"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1364 E., 2023/3099 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 35. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/824 E., 2021/161 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; müvekkilinin babası ...'nin 08.08.2016 tarihinde vefat ettiğini, 09.03.1971 yılında vefat eden müvekkilinin müteveffa büyük dedesi ... ile müteveffa babası arasında 13.03.1967 tarihli Ölünceye Kadar Bakma Sözleşmesinin imzalandığını, bu sözleşmenin çeşitli şartlara bağlandığını, müvekkilinin babası ...'nin müteveffa dedesi ...'e karşı ölünceye kadar bakma sözleşmesinin şartlarını yerine getirdiğinin tespiti için bildirilen şahitlerle ispatının mümkün olduğunu ileri sürerek; 13.03.1967 tarihli Ölünceye Kadar Bakma Sözleşmesi şartlarının yerine getirildiğinin ve bu sözleşmenin geçerliliğinin tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; bakım alacaklısı ...'in 1971 yılında vefat ettiğini, davanın zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; Ölünceye Kadar Bakma Sözleşmesinde bakım alacaklısının devir borcunun 10 yıllık zamanaşımına tabi olduğu ve davanın zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle, davanın zamanaşımından reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; Ölünceye Kadar Bakma Sözleşmelerinde zamanaşımı süresinin on yıl olması, bu sürenin alacağın muaccel olduğu, yani bakım alacaklısının öldüğü tarihten başlaması, somut olayda davacının dedesi ...'in bakım alacaklısı olup 1971 yılında vefat etmesine göre zamanaşımının dolduğu, yine davacının babasının da vefat ettiği tarihe kadar geçen 45 yılda bu sözleşme nedeniyle herhangi bir talepte bulunmadığı gerekçesiyle, davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; karara karşı, süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; müvekkilinin babasının 2016 yılında vefat ettiğini ve 10 yıllık zamanaşımı süresinin bu tarihten başlaması gerektiğini, dava konusu taşınmazın kamulaştırıldığını, bedelinin depo edildiğini, bilahare kamulaştırma kararının kaldırıldığını ileri sürerek; kararın bozulmasını istemiştir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
1. Uyuşmazlık, Ölünceye Kadar Bakma Sözleşmesinin geçerliliğinin tespiti istemine ilişkindir.
2. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun (TBK) 611. maddesine göre ölünceye kadar bakıp gözetme sözleşmesi, taraflarına karşılıklı hak ve borçlar yükleyen bir akittir. (818 sayılı Borçlar Kanununun (BK) 511. maddesi). Başka bir anlatımla ivazlı sözleşme türlerindendir. Bu sözleşme ile bakım alacaklısı, sözleşme konusu malın mülkiyetini bakım borçlusuna geçirme; bakım borçlusu da bakım alacaklısına yasanın öngördüğü anlamda ölünceye kadar bakıp gözetme yükümlülüğü altına girer. (TBK madde 614, BK madde 514).
3. Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında; hukuki ilişki nedeniyle ortaya çıkan uyuşmazlığa yukarıda yer verilen hukuk kurallarının doğru şekilde uygulanmasına, Ölünceye Kadar Bakma Sözleşmelerinde zamanaşımı süresi 10 yıl olup bu sürenin alacağın muaccel olduğu yani bakım alacaklısının öldüğü tarihten başlamasına, davacının dedesi ...'in bakım alacaklısı olup 1971 yılında vefat etmesine, davacının babasının ise vefat tarihine kadarki 45 yıllık süre içinde davaya dayanak sözleşme nedeniyle bir talepte bulunmadığının anlaşılmasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370. maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
09.01.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.