"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1461 E., 2023/1590 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 23. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2015/392 E., 2023/81 K.
Taraflar arasındaki menfi tespit ve muarazanın giderilmesi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; eczacı olan davacının, davalı Kurum sigortalılarına ilaç verdiğini, Kurumun denetim servisi tarafından hazırlanan 26.05.2015 tarihli ve 2015/225 sayılı soruşturma raporu dayanak yapılarak davacıya 2012 yılı ilaç temin sözleşmesinin (5.3.10) maddesi gereği 14.917,56x10=149.175,60 TL cezai şart ve 1. kez uyarı uygulandığını, (4.3.6) madde gereği 14.917,56 TL reçete bedelinin ödeme tarihinden başlayacak yasal faizi ile birlikte davalıya ödenmesinin talep edildiğini, davacının davalı Kuruma sahte reçete, sahte fiyat etiketi ve sahte rapora dayalı fatura düzenlemediğini, hak sahipleri adına reçete düzenlettirildiği iddiasının yersiz olduğunu, sahtecilik yokken varmış gibi işlem yapılmasının yerinde olmadığını, hastaların ilaçları alarak kullandıklarını ileri sürerek; cezai işlemin hukuka aykırı olduğunun tespiti ile muarazanın önlenmesine, cezai şarttan ve reçete bedelinden borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; Süreyya Paşa Sağlık Sosyal Güvenlik Merkezi denetim servisi tarafından düzenlenen 2015/225 sayılı soruşturma raporu ile davacı eczacı tarafından hak sahipleri adına reçete düzelletirildiğinin ve bu reçetelerin Kuruma fatura edildiğinin tespit edildiğini, 2012 yılı ilaç temin sözleşmesinin (5.3.10) ve (4.3.6) maddeleri gereği tesis edilen Kurum işleminin yerinde olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; her ne kadar İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 2018/383 E. sayılı dosyasının kesinleşmesi beklenilmiş ise de, dosya kapsamında alınan bilirkişi raporunda davalı tarafından yapılan işlemin yerinde olmadığının anlaşıldığı ve davacı hakkında beraat kararı verildiği gerekçesiyle; davanın kabulü ile; 149.175,60 TL cezai şart ve 14.917,56 TL reçete bedelinden dolayı davacının borçlu olmadığının tespitine, işlem ve cezaların uygulanmasının hukuka aykırı olduğunun tespiti ile muarazanın önlenmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili; davacının protokole aykırı davrandığını, bu nedenle Kurumca hakkında uygulanan cezai işlemin yerinde olduğunu, Kurum harçtan muaf olmasına rağmen aleyhine harca hükmedilmesinin yerinde olmadığını, davalı aleyhine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğini ileri sürerek, kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; Mahkemece, tarafların sundukları deliller, ceza dosyası içeriği, Kurum kayıtları ve cezai işlem yazısının dosya arasına alınarak tanıkların dinlenildiği, tanıkların; davacıyı şahsen tanımadıklarını ancak hep aynı eczaneden alışveriş yaptıklarını, raporlarının bulunduğunu ve cezai işleme konu reçetedeki ilaçların kendileri ya da çocukları tarafından alınıp kullanıldığını beyan ettikleri, Mahkemece alınan bilirkişi rapor içeriğinde de, cezai işlemin dayanağı olan bu reçetelerin hak sahiplerinin bilgileri dahilinde yazıldığı, dolayısıyla cezai işleme konu edilen sahte reçetenin söz konusu olmadığı, reçetede yazılı olan ilaçların alındığı yönündeki tespit kapsamında sahte reçeteye ilişkin uygulanan cezai işlemin yerinde olmadığının tespit edildiği, davalı vekilinin davacının protokole aykırı eylemlerinin bulunduğu yönündeki istinaf başvurusunun yerinde görülmediği, ancak davalı aleyhine harca hükmedilmesinin yerinde olmadığı gerekçesiyle; istinaf talebinin kısmen kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davacının davasının kabulü ile, 149.175,60 TL cezai şart ve 14.917,56 TL reçete bedelinden dolayı davacının borçlu olmadığının tespitine, işlem ve cezaların uygulanmasının hukuka aykırı olduğunun tespiti ile muarazanın önlenmesine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; diğer istinaf sebeplerini tekrar ederek, kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davalı tarafından uygulanan cezai işlemin hukuka aykırı olduğunun tespiti ile cezai şart ve reçete bedelinden borçlu olunmadığının tespiti istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
2012 yılı Eczane Protokolü'nün (5.3.10) ve (4.3.6) maddeleri.
3. Değerlendirme
Temyiz olunan kararda belirtilen gerekçeye ve özellikle adlarına reçete düzenlenen hak sahibi hastaların söz konusu reçetelerde yazılı ilaçları kullandıklarını ve teslim aldıklarını beyan etmelerine, Kurumu zarara uğratma kastıyla sahte reçete fatura ettiği hususu ispatlanamayan davacı eczacı hakkında uygulanan cezai şart ve yine aynı madde gereği 1. kez yazılı uyarı işlemleri ile Protokolün (4.3.6) maddesi gereği reçete bedelinin iadesine ilişkin işlemin yerinde olmadığının anlaşılmış olmasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
22.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.