"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Ordu 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi davalı vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;
- K A R A R -
Dava, tapu kaydının mahkeme kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın reddine ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı vekilince yapılan istinaf başvurusunun, ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince kabulü ile Ordu 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 24.02.2022 tarihli ve 2019/103 Esas, 2022/55 Karar sayılı kararının kaldırılmasına, davanın yeniden görülmesi için dosyanın ilk derece mahkemesine iadesine, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda HMK'nın 353/1-a-6 maddesi uyarınca kesin olarak karar verilmiş olup; kararın davalı Hazine vekilince temyiz edilmesi üzerine,... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince, 17.05.2022 tarihli ve 2022/1039 Esas, 2022/1116 Karar sayılı Ek karar ile HMK'nın 353/1-a-6 maddesi gereğince verilen karar kesin olduğundan bahisle davalı Hazine vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiş olup, bu Ek karar davalı vekilince süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
HMK'nın 353/1-a-6 maddesinde, ilk derece mahkemesince, uyuşmazlığın çözümünde etkili olabilecek ölçüde önemli delillerin toplanmamış veya değerlendirilmemiş olması ya da talebin önemli bir kısmı hakkında karar verilmemiş olması halinde, esasa ilişkin inceleme yapılmadan kararın kaldırılmasına kesin olarak karar verileceği düzenlenmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 27.05.2021 tarihli ve 2020/(20)5-451 Esas 2021/636 Karar sayılı ilamı da gözetilerek, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-a-6 maddesi gereğince verilen karar; aynı Kanun'un 353/1-a ve 7251 sayılı Kanun'un 39 maddesi ile eklenen 362/1-g maddesi uyarınca kesin olup bu kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamayacağından, davalı Hazine vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan ek kararın HMK’nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davalı Hazine harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 06.12.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.