"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/2030 E., 2023/1811 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Trabzon 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/224 E., 2023/158 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı vekili tarafından duruşma talepli temyiz edilmesi üzerine, 28.11.2023 tarihli ek karar ile kararın kesin olması nedeniyle temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
Ek karar davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda;
Davacı vekilinin dava dilekçesindeki talebi incelendiğinde, 912.600,00 TL alacağın tahsili amacıyla davalı aleyhine başlatılan Trabzon 4. İcra Müdürlüğünün 2013/1345 Esas sayılı dosyasına vaki icra takibine itirazın iptali isteminden ibaret olduğu anlaşılmakla karara karşı temyiz yolu açık olup, davacılar vekilinin ek karara yönelik temyiz isteminin kabulü ile Bölge Adliye Mahkemesinin 28.11.2023 tarihli miktar itibariyle kesinlik nedeniyle temyiz başvurusunun reddine ilişkin ek kararı kaldırılarak, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı Kurum vekili; müvekkiline ait taşınmazlardan olan ... Stadyumunun davalı kulübe kiralandığını, bu nedenle dava dışı Türkiye Futbol Federasyonu ile imzalanan Protokol uyarınca 2012 yılına ait ödenmesi gereken naklen yayın gelirinin davalı kulüp tarafından ödenmediğini, tahsili amacıyla başlatılan icra takibinin davalı kulübün itirazı üzerine durduğunu belirterek, itirazın iptali ile davalının icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; davanın reddini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
1.İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacı idare ile dava dışı Türkiye Futbol Federasyonu arasında tanzim edilen Protokole göre yayın yeri tahsisi suretiyle elde edilecek gelirin, Protokolde taraf olmayan kulüplerce ödeneceğinin hüküm altına alındığı, anılan hükmün idari yargı kararı ile iptaline karar verildiğinden dava konusunun ortadan kalktığı gerekçesiyle; karar verilmesine yer olmadığına, davanın açıldığı tarih itibariyle davalı haklı olduğundan yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına karar verilmiş, ancak "davacı tarafından yapılan 290,00 TL yargılama giderinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine, davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden AAÜT uyarınca belirlenen 9.200,00 TL avukatlık ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine" şeklinde hüküm tesis edilmiştir.
2. Davalı vekilinin 07.08.2023 tarihli tavzih dilekçesi üzerine Mahkemece verilen 08.09.2023 tarihli tavzih kararıyla; davacının alacak iddiasına dayanak Protokolün ilgili maddesinin yargılama sırasında kesinleşen idari yargı kararları ile iptal edilmiş olması karşısında davanın açıldığı tarih itibariyle davalının haklı durumda olduğu ve davanın açılmasına sebebiyet vermediği, bu itibarla yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılması gerektiği, fakat gerekçeli kararın yazımı sırasında yargılama giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına karar verilmekle hükmün infazında tereddüte neden olduğu gerekçesiyle; Mahkeme kararının hüküm fıkrasının 3. maddesinin "Davacı tarafından yapılan yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına, artan gider avansının kararın kesinleşmesinden sonra davacıya iadesine," 4. maddesinin "Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden AAÜT uyarınca belirlenen 9.200,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine," şeklinde tavzihine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
1.İlk Derece Mahkemesinin 08.09.2023 tarihli tavzih kararına karşı süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesinin 03.11.2023 tarihli kararıyla istinaf başvurusunun kabulü ile yeniden hüküm kurulmak suretiyle davalı vekilinin tavzih talebinin reddine kesin olarak karar verilmiş, karara karşı, davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Bölge Adliye Mahkemesinin 28.11.2023 tarihli ek kararı ile temyiz talebine konu kararın kesin nitelikte olması nedeniyle temyiz talebinin reddine karar verilmiştir. Karara karşı, süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; İlk Derece Mahkemesi tarafından sehven davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmesinin, vekalet ücretinin temyiz kesinlik sınırının altında kalması sebebiyle istinaf edilememesi nedeniyle tavzih talebinde bulunulduğunu belirterek, ek kararın kaldırılmasına ve istinaf mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmesini istemiştir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Uyuşmazlık, tavzih talebinin reddine ilişkin kararın temyizi üzerine verilen ek kararın kaldırılması istemine ilişkindir.
1. Hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hatalar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 304. maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Mahkemece re'sen veya taraflardan birinin talebi üzerine düzeltilebilir.
2. Anılan maddede belirtilen hata kavramından amaç; hukuksal değerlendirme ve denetim dışında, tamamen maddi olgulara yönelik, ilk bakışta hata olduğu açık ve belirgin olup, her nasılsa inceleme sırasında gözden kaçmış ve bu tür bir yanlışlığın sürdürülmesinin kamu düzeni ve vicdanı yönünden savunulmasının mümkün bulunmadığı, yargılamanın sonucunu büyük ölçüde etkileyen ve çoğu kez tersine çeviren ve düzeltilmesinin zorunlu olduğu açık hatalardır.
3. Somut olayda; İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesinde, davanın açılmasına davalının sebebiyet vermemesi nedeniyle yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılması gerektiği belirtilmesine rağmen; hüküm fıkrasında, zuhulen yargılama giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına ve buna göre davalı aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesine karar verildiği anlaşılmaktadır. Bölge Adliye Mahkemesince; yargılama gideri ve vekalet ücreti konusunda yapılan açık hataya yönelik davalı tarafın tashih isteminin 6100 sayılı Kanun'un 304/1. maddesi uyarınca kabulü ile tavzih kararının kaldırılması talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kaldırılarak tavzih talebinin reddine şeklinde yeniden hüküm tesis edilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
V. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz dilekçesinin reddine ilişkin 28.11.2023 tarihli ek kararının KALDIRILMASINA,
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesi uyarınca davalı yararına BOZULMASINA,
Dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
15.01.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.