"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/3613 E., 2023/3806 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 15. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/440 E., 2023/238 K.
Taraflar arasındaki menkul eşyaların aynen iadesi, mümkün olmadığı takdirde bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; davacı ile eşinin 1994 yılında evlendiklerini, aralarında İstanbul Anadolu 17. Aile Mahkemesinde 2012/949 Esas sayılı dosya ile görülmekte olan boşanma davasının derdest olduğunu, davacının annesi ile birlikte tek mirasçı olduğunu, yüklü miktarda gayrimenkul, menkul, nakit para, altın değerli madenler, antika eşyalar ve aile yadigarı eşyalar kaldığını, eşine para çekmesi ve altınlar ile ilgili yetki ihdas ettiğini, evdeki kasanın anahtarlarını verdiğini, eşinin evdeki ve hesaplarda bulunan para ve kıymetli eşyaları ablası olan davalı ile çekerek uhdesine geçirdiğini belirterek, dava konusu mücevher değerli maden ve eşyaların aynen davalıdan istirdatına, bulunmadığı takdirde fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, 100.000,00 TL'nin faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; açılan davayı kabul etmediklerini, davacının annesine ait olan metalara ilişkin talepleri bulunduğunu, davacının bu davayı açamayacağını, davalının davacı ile sıhri hısımlığı olduğunu, bu davalıya aile mahkemesinde dava ikame edemeyeceğini, davacının ve annesinin davalıya teslim ettiğini bir eşyanın söz konusu olmadığını, davacının evlilik birliği devam ederken sadakatsiz davrandığını, bu nedenle eşinden boşanmak istediğini ve akıl almaz senaryolar ikame ettiğini, davalı aleyhine iftiralar attığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
1.Davanın açıldığı İstanbul Anadolu 8. Aile Mahkemesinin 2014/210 E. 2014/401 K. sayılı dosyasında verilen görevsizlik kararı, davacı vekilinin temyizi üzerine, Dairenin 16.06.2015 tarihli ve 2014/17277 E. ve 2015/11131 K. sayılı ilamı ile onanmıştır.
2. Dosyanın gönderildiği İlk Derece Mahkemesinin 13.04.2021 tarihli ve 2015/372 E. 2021/31 K. sayılı kararıyla; İstanbul Anadolu 8. Aile Mahkemesinin 2016/769 E. 2018/792 K. sayılı dosyasında davacının eşi olan davalı Zeynep'e karşı aynı mallara ilişkin alacak davasının esastan reddine dair verilen kararın Yargıtay tarafından onanarak kesinleştiği, işbu tefrik üzerine görülen davada ise belirtilen dosyanın davalıların birlikte hareket ettiklerine dayanılarak aynı iddia ve delillerle açılmış olduğu, toplanan delillerin değerlendirilmesi ile davalılarca alındığının ispatlanamadığından bahisle reddedildiği, bekletici mesele yapılan davada davalıların birlikte hareket ettiklerine dayanılarak aynı iddialarla açılmış olduğu, Mahkeme kararını doğrudan etkileyecek nitelikte görüldüğü gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş; karara karşı, süresi içinde taraf vekillerinin istinaf başvurusunda bulunması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesinin 23.09.2021 tarihli ve 2021/1723 E. 2021/2393 K. sayılı kararıyla; istinafa konu edilen işbu davada tefrik edilen davadaki davalı ... ile ilgili davadaki delillerin toplanmadığı, davacının eşi Zeynep hakkında değerli mallarının iadesine davasının sonucu ve kesinleşmesi beklenerek karar verildiğinin açık olduğu, bu durumda hakkında tefrik kararı verilen davalı ... hakkındaki davacı ve varsa davalı delilleri toplanmadığı gibi, ayrıca maddi tazminat davasının tümden reddi halinde 2021 tarihli AAÜT gereği maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkin tarife hükümlerinin de dikkate alınmadığı, Mahkemece tefrike konu edilen işbu davada asıl dava dışında başka delil toplanmadığı ve eksik inceleme ile karar verildiği gerekçesiyle; istinaf başvurusunun kabulü ile kararın kaldırılmasına karar verilmiştir.
3.İlk Derece Mahkemesinin ilam başlığında tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davalının evlilik birliği içerisinde davacının sahip olduğu bir takım menkul değerli malları haksız yere iktisap ettiği iddiasının verilen sürede yasal delillerle ispat edilemediği, İstanbul Anadolu 8. Aile Mahkemesinin 2016/769 E. sayılı dosyasında da ispat edilemeyen davanın reddine karar verildiği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun (6100 sayılı Kanun) 184 üncü maddesi gereği davada tahkikatın bittiği ve sözlü yargılamaya geçildiği bildirilmeden ve son beyanları alınmadan karar verilmesinin usule aykırı olduğunu, tanık N.G. hakkında zorla getirme kararının yerine getirilmediğini, bu tanığın daha önceki mahkemelerdeki beyanlarına neden itibar edilmediğinin açıklanmadığına, kamera görüntülerinin bir süre devre dışı bırakıldığını, davalı ...'nin eşinin ev alımına ilişkin beyanlarının mantıklı olmadığını, hatta Zeynep lehine yoksulluk nafakasına dair hükmedilmediğini, istinaf dilekçesinde ayrıntılı belirtilen vakıaların nedensellik bağı ile değerlendirildiğinde hepsinin biribiri ile uyumlu olduğunu, davacının altın, mücevher ve değerli eşyalarının davalı ... ve kardeşi Zeynep tarafından kaçırıldığının ortaya çıktığını sürerek; kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; istinaf incelemesine konu eldeki davada 23.03.2023 tarihli duruşmada davacı vekili ile davalı vekilinin hazır olduğu, davanın esası hakkında taraf vekillerinin beyanlarının alındığı, ayrıca İstanbul Anadolu 8. Aile Mahkemesinin 2016/769 E. sayılı dosyasında davalı konumundaki davalı Zeynep hakkında ispat edilemeyen davanın reddine dair verilen kararın kesinleştiği, istinafa konu edilen ve tefrik edilen bu davada davacının tanıklarının dinlenmek üzere hazır edilemediği, bu doğrultuda davanın davacı tarafça ispatlanamadığı gerekçesiyle; ilk istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf sebeplerini tekrar ederek, kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, menkul eşyaların aynen iadesi, mümkün olmadığı takdirde bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun "İspat yükü" başlıklı 6 ncı maddesi,
2. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı maddesinin birinci fıkrası,
3. Dairenin 08.10.2019 tarihli ve ile 2019/1509 E. ve 2019/7625 K. sayılı ilamı
3. Değerlendirme
Temyizen incelenen kararda belirtilen gerekçeye ve özellikle davacı vekilinin hükmün açıklandığı 23.03.2023 tarihli celsede tanığın dinlenmesinden vazgeçtiği, temyiz incelemesine konu dosyanın ayrılmasına karar verilen İstanbul Anadolu 8. Aile Mahkemesinin 2016/769 E. sayılı dosyasında tanığın beyanlarının alındığı, bu dosyada verilen davanın reddine dair kararın Dairenin yukarıda belirtilen ilamı ile onanmasına karar verildiği, davalının davacıya ait olduğu iddia edilen dava konusu eşyaları aldığı hususunu ispatlayamadığı anlaşılmakla, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle,
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
16.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.