"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 4. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda; tarafların istinaf başvurusunun reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; 2009 yılının Haziran ayında Kuruma sunduğu faturasından 956.346,87 TL kesinti yapılmasına karar verildiğini, uygulanan kesintilerin haksız ve hukuki dayanaktan yoksun olduğunu belirterek haksız kesintinin yapıldığı tarihten itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte 956.346,87 TL' nin davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; 27/03/2018 tarihli rapor içeriği ve 04/10/2018 tarihli rapor içeriğinde ayrıntılı olarak belirtildiği üzere davacı hastanede bazı bölümlere müracaat eden hastalarla ilgili işlemlerin SUT’a uygun olarak düzenlenmesine rağmen Kurumca kesinti yapıldığı anlaşıldığından davanın kısmen kabulüne, 721.116,90 TL yönünden davalı idarenin uyguladı kesintinin yerinde olmadığının tespiti ile 721.116,90 TL alacağın dava tarihi olan 01/06/2017 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararına karşı, taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ve hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre davalının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacının faiz başlangıç tarihine yönelik temyiz itirazı bakımından
Dava; davacının Kuruma sunduğu 2009 yılı Haziran ayı faturasından yapılan kesintilerin SUT ve ilgili mevzuata aykırı olması gerekçesiyle, kesintinin yapıldığı tarihten itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte 956.346,87 TL'nin davalıdan tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece; hükme esas alınan bilirkişi raporlarına göre davanın kısmen kabulüne karar verilmişse de, dava dilekçesiyle kesinti tarihinden itibaren faiz talep edilmiş olmasına rağmen, dava tarihinden itibaren faiz işletilmesine karar verildiği görülmektedir. Oysa ki davalı Kurumun haksız işlemi olan; davacıya fatura bedelinin tamamını ödemediği tarihte, yani kesinti tarihi itibariyle ödenmeyen kısım için temerrüde düştüğü açık olduğuna göre, kesinti tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde temerrüt tarihinden itibaren faize hükmedilmiş olması doğru olmayıp, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılması ve ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK'nın 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılmasına ve ilk derece mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 2. bendinden “dava tarihi olan 01/06/2017” söz ve tarihinin çıkartılarak yerine “kesinti” kelimesinin eklenmesine, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 16/12/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.