"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :KAYSERİ BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE MAHKEMESİ : YEŞİLHİSAR ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen kurum işleminin iptali davasında verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı vekilinin istinaf başvurusunun reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, ... Eczanesi'nin sahibi olduğunu, davalının davaya konu kararla kurum ile arasında imzalanan 2011 yılı Eczane Protokolünün 6.3.15 maddesi hükmü doğrultusunda eczane sözleşmesinin 2 yıl süre ile feshedildiğini, aynı protokolün 6.3.3 ve 6.3.12 maddeleri gereğince eczanenin uyarıldığını ve aynı protokolün 5.3 maddesi gereğince 201.785,37-TL cezai şart ve yersiz ödemenin yasal faizi ile birlikte tahsili için eczanenin kurumdaki alacağından tahsil edilmek üzere SGK Bütçe Muhasebe Sistemine kaydedildiğini bildirdiğini, kararın gerekçe kısmının a bendinde kuruma fatura edilmiş 50 adet reçetede, reçete muhteviyatı ilaçların reçete sahibine ya da yakınına teslim edildiğine ilişkin imzanın, reçete sahibine ya da yakınına ait olmadığının, b bendinde 29 adet reçetede reçete sahiplerinden tahsil edilmesi gereken 261,03-TL tutarındaki ilaç katılım payının ve 12 adet reçetede reçete sahiplerinden tahsil edilmesi gereken 51,00-TL tutarındaki poliklinik muayene katılım payının tahsil edilmediğinin, c bendinde 88 adet reçete ekinde yer alan ilaç kullanım raporları üzerinde tahrifat yapıldığının, d bendinde ... adlı hak sahibinin ilaç kullanım raporuna uygun olmayan ilaç verildiğinin ve kuruma fatura edildiğinin belirtildiğini, tahrifat iddiasının gerçek dışı olduğunu ileri sürerek, davalının 28/09/2011 tarihli 2 yıl süreyle sözleşmenin feshine, 76,94-TL yersiz ödeme bedeli düşüldükten sonra kalan 201.708,43-TL cezai şartın tahsiline ve eczanenin uyarılmasına ilişkin işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, SGK Merkez Müdürlüğünce görevlendirilen denetim ekibi tarafından yapılan inceleme neticesinde davacı eczanenin kurum mevzuatına, davalı kurum ile Türk Eczacılar Birliği arasında imzalanan eczane protokolüne ve sözleşmeye aykırı fiilleri olduğunun tespit edildiğini savunarak davanın reddini dilemiştir.
İlk derece mahkemesince, kurum tespitine konu reçetelerdeki ilaçların hastalar tarafından alındığının ve kullanıldığının hasta beyanlarından anlaşıldığı, hastaların ilaçları almaları karşısında işlem uygulanamayacağı, hasta ve hasta yakınlarının reçeteleri üzerinden oluşan katkı paylarını ödemediği hususunda ise alınan beyanlarda somut bir ifadenin olmaması nedeniyle uygulamaya koyulan işlemlerin yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, karara karşı davalı istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince, davacıya uygulanan işlemlerin yerinde olmadığı, protokol hükümlerine göre mevcut cezai şart koşullarının oluşmadığı, uygulamaya koyulan işlemlerin yerinde olmadığı kanaati ile davanın kabulüne dair verilen ilk derece mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Harç konusu kamu düzenine ilişkin olup yargı mercilerince res'en dikkate alınır ve yargı harcından muafiyet 492 sayılı Harçlar Kanunu ile kurum veya kuruluşlarla ilgili yasal mevzuata göre belirlenir. 492 sayılı Harçlar Kanunu 13. maddesinde harçtan muafiyet kapsamında olan işlemler sayılırken (j) bendinde Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun (1) ve (3) sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan muaf olduğu sayılmış olup, belirtilen Harçlar Kanunu (1) sayılı tarifede yargı harçları düzenlenmiştir.
Yukarıda açıklandığı üzere davalı kurum açık yasa hükmü gereği yargı harçlarından muaf olup, Mahkemece açıklanan bu düzenlemeye aykırı olarak, davacı tarafça yatırılan ve yargılama giderleri içinde yer alan harçların da yargılama gideri olarak davalıdan tahsiline karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılması ve ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek onanması HMK'nın 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılmasına ve ilk derece mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 3. bendinin hükümden çıkarılarak yerine "3-Davacı tarafından yatırılan başvuru harcı ve peşin harç olmak üzere toplam 3.013,80-TL harcın karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine, davacı tarafça yapılan 9 davetiye 70,00-TL, 4 müzekkere 25,75-TL, dosyanın bilirkişiye gönderilmesi ve bilirkişi ücreti 1.371,00-TL, tanık ücreti 52,00-TL olmak üzere toplam 1.518,75-TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine," cümlesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle 6100 sayılı HMK'nun 370/2. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 23/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.