"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmazı bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın reddine ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi'nin istinaf isteminin kabulü ile HMK'nın 353/1-a-6 maddesi gereğince ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak gerekçede belirtilen hususlar yönünden, yeniden görülmesi için dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş; bu karar davalı idare vekilince temyiz edilmiş, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi'nin 20/11/2021 gün ve 2019/1056 E - 2021/2142 K sayılı ek kararın kesin olduğu gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar verilmiş bu ek kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmazı bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın reddine ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi’nce kabulü ile HMK'nın 353-1-a-6 maddesi gereğince kararın kaldırılarak gerekçede belirtilen hususlar yönünden, yeniden görülmesi için dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş; karar, davalı idare vekilince temyiz edilmiş. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi'nin 2019/1056 Esas ve 2021/2142 Karar sayılı ek kararı ile kararın kesin olduğu gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar verilmiş, ek karar davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
HMK'nın 353/l-a-6 maddesinde, ilk derece mahkemesince, uyuşmazlığın çözümünde etkili olabilecek ölçüde önemli delillerin toplanmamış veya değerlendirilmemiş olması ya da talebin önemli bir kısmı hakkında karar verilmemiş olması halinde, esasa ilişkin inceleme yapılmadan kararın kaldırılmasına kesin olarak karar verileceği düzenlenmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 27/05/2021 gün ve 2020/(20)5-451 Esas 2021/636 Karar sayılı ilamı da gözetilerek, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-a-6. maddesi gereğince verilen karar 353/1-a ve 7251 sayılı Kanun'un 39. maddesi ile eklenen 362/1-g maddesi uyarınca kesin olup bu kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamayacağından, davalı idare vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan ek kararın HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davalı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 14/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.