"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1256 E., 2022/2051 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Diyarbakır 8. Asliye Hukuk (Ticaret) Mahkemesi
SAYISI : 2020/238 E., 2021/13 K.
Taraflar arasındaki muarazanın giderilmesi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; müvekkili şirketin dava dışı şahıs adına kayıtlı 03326213 tesisat numaralı aboneliğe ilişkin 124.463,45 TL borca itiraz ettiğini, müvekkili tarafından kullanılan aboneliğe ilişkin şuan bir borcun bulunmadığını, taksitlendirme yapılarak mevcut borçların ödendiğini, Diyarbakır 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/1557 E., 2015/508 K. sayılı ilamı ile borcun dava dışı Hüseyin Tanrıkulu Dicle'ye ait olduğu gerekçesi ile davanın husumet nedeniyle usulden reddine karar verildiğini, müvekkili adına üçüncü kişinin borcu nedeniyle müvekkili adına abonelik tesisi edilmediğini ileri sürerek; abonelik tesisine karar verilmesi talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; abonelik talebinde bulunulmaksızın dava açılamayacağını, davacı tarafından aboneliğe konu edilen 03326213 tesisat nolu aboneliğin 16.12.1987 tarihinden beri dava dışı şahıs adına kayıtlı olup 01.01.2002 tarihinden bu yana kesintisiz elektrik tüketimi yapıldığını, davacının fiili kullanıcı olduğunu dilekçesinde ikrar ettiği, hukuki yararının bulunmadığını, kaçak veya normal kullanım bedelinden fiili kullancı ile abonenin müteselsilen sorumlu olduğunun yargı içtihatlarında belirtildiği, davacının fiili kullanıcı olduğu döneme dair enerji borcunu ödemeyerek elektriğin kesilmesine neden olduğunu, borçtan kaçınmak için eldeki davayı açtığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; abone ile fiili kullanıcının usulsuz ve olağan tüketimden birlikte sorumlu olduğu, davacı şirketin 01.06.2003 tarihinden itibaren aboneliğin kurulu bulunduğu adreste faal olduğu, bu hali ile borca konu döneme ilişkin fiili kullanıcılık iddiası ile menfi tespit davası açan ve fiili kullanıcılığı kabul eden davacının borçtan sorumlu olması nedeni ile abonelik verilmesi talebinin yerinde olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili; 2011 yılı sonrası borçların taksitlendirildiğini ve ödendiğini, davalının muvazaa iddiasında bulunmadığını, dava dışı abone ile davacı arasında fiili veya hukuki bağlantıya dair delil sunulmadığını, dava konusu işyerine ilişkin tutulan yoklama tutanağı sebebi ile tüm borçlardan sorumluluğunun olduğu kanaatinin haksız olduğunu, dava dışı abonenin kendisine düşen tüm borç miktarını takside bağladığını ve ödemelerini de düzenli bir şekilde yerine getirdiğini, hiç bir bilgi ve belgeye dayanmadan sadece yoklama tutanağı ile tüm borçlardan sorumlu tutulmasının usul ve yasaya aykırı olduğunu ve ileri sürerek; kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacının abonelik talep ettiği fabrikayı uzun süredir fiilen kullanmakta olduğuna ilişkin eldeki dava dosyası ve dava dosyası içerisinde yer alan Diyarbakır 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/1557 E., 2015/508 K. sayılı dosyasındaki beyanları, davacının abonelik tesis edilen adreste 01.06.2003 tarihinden itibaren faal olduğuna dair Diyarbakır Vergi Dairesi Başkanlığının 25.12.2020 tarihli cevabi yazısı ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde Mahkeme kararının usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle, davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf sebeplerini tekrar ederek, kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, abonelik tesisi hususunda yaratılan muarazanın giderilmesi istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 190 ncı maddesi
3. Değerlendirme
Temyiz olunan kararda belirtilen gerekçeye ve özellikle iddia ve dosya kapsamındaki deliller ile dava dışı şahıs adına kayıtlı iş yerinin uzun yıllardır davacı tarafından kullandığının, fiili kulllanıcı olan davacının kayıtlı abonenin borcundan sorumlu olduğunun anlaşılmasına göre, temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
24.01.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.