Logo

3. Hukuk Dairesi2023/5887 E. 2024/13 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Bölge Adliye Mahkemesi'nin ilk derece mahkemesi kararını esastan incelemeden bozma kararına karşı yapılan temyiz başvurusunun reddine ilişkin yasal dayanağın bulunup bulunmadığı.

Gerekçe ve Sonuç: Bölge Adliye Mahkemesi'nin, ilk derece mahkemesi kararını esastan incelemeden bozma kararı, HMK m. 353/1-a uyarınca kesin nitelikte olup temyiz edilemeyeceğinden ve Bölge Adliye Mahkemesi'nin bu yöndeki temyiz dilekçesini red kararı da HMK’ya uygun olduğundan, temyiz isteminin reddiyle ek karar onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi

EK KARAR TARİHİ : 16.11.2023

SAYISI : 2022/653 E., 2023/921 K.

İLK DERECE MAHKEMESİ : Mersin 6. Asliye Hukuk Mahkemesi

SAYISI : 2018/395 E., 2021/267 K.

Taraflar arasındaki menfi tespit, alacak ve tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından duruşma istemli temyiz edilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesince 16.11.2023 tarihli ek karar ile, kararın niteliği itibariyle kesin olduğundan bahisle temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.

Ek karar davacı vekili tarafından duruşma istemli temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyize konu edilen kararın niteliği gereği duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

Bölge Adliye Mahkemesinin; esası incelemeden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine gönderilmesine dair vermiş olduğu kararlar, 6100 sayılı Hukuk

Muhakemeleri Kanunu’nun 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca kesin olup aynı Kanun’un 362 nci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca temyiz edilemez. Bu kararların temyiz edilmesi halinde Bölge Adliye Mahkemesince, anılan hüküm uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.

Temyiz dilekçesinin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek karar, yukarıda anılan Kanun hükmüne uygun olduğundan temyiz isteminin reddi ile söz konusu kararın onanması gerekir.

KARAR

Açıklanan sebeple;

Bölge Adliye Mahkemesince verilen 16.11.2023 tarihli ek kararın ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

08.01.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.