"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2024/154 E., 2024/259 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2023/150 E., 2023/230 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; kanuni düzenlenme gereği davalının aidatlarını davacı Kuruma ödemesi gerektiğini, davalının 2017 yılı kurumlar vergisine matrah olan yıllık kârının yüzde 2'si nispetindeki 2018 yılında ödenmesi gerekli aidat tutarının belgelerinden anlaşıldığını, davalı tarafça 2018 yılına ait aidat bedeli miktarının kabul edilecek ilk taksit olan 1.806.006,17 TL'nin 31.05.2018 tarihinde ödendiğini, 31.10.2018 tarihinde ödenmesi gereken ikinci taksit olan 1.806.006,17 TL'den ise sadece 1.128.753,86 TL ödenip bakiye aidat miktarının ödenmediğini, davalı tarafından aidat bedelinin ödenmeyeceği ve yatırılan aidat bedelinin iadesinin gerektiğinin müvekkili Kuruma bildirildiğini ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalarak, 31.10.2018 tarihinde ödenmesi gereken bakiye aidat bedelinden şimdilik 500,00 TL'nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek gecikme zammı ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş; 30.11.2020 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 677.252,31 TL'ye yükseltmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; 24.10.2018 tarihinde yürürlüğe giren 7147 sayılı Kanun'un 7/1 maddesi ile müvekkili Bankanın 3624 sayılı Kanun çerçevesinde davacı kuruma aidat ödeme yükümlülüğünün kaldırıldığını, ödemelerin eksiksiz şekilde yapıldığını, 31.05.2018 tarihinde aidat bedelinin 1. taksitinin 1.806.006,19 TL olarak ödendiğini, ikinci taksit tutarının ise 31.10.2018 tarihinden önce 7147 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesi ile aidat ödeme yükümlülüğünün kaldırıldığını, 2018 senesi ve devamı için aidat ödenmeyeceğini, birinci taksit tutarının da 2018 yılında yersiz olarak ödendiğini, yılın ikinci yarısı için kıstelyevm hesaplanarak 1 Temmuz 2018-23 Ekim 2018 arası 115 gün için 1.1128.753,86 TL 31.10.2018 tarihinde davacı Kurumun hesabına ödendiğini, ödemenin ihtirazi kayıtla yapıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; muafiyet hususunu düzenleyen 7147 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibariyle davalı Bankanın aidat ödeme yükümlülüğünün ortadan kalktığı, aidat ödeme yükümlülüğünün kanunun yürürlüğe girdiği tarihe kadar (gün,ay,yıl olarak) devam ettiği ve aidat ödeme yükümlülüğü bulunan sene içinde kanunun yürürlüğe girmesi halinde, bir ödeme yükümlülüğünden bahsedilecekse de bu yükümlülüğün kanunun yürürlüğe girdiği tarihe kadar yapılacak kıstelyevm hesabı ile belirlenmesi gerektiği, madde hükmünün bu şekilde kabulü halinde 7147 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 24.10.2018 tarihine kadar, yılın ikinci yarısı için (1 Temmuz 2018-23 Ekim 2018 =115 Gün) 1.128.753,86 TL olarak 31.10.2018 tarihinde davalı Banka tarafından aidat bedeli ödendiğinden bakiye borcun sona erdiği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiş; karara karşı, davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
IV. İSTİNAF
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; aidat ödeme yükümlülüğünün muafiyet hususunu düzenleyen 7147 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği tarihe kadar yapılacak kıstelyevm hesabı ile belirlenmesi gerektiği dikkate alındığında, 7147 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 24.10.2018 tarihine kadar, yılın ikinci yarısı için (1 Temmuz 2018-23 Ekim 2018 =115 Gün) 1.128.753,86 TL olarak 31.10.2018 tarihinde davalı Banka tarafından aidat bedeli ödendiğinden bakiye borcun sona erdiği gerekçesiyle, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; karara karşı, süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; davalı tarafça 7147 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesi ile birlikte 2018 yılında da aidat ödeme yükümlülüklerinin sona erdiği iddia edilmiş ise de kanunların geriye yürümezliği kuralı nedeni ile bu durumun söz konusu olamayacağını, söz konusu Kanunun 24.10.2018 tarihinde yürürlüğe girmesi nedeniyle davalıdan olan aidat alacaklarının zaten doğduğunu, davalının 2018 yılı aidatının tamamını ödemekle yükümlü olup 7147 sayılı Kanunun bu konudaki yükümlülüğü ortadan kaldırmadığını, davalı tarafça KOSGEB'e ödenmesi gereken 2018 yılı aidatının eksik ödendiğini, 2018 yılı mali bütçesinin 7147 sayılı Kanun değişikliğinden önce oluşturularak borcun doğumu yapılıp vadesi ileriki aylarda gerçekleştiğini, 2019 yılı bütçesinde gelirler kısmında aidata yer verilmediğinden davalı Bankanın 24.10.2018 tarihine kadar değil, tüm dönemi kapsar şekilde aidat ödemesi gerektiğini ileri sürerek; kararın bozulmasını istemiştir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Uyuşmazlık, 3624 sayılı ... Teşvik ve Muafiyetleri Kanunundan kaynaklı aidat alacağı istemine ilişkindir.
Temyizen incelenen kararda belirtilen gerekçeye ve özellikle dava konusu alacağın yılın ikinci yarısına ilişkin 2. taksit bedeli olup, 01.07.2018 ile aidat borcunu ortadan kaldıran 7147 sayılı Kanunun yürürlük tarihi olan 24.10.2018 arasında geçen 115 gün üzerinden belirlediği 1.128.753,86TL tutarındaki 2. taksit bedelinin davalı tarafça ihtirazi kayıtla ödendiği ve bakiye borcun sona erdiğinin anlaşılmasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/1 maddesinin uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
20.02.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.