüksek işletme kredisi faiz oranlarına göre hesaplanması için alınan bilirkişi kök ve ek raporlarında, davacı tarafın davalıdan 10.512,16.-TL talep edebileceğinin tespit edildiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 10.512,16.-TL'nin 17/04/2011 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine, karar verilmiş; karara karşı, süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; 07.04.2012 tarihli raporda belirtildiği gibi İş Bankası ve Fortis Banktan gelen yazı cevaplarına göre en yüksek faiz oranlarının %300, %80, %50, %90, şeklinde olduğunu, bu raporda yapılan hesaplamanın isabetli olduğunu, değişen dönemlerde hangi banka fiilen en yüksek işletme kredisi faizi uyguluyorsa, o dönemde o bankanın bildiridiği faiz oranlarının dikkate alınmasının gerektiğini, hükme esas alınan 02.03.2022 tarihli raporda ise her dönem için İş Bankasından bildirilen fazi oranlarının dikkate alındığını, raporun kabulünün mümkün olmadığını, söz konusu rapora dayanılarak kurulan hükmün usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek; kararın bozulmasını istemiştir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Uyuşmazlık, vekalet hizmetinin özenle ifa edilmediği iddiası ile açılan tazminat istemine ilişkindir.
Temyizen incelenen kararın; bozma ilamında belirtilen şekilde inceleme ve araştırma yapılarak yine o kararda belirtilen hukuki esaslar gereğince verildiği, hükme esas alınan bilirkişi raporunun denetime elverişli ve yeterli olduğu anlaşılmakla davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple,
Temyiz olunan Mahkeme kararının 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 439. maddesi uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
1086 sayılı Kanun'un 440. maddesi geregince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere,
23.01.2025 tarihinde oy birliği ile karar verildi.