"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2016/162 E., 2017/339 K.
Mahkemece bozmaya uyularak verilen karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; tekstil sektöründe faaliyet gösteren müvekkili şirketin davalı şirketin elektrik abonesi olduğunu, müvekkili şirketin elektriğinin gecikmiş borcundan dolayı 2009 yılı içerisinde kesildiğini, 21.04.2009 tarihinde 10.000,00 TL ödenmesi üzerine ve davalı tarafından elektriğin açıldığını, bu kapsamda davalı şirket görevlilerinin müvekkilinin işyerine geldiğini ve sayaç kontrolü yapıp sarfiyatı faturalandırmaya başladığını, 1 yıl sonra davalı tarafça elektriğin kesik göründüğü gerekçesiyle 09.02.2010 tarihli kaçak elektrik tutanağının tutulduğunu, davalı şirketin 2009 yılında kesilen ve bilahare açılan elektrik için hiç açılmamış gibi işlem yaptığını, 424.759,50 TL kaçak elektrik kullanım bedeli ve ceza tahakkuk ettirildiğini, müvekkilinin talep edilen enerji bedelinin 128.029,50 TL'sini ödediğini, bu ödemelerin dikkate alınmadığını, davalının talebinin haksız olduğunu ileri sürerek, müvekkilinin davalıya kaçak elektrik bedeli ve ödediği bedel toplamı olan 322.793,28 TL yönünden borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; müvekkili tarafından davacı şirket aleyhine 09.02.2010 tarihinde 60187 seri nolu kaçak elektrik tespit tutanağı tutulduğunu, söz konusu tutanak gereğince elektrik tüketim bedelinin tahakkuk ettirildiğini ve adı geçen firmaya tebligat yapıldığını, itiraz edilmediğinden kaçak elektrikten dolayı tahakkuk ettirilen borcun kesinleştiğini, davacının kesinleşmiş olan 424.759,50 TL borcunun 127.471,24 TL'sini yatırdığını, bakiye alacağın devam ettiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 10.12.2013 tarihli kararıyla; davanın kısmen kabulü ile davacının 8.443,59 TL davalıya borçlu olduğunun tespitine karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
1. Mahkemenin 10.12.2013 tarihli kararının süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece verilen 14.05.2015 tarihli ilamla; dosya kapsamında alınan iki bilirkişi raporunda miktar yönünden çelişki olduğu, dosyanın üç kişilik yeni bir bilirkişi kuruluna verilmesi, sonradan alınan ve farklı sonuçlar içeren ikinci raporla önceki rapor arasındaki çelişkinin, davaya konu tahakkuk dönem ve türü dikkate alınarak, tahakkuk döneminde yürürlükte bulunan Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği, 622 sayılı EPDK kararı ve sözleşme hükümlerine göre değerlendirilerek çelişkiyi giderecek ve davalının bilirkişi raporlarına karşı itirazlarını da karşılar nitelikte yeni bir rapor alınıp, hasıl olacak sonuç dairesinde ve davacının dava ettiği 322.793,28 TL'lik miktar dikkate alınarak hüküm tesis edilmesi gerektiği gerekçesiyle, kararın bozulmasına karar verilmiştir.
2. Bozmaya uyan Mahkemenin ilam başlığında tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; alınan bilirkişi raporunda, davacı tarafça işlenen fiilin usulsüz elektrik kullanımı olarak kabul edilebileceği, usulsüz elektrik kullanımında, kaçak elektrik kullanımında olduğu gibi cezai müeyyidenin olmadığı, usulsüz elektrik kullanımında normal tahakkuk yapılmasının gerektiği, normal tahakkukun davacı tarafa ait tesisin elektriğinin kesildiği tarih ile Kaçak Elektrik Tüketimi Görgü ve Tespit Tutanağının düzenlendiği tarihleri arasında kalan dönem için yapılmasının gerektiği, davacının toplam borcunun 241.525,72 TL olduğu, davacı tarafça yapılan ödemenin 128.029,50 TL olduğu hususu dikkate alınır ise, bakiye borcun 113.492,22 TL olduğunun tespit edildiği, ancak bu raporda davacı tarafından kabul edilen 101.966,22 TL hesaplanmış olduğundan raporun sonuç kısmından davacı tarafça kabul edilen ve dava konusu edilmeyen miktar düşüldükten sonra davacının davalıya 311.467,28 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle; davanın kısmen kabulüne, davalı şirketin 14.12.2010 tarihli ve 6519 sayılı kararı ile davacıya göndermiş olduğu taahhuk eden kaçak elektrik bedeli olarak talep ettiği 424.759,50 TL olarak talep edilen bedelin davacı tarafça 322.793,28 TL'lik kısmı nedeni ile borçlu olmadığının tespitine yönelik talep yönünden, davalı şirketin talep edebileceği alacak miktarının 11.326,00 TL olduğunun tespitine, davacının davalıya 311.467,28 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş; karara karşı, süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; davacı şirketin borcundan dolayı elektriğinin kesildiğini, elektriğin davacı tarafından mevzuata aykırı şekilde izinsiz, tek taraflı olarak açıldığını ve usulsüz olarak kullanıldığını, Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği'nin "Kaçak Elektrik Enerjisi Tüketimi" başlıklı 13. maddesinin (b) bendinde; "Dağıtım lisansı sahibi tüzel kişinin ilgili mevzuata uygun olarak kestiği elektrik enerjisini, yükümlülüklerini yerine getirmeden dağıtım lisansı sahibi tüzel kişinin izni dışında açması, kaçak elektrik enerjisi tüketimi olarak kabul edilir." hükmünün yer aldığını, aynı Yönetmelik'in 25. maddesi uyarınca, yükümlülükler yerine getirilmeden, kesme-bağlama tutanağı düzenlenmeden ve dağıtım şirketi tarafından elektriğin bizzat veya izni dışında açılmasının kaçak elektrik enerjisi tüketimi olarak kabul edildiğini, bu sebeple bilirkişi raporunun usul ve mevzuata aykırı olduğunu ileri sürerek; kararın bozulmasını istemiştir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Uyuşmazlık, kaçak elektrik kullanımından kaynaklı tahakkuk ettirilen fatura bedelinden borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Temyize konu edilen Mahkeme kararının; uyulan bozma ilamında gösterildiği şekilde inceleme ve araştırma yapılarak, yine bozma ilamında belirtilen hukuki esaslar gereğince verildiği, bozmadan sonra alınan bilirkişi raporu uyarınca davacı tarafça işlenen fiilin usulsüz elektrik kullanımı olduğu anlaşılmakla; davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Mahkeme kararının ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine,
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3 üncü maddesi atfıyla,1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 440 ıncı maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
16.01.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.