"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
EK KARAR TARİHİ : 09.01.2023
SAYISI : 2022/182 E., 2022/875 K.
DAVA TARİHİ : 19.07.2018
SAYISI : 2018/547 E., 2021/1242 K.
Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraflarca istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince; davacılar vekilinin başvurusunun esastan reddine, davalı vekilinin başvurusunun kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurularak davacıların maddi ve manevi tazminat davasının reddine HMK'nun 353/1-a, 6 maddesi uyarınca kesin olarak karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince 09.01.2023 tarihli ek karar ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 366-(1) maddesinin yollaması ile aynı kanunun 346-(1) maddesi gereğince davacılar vekilinin temyiz başvurusunun reddine karar verilmiştir.
Ek karar davacılar tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, ek karara yönelik temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
Dosyanın incelenmesinde; ilk derece mahkemesi kararının taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine bölge adliye mahkemesince illiyet bağının kesildiği gerekçesiyle davanın reddi gerekirken kabulüne karar verilmesinin hatalı olduğu, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-b-2 maddesinde; yargılamada eksiklik bulunmamakla beraber kanunun olaya uygulanmasında hata edilip de yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde veya kararın gerekçesinde hata edilmiş ise düzeltilerek yeniden esas hakkında duruşma yapılmadan karar verilebileceğinin düzenlendiği, bu nedenlerle davacılar vekilinin istinaf talebinin esastan reddine, davalı vekilinin istinaf talebinin kabulüne, ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulması suretiyle davanın reddine 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-a, 6 maddesi gereğince kesin olarak karar verilmiş, bu kararın davacılar vekilince temyizi üzerine 09.01.2023 tarihli ek karar ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 366-(1) maddesinin yollaması ile aynı kanunun 346-(1) maddesi gereğince kesin olarak verildiğinden davacılar vekilinin temyiz başvurusunun reddine karar verilmişse de; HMK’nın 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde altı alt bent hâlinde sayılmış olan usule ilişkin hukuka aykırılık durumlarında, bölge adliye mahkemesi, esas hakkında inceleme ve duruşma yapmadan (dosya üzerinden), ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar verir.
Davanın esası hakkında istinaf incelemesi yapan bölge adliye mahkemesi ise, aynı maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin birinci fıkrası uyarınca; davacılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, ikinci fıkrası uyarınca davalılar vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurularak "davanın reddine" karar verilmekle bölge adliye mahkemesince verilen 16.09.2022 tarihli kararın anılan madde kapsamında kesin olduğu söylenemeyeceğinden, bölge adliye mahkemesinin 09.01.2023 tarihli ek kararının kaldırılmasına karar vermek gerekmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacılar tarafından temyiz edilmekle; yapılan ön inceleme sonucunda gereği düşünüldü:
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 361 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca bölge adliye mahkemesince verilen kararlara karşı tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde temyiz yoluna başvurulabilir. Temyiz dilekçesinin süresinden sonra verilmesi hâlinde anılan Kanun’un 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen karar, davacılar vekiline 03.12.2022 tarihinde e-tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise yasal süre geçirildikten sonra 04.01.2023 tarihinde verilmiştir.
KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1. Bölge Adliye Mahkemesi'nin 09.01.2023 tarihli ek kararının KALDIRILMASINA,
2. Davacıların temyiz dilekçesinin süreden REDDİNE,
Peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde temyiz edene iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
12.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.