"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2737 Esas, 2022/2890 Karar
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 9. Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2022/687 E., 2022/739 K.
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili, müvekkili tarafından davalıya kiraya verilen 1.000 adet billboarddan 33 noktada 129 adet billboardun birleştirilerek "giantboard" haline getirildiğini ve buna bağlı olarak Belediyenin onayı olmadan 01.01.2017 tarihi itibariyle 499 m²'lik ilave reklam alanı kullanıldığını, m² kira bedelinin 32,00 TL olduğunu, fazladan kullanılan 499 m² için hesaplanan 239.520,00 TL eksik kira bedelinin ödemesi için yapılan bildirim tebliğ edilmesine rağmen davalının ödeme yapmadığını, bu kez bedelin tahsili için başlatılan takibe davalı tarafça haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek; itirazın iptali ile takibin devamına ve davalı aleyhine icra inkar tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; davacı ile müvekkili arasında imzalanan 10 yıllık kira sözleşmesinin 10.03.2008 tarihli Belediye Meclis Kararı ile10 yıl uzatılması üzerine panolara 4.000.000,00 USD yatırım yapılarak yenilendiğini, üçüncü kişinin açtığı dava neticesinde kararın iptali üzerine 15.05.2009 tarihinde alınan yeni karar ile 15.05.2019 tarihine kadar geçerli sözleşme ilişkisi doğduğunu, müvekkilinin sözleşmeye tam ve eksiksiz riayet ettiğini, davacı belediyenin bilboardları sözleşme kapsamında ücretsiz kullandığını ve bilboardların tamamı hakkında bilgi sahibi olduğunu, giantboard uygulamasının billboardların karakteri ve uygulama amacını değiştirmediğini, davacının da bedelsiz ilanlarında özellikle dava konusu giantboardları tercih ettiğini, aynı yere daha büyük ve farklı bir kent mobilyası konulmadığını, ebatların aynı olduğunu, 4 adet billboardın birleşmesi neticesinde tek ve daha büyük reklam alanı sağlayan bir uygulama olduğunu, sözleşmeye aykırı davranmadığını, davacıya borcunun olmadığını, davacı ile imzalanan sözleşmede kent mobilyalarının karakterinin değişmesine ilişkin herhangi bir hüküm ve aksi halde düzenlenmiş bir yaptırımın olmadığını, amacı dışında kullanımı olmadığını, reklam alanı ile sayısı ve ebadının aynı kaldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; taraflar arasındaki 17.06.1993 başlangıç tarihli kira sözleşmesinin özel şartları incelendiğinde, kira sözleşmesinde bilboardlar ile ilgili ve metrekare ve metraj bildiriminin bulunmadığı, davacının kira sözleşmesine konu edilmeyen metrekare ve metraj farkından dolayı alacak talep etmesinin taraflar arasındaki kira sözleşmesinde öngörülmediği, ihtilafın çözümünde tarafların serbest iradaleri ile imzaladıkları sözleşmenin esas alınması gerektiği ,davanın sübut bulmadığı gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili; teknik şartnamenin (2.3.) maddesinde reklam alanının net bir şekilde belirtildiğini, billboardın reklam panosu anlamına geldiğini ve reklam sektöründe 7 m² reklam alanı olarak kabul edildiğini, sözleşmede açıkça giantboard uygulamasına izin veren bir madde bulunmadığı gibi Belediyenin de izni bulunmadığını, ayrıca sözleşmede açıkça billboard yazılı iken ölçülerinin açıkça belirtilmesinin gerekmediğini, dosya kapsamındaki bilirkişi raporlarında da fazla kullanımın tespit edildiğini, reklam panolarının büyütelerek daha büyük reklam alanları oluşturduğunun sabit olduğunu, davalının giantboard uygulaması ile 499 m² fazla reklam alanı kullanarak eksik kira bedeli ve ilan vergisi ödemekle kamu zararına sebebiyet verdiğini ileri sürerek; kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; kira sözleşmesinde reklam panolarının münhasıran billboard olarak kullanılacağına ilişkin bir düzenleme ve boyut kısıtlaması yer olmadığı, istinaf dilekçesi ekinde davacı tarafça sunulan teknik şartnamenin taraflar arasındaki sözleşmeye ilişkin olduğuna dair bir kayıt bulunmadığı, şartnamede davalı imzası, kaşesi ve noter onayının da bulunmadığı, davalı vekilinin istinafa cevap dilekçesinde bu şartnamenin kira sözleşmesine ilişkin olmadığını savunarak süresinde sunulmayan delile muvafakat de etmediklerini bildirdiği, kira sözleşmesinin imzalandığı tarihten sonra değişen şartlara ve müşteri taleplerine göre daha fazla dikkat çektiği ve görünür olduğu için giantboard reklam uygulamasının kiralama amacına uygun olduğu, bu uygulama ile davalının kiralanandan daha fazla reklam panosu kullandığı da iddia ve ispat edilmediğinden fazladan kullanılan bir alanın olmadığı, fazladan kira bedeli talebinin yerinde olmadığı gerekçesiyle, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf sebeplerini tekrar ederek, kararın bozulması talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kira sözleşmesine konu billboardların giantboard haline getirilmesine bağlı olarak reklam alanını büyüğü ve eksik kira ödendiği iddiasıyla başlatılan takibe vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 316 ncı maddesi
3.Değerlendirme
Temyiz olunan kararda belirtilen gerekçeye, kiralananı sözleşmeye uygun ve özenle kullanma yükümlülüğü bulunan davalının kullanımının sözleşmeye aykırılık oluşturmadığının ve sözleşmede öngörülmediğinden fazla kira bedeli talep edilmesinin mümkün olmadığının anlaşılmasına göre, davacının temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar verilmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
07.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.