"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/400 Esas, 2023/1436 Karar
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 14. Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2019/420 Esas, 2020/493 Karar
Taraflar arasındaki müdahalenin önlenmesi davasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı şirket vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı dava dilekçesinde özetle; İstanbul ili, Fatih ilçesi, ... Mahallesi, 232 Pafta, 915 ada 24 parsel sayılı taşınmazda dava dilekçesi tebliğ edilmeksizin tensip ile acele tespit kararı verilmesini, davanın kabulü ile davalıların, herhangi bir Kat Malikleri Kurul Kararı olmaksızın yönetim planına ve mimari projeye aykırı olarak; binanın giriş sahanlığında güvenlik kamerası koymak, 1. Kat merdiven boşluğuna klima hortumu koymak, binanın arka dış cephesine klima motoru monte etmek ve binanın ön dış cephesine; beyaz plastik kaplama madde yapıştırılmak suretiyle yapılan müdahalelerin menine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı ... vekili cevap dilekçesinde özetle; müvekkili şirketin dava konusu yerde kiracı olarak bulunduğunu, davanın kat mülkiyetinden kaynaklanan bir dava olduğunu, dolasıyla malikler arasında görülmesi gerektiğini, bu yönüyle husumet yönünden davanın reddinin gerektiğini, davanın dilekçesinin usul yönünden reddinin gerektiğini, davacı vekilinin açmış olduğu bu dava öncelikle iyi niyet kurallarıyla bağdaşmadığını, binanın giriş sahanlığına güvenlik kamerası koymak şeklindeki eylemin yönetim planına ve mimarı projeye aykırı olduğunu iddia ettiğini, güvenlik kamerasının davacı vekilinin sunmuş olduğu resimden de anlaşılacağı üzere binanın tavanına ve kimseye rahatsız etmeyecek şekilde, tamamen güvenlik için (yaşanan hırsızlık olaylarını engellemek için) konulduğunu, güvenlik kamerasının konulduğu yerin, davacı vekilininde belirttiği gibi ortak alan olduğunu, ortak alanların 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'na (634 sayılı Kanun) göre, tüm kat maliklerinin kullanımında olan yerler olduğunu, müvekkili şirketin perde ticaretiyle uğraştığını, tamamen güvenlik amacıyla söz konusu kamerayı koyduğunu, ne yönetim planında ne de mimarı projede güvenlik kamerası konulamaz diye bir hüküm olmadığını, davacının asıl amacının müvekkilini bu tür gereksiz davalar açarak rahatsız etmekte olduğunu, dava konusu binanın çok eski bir bina olduğunu, yapıldığı zamanda klima tesisatını koyacak yer yapılmadığını, klima motorunun binanın ortak alanı olan arka dış cepheye takıldığını, binanın dış cephesinin ortak alan olup tüm kat maliklerinin kullanımına ait olduğunu, konulan klima motorunun diğer kat maliklerinin söz konusu ortak alanı kullanmasına engel olmadığını, müvekkili şirketin kendi dükkanıyla ilgili olan bölümün daha güzel görünmesi için kaplama yaptığını, bu kaplamanın tamamen müvekkilin kendi bölümüyle ilgili olduğunu, ayrıca binanın daha güzel görünmesini sağlayacak esasa etkili olmayan eklemelerin 634 sayılı Kanun'a aykırı olmadığını, davacının kötü niyetli olduğunu, davacının amacının binayı tek başına ele geçirmek olduğunu, binadaki tüm bağımsız bölümlerin malikinin biri hariç davacı olduğunu, amacının açtığı davalarla müvekkilini yıldırıp, müvekkilinin kiracısı bulunduğu bağımsız bölümü ucuza almak olduğunu ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı şirket vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı Ligero Ltd.Şti vekili istinaf dilekçesinde özetle; mahkeme kararının usul ve kanuna aykırı olduğunu, kendisinin kiracı olduğunu, davanın malikler arasında görülmesi gerektiğini, husumet yönünden davanın reddi gerektiğini, ortak alanlar 634 sayılı Kanun'a göre, tüm kat maliklerinin kullanımında olduğunu, güvenlik kamerası dosyada mevcut resimler ve bilirkişi raporundan da anlaşılacağı üzere binanın tavanına ve kimseye rahatsız etmeyecek şekilde, tamamen güvenlik için konulduğunu, güvenlik kamerasının konulduğu yerin ortak alan olduğunu, binanın klima boruları ve motorları için bina planında herhangi bir düzenleme yapılmadığını, davalının da klima borularını binanın en görünmez noktasından geçirerek arka bahçe bölümünde yer alan motor ile birleştirdiğini, klima kullanmak isteyen herkesin yapabileceği tek çözüm yolunun bu olduğunu, binanın kendi dış cephesini etkileyecek bir düzenlemede yapılmadığını, ne yönetim planında ne de projede binanın ön cephesinin nasıl olacağı konusunda bir hüküm bulunmadığını belirterek kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile yapılan imalatların ana gayrimenkulün mimari projesine aykırı olduğunun tespit edildiği, böylece mahkeme kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı şirket vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı Ligero Ltd.Şti vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki itirazlarını tekrar etmiş ve kararın eksik inceleme sonucu verildiğini ileri sürerek kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, tarafların kat maliki oldukları ana gayrimenkulde mimari projeye aykırı imalatların eski hale getirilmesi ve müdahalenin önlenmesi istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2.634 sayılı Kanun'un 19 uncu ve 33 üncü maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Dava konusu anagayrımenkulde davalının mimari projeye aykırı imalatlar dolayısı ile ortak alana müdahalede bulunduğu, yapılan müdahaleye ilişkin herhangi bir tadilat projesi yahut yeterli nisapta kat maliklerinin muvafakat verdiğine ilişkin belgenin dosyaya sunulamadığı anlaşılmaktadır.
3. 634 sayılı Kanun'un 19 uncu maddesi uyarınca her kat maliki anagayrımenkulün mimari durum ve güzelliğini korumaya mecbur olup, dosya kapsamı ile aksinin ispatlanamadığı ve yapılan müdahalenin ortak alanlardaki kat maliklerinin mülkiyet hakkı aleyhine olduğu gözetildiğinde mahkemesince davanın kabulüne karar verilmesi yerindedir.
4. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı şirket vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Davalı ...'nden peşin alınan temyiz harcının Hazineye irat kaydedilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
13.02.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.