"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/346 E., 2021/721 K.
KARAR : Davanın kısmen kabulü
2-Davalı ... vekili
3-Davalı ... vekili
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne, karar verilmiş, davalılar vekillerinin ayrı ayrı temyizi üzerine Dairemizin 02.06.2022 tarihli ve 2022/1858 E., 2022/5415 K. sayılı ilamıyla davalılar vekilinin temyiz dilekçelerinin miktar yönünden ayrı ayrı reddine karar verilmiş ve davacı vekilinin talebi üzerine İlk Derece Mahkemesince 10.11.2022 tarihli tavzih kararı verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesinin 10.11.2022 tarihli tavzih kararı davalı ... vekili, davalı ... vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 373 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca; Yargıtayın bozma kararı üzerine İlk Derece Mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verilmesi halinde, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulabilir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak verilen karar, 6100 sayılı Kanun’un 362 nci maddesinde öngörülen kesinlik sınırına tabidir.
Miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Kanun'un 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanun’un 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Dairece 02.06.2022 tarihli ve 2022/1858 E., 2022/5415 K. sayılı ilamıyla; ilk derece mahkemesince bozmaya uyularak maaş ödemesine ilişkin talebin reddine, 22.501,95 TL cezai şarttan davalı tarafça ödenen 3.441 TL'nin mahsubu ile 19.060,95 TL cezai şartın son ödeme tarihi olan 07.10.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline dair verilen kararının taraflarca temyizi üzerinde temyiz dilekçelerinin miktardan reddine karar verilmiştir.
1. Kural olarak tavzih kararlarına karşı kanun yoluna başvurulabilirse de; aslı istinaf ya da temyiz edilemeyen bir hükmün tavzihine ilişkin mahkeme kararı da istinaf ya da temyiz edilemez (Hukuk Genel Kurulunun 15.03.1969 tarihli ve 2/466-178 sayılı kararı).
2. Somut olayda temyiz isteminde bulunulan ve Batman 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen tavzih kararının dayanağı olan asıl karar ile bu kararın tavzihine ilişkin ek karar verildikleri tarih itibariyle kesinlik sınırının altında kalmaktadır.
Yukarıda açıklanan bilgiler ışığında; davalı ... vekili, davalı ... vekili ve davalı ... vekilinin ilk derece mahkemesinin 10.11.2022 tarihli tavzih kararına ilişkin temyiz dilekçelerinin miktardan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı ... vekili, davalı ... vekili ve davalı ... vekilinin temyiz dilekçelerinin ayrı ayrı miktardan REDDİNE,
Peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde temyiz edenlere iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
27.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.