"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10 uncu maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak terkini davasında Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, taraflara tebliğ edildiği halde temyiz edilmemiştir.
Davacı idare vekili 27.10.2021 tarihli dilekçesi ile; ... ilçesi, ... Mahallesi, 1152 (yeni 556 ada 3) parsel sayılı taşınmazın 99,38 m²lik kısmının bedelinin hesaplandığı ve bu kısmın yol olarak terkinine karar verildiğini, Kadastro Müdürlüğünce 3402 sayılı Kadastro Kanunu'nun 22/a maddesi uygulaması sonrasında mahkeme kararında 99,38 m² olarak belirtilen miktarın parselden geometrik olarak ayrılma uygulama kabiliyetinin olmadığından kararın infaz edilemediğinin bildirildiği, tapuda terkin işlemi yapılamadığı için tapu kaydında bulunan şerhin kaldırılamadığından davalıların mülkiyet hakkının kısıtlandığını, oluşan yeni yüz ölçümü ve mülkiyet bilgilerine göre ilamın güncellenerek kararın tavzih edilmesini talep etmiştir.
Mahkemece 02.11.2021 tarihli ek karar ile tavzih isteminin reddine karar verilmiştir.
Ek karar davacı idare vekili ve davalılardan ... tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
Temyiz istemi, dava konusu taşınmazın kamulaştırılan 99,78 m²lik kısmın yol olarak terkinine karar verilen ve kesinleşen kararın tavzihi isteminin reddine yönelik Mahkemenin 02.11.2021 tarihli ek kararına ilişkindir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 305 inci maddesinin ikinci fıkrasının ''Hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar, tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez. '' hükmü gözetildiğinde hükmü değiştirecek şekilde tavzih kararı verilmesinin usul ve kanuna uygun olmayacağı anlaşıldığından tavzih talebinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Mahkemece verilen ek karar yukarıda anılan kanun hükümlerine uygun olduğundan temyiz isteminin reddi ile söz konusu kararın onanması gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Mahkemece verilen 02.11.2021 tarihli ek kararın ONANMASINA,
Davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına,
15.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.