"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Afyonkarahisar 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;
- K A R A R -
Dava, imar uygulaması sırasında bedele dönüşen davacı payına takdir edilen bedelin artırılması istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş olup, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince verilen istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra Afyonkarahisar 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2020/650 Esas, 2022/68 Karar sayılı kararının incelendiğide;
Dosyada bulunan delil ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki Afyonkarahisar İli, Merkez İlçesi, Sahipata Mahallesi 782 ada 7 ve 26 parsel sayılı taşınmazlara 6745 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile 2942 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 12. maddesi uyarınca uygulamanın tapuda tescil edildiği tarih değerlendirme tarihi olarak esas alınıp, emsal karşılaştırması sonucu tespit edilen bedelin, Türkiye İstatistik Kurumu tarafından açıklanan Yurt İçi Üretici Fiyat Endeksi tablosuna göre dava tarihine güncellenmesi suretiyle bedele dönüşen pay karşılığına değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
07.09.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6745 sayılı Yasanın 35. maddesi ile 2942 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 12. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince maktu harç ve vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken nispi harç ve vekalet ücretine hükmedilmesi,
Doğru değil ise de bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden;
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının ;
a- Harca ilişkin 2 numaralı bendinin hükümden çıkarılmasına, yerine (Alınması gereken 80,70 TL maktu harcın davacı tarafça yatırılan harçtan mahsubu ile hazineye irat kaydına, fazla yatırılan harcın talep halinde yatıran tarafa iadesine,) cümlesinin yazılmasına,
b- Yargılama giderlerine ilişkin 3 numaralı bendinin hükümden tümüyle çıkartılmasına, yerine (Toplam yargılama gideri olan 1.642,40TL’nin davanın kabul red oranına göre hesaplanan 969,02TL’lik kısmının davalı idareden alınarak davacıya verilmesine, bakiye kısmın davacı üzerinde bırakılmasına,) cümlesinin yazılmasına,
c- Vekalet ücretine ilişkin 5 numaralı bendindeki (46.758,18) sayısı ile 6 numaralı bendindeki (37.914,13) sayısının hükümden çıkartılmasına, yerlerine ayrı ayrı (5.100,00) sayısının yazılmasına,
Hükmün böylece HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK'nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 07.12.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.