"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2098 E., 2023/1997 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Pazar (Rize) 1. Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2019/1180 E., 2022/1160 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; müvekkiline ait dava konusu taşınmazın 01.09.2015 tarihli kira sözleşmesi ile davalıya kiraya verildiğini, sonrasında davalı tarafın taşınmazın anahtarını müvekkilinin de tanıdığı aracı şahsa vererek davanın açıldığı tarihten bir yıl önce boşalttığını, ancak davalının taşınmazdan ayrılırken taşınmaza ciddi zararlar verdiğini ileri sürerek; uğramış olduğu zararların tespiti ile şimdilik 10.000,00 TL'nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; davacının iddialarının gerçeği yansıtmadığını, kiralananın 2016 yılı Şubat ayında tahliye edildiğini, tahliye sırasında kiralanana herhangi bir zarar verilmediğini, yaklaşık dört yıldır boş olan taşınmazda oluşan muhtemel zararlardan müvekkilinin sorumlu tutulamayacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacı vekili dava dilekçesinde taşınmazın dava tarihi olan 04.10.2019 tarihinden yaklaşık bir yıl önce boşaltıldığını, 10.02.2022 havale tarihli beyan dilekçesinde ise anahtar tesliminin 01.08.2016 tarihinden yaklaşık 15- 20 gün sonra gerçekleştirildiğini beyan etmiş olmakla, taşınmazın tahliye edildiği zamandan davanın açıldığı tarihe kadar geçen süre içerisinde davalı tarafa herhangi bir yazılı bildirimde bulunulmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
İlk Derece Mahkemesinin 19.04.2022 tarihli kararına karşı süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesinin 01.12.2023 tarihli kararıyla, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; karara karşı, süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun (TBK) 335. maddesinin emredici hüküm niteliğinde olmadığını, Mahkemece TBK'nın 335. maddesinin hatalı yorumlandığını, davalının kiralananı boşaltmasından sonra kiralananın üçüncü bir kişiye kiraya verilmediğini, keşif sırasında yapılan gözlemler dikkate alındığında, kiralananın kiracı tarafından tahliye edilmesi durumunu aynen koruduğunu ve kiralanandaki dava konusu eksiklik ve kötü kullanımın kiracıdan kaynaklandığının açıkça anlaşılmakta olduğunu, davalı tarafça da bu hususta herhangi bir itiraz ileri sürmediğini, tevilli olarak kiralananın kendilerince bu şekilde bırakıldığının kabul edildiğini, kaldı ki kiralananın mevcut yasal inşai projesinin dışında sırf kiracının kullanma amacına (dershane) uygun dizayn edilmesi ve iç bölmelerin imar durumuna aykırı yapılması durumlarının dosya kapsamı ile sabit olduğunu, bu yapının projesine uygun hale getirilmesi için masraflar yapılacağının aşikar olduğunu ileri sürerek, kararın bozulmasını istemiştir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Uyuşmazlık, hor kullanma ve eski hale getirme istemine ilişkindir.
Temyizen incelenen kararda belirtilen gerekçeye, davacının TBK'nın 335. maddesinde düzenlenen bildirim yükümlülüğünü makul sürede yerine getirmediğinin anlaşılmasına göre, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile kararın onanmasına karar verilmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/1 maddesi uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
08.01.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.