"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2022/581 Esas, 2023/136 Karar
KARAR : Kabul
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen kat mülkiyetinin terkini davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda Dairece Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı bir kısım davalılar vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin Sakarya ili, Adapazarı ilçesi, ... Mahallesi 118 pafta 805 ada 631 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan apartman niteliğindeki taşınmazın 3 üncü kat 7 No.lu bağımsız bölümünün sahibi olduğunu; ancak 17 Ağustos 1999 depremi nedeni ile ana taşınmazın ağır hasar gördüğünü, binanın kurtarılması amacı ile müvekkile ait olan bağımsız bölüm ile davalılardan ...'ya ait olan 8 No.lu bağımsız bölümün yıkılarak güçlendirme çalışması yapıldığını, aradan uzunca bir zaman geçmesine rağmen binada bulunan diğer kat maliklerince 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun (634 sayılı Kanun) 47 nci maddesi gereğince müvekkillere ait olan yıkılan bağımsız bölümlere ilişkin hiç bir talepte bulunulmadığını, müvekkillerin bu nedenle uğradığı zararın da karşılanmadığını, taşınmaz ve müvekkile ait 7 No.lu bağımsız bölüm kat mülkiyeti özelliğini kaybetmiş olduğundan bu sebeple müvekkilini mülkiyet haklarını kullanamadığından 634 sayılı Kanun hükümleri gereğince taşınmaz üzerindeki mevcut kat mülkiyetinin sonlandırılarak müşterek mülkiyete çevrilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Bir kısım davalılar vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının kötüniyetli olduğunu, bağımsız bölümünü diğer kat maliklerine sattığı hâlde, bu davayı açtığını, 19.05.2003 tarihli satış sözleşmesi gereği bağımsız bölüm arsa payı bedelinin davacıya ödendiğini, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 27.11.2018 tarihli ve 2015/1306 Esas, 2018/1159 Karar sayılı kararı ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde bir kısım davalılar vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin 19.04.2019 tarihli ve 2019/299 Esas, 2019/319 Karar sayılı kararıyla; başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde bir kısım davalılar vekili temyiz başvurusunda bulunmuştur.
2. Yargıtay (Kapatılan) 20. Hukuk Dairesince yapılan inceleme sonucunda, hükmün infaza elverişli olmaması gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin 22.04.2021 tarihli ve 2020/53 Esas, 2021/618 Karar sayılı kararı ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
C. İkinci Bozma Kararı
1. İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde bir kısım davalılar vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairece yapılan temyiz incelemesi sonucunda, kat mülkiyetinin sona ermesi şartlarının gerçekleşmiş olması durumunda ana taşınmazın müşterek mülkiyete çevrilmesinde maliklerin arsa payları esas alınarak müşterek mülkiyet tesis edilmesi gerekmektedir. Kat mülkiyeti kurulurken bağımsız bölümlere değerleriyle orantılı arsa payları verilir ve hiçbir arsa payı açıkta bırakılamaz. Verilen bu arsa payları maliklerin mülkiyet hakları ile doğrudan ilgili olup ana taşınmazın müşterek mülkiyete çevrilmesi durumunda da bu paylar esas alınmak sureti ile hisselerin belirlenmesi gerekir. Bu nedenle mahkemece tüm bu hususlar gözetilmeksizin her bir paydaşa bir pay ayrılmak sureti ile eşit şekilde müşterek mülkiyet tesis edilmesi doğru görülmediğinden kararın bozulmasına karar verilmiştir.
D. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Son Karar
İlk Derece Mahkemesinin 05.10.2023 tarihli ve 2022/581 Esas, 2023/136 Karar sayılı kararı ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararına karşı bir kısım davalılar vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Bir kısım davalılar vekili temyiz dilekçesinde özetle; davacının kendisine ait bağımsız bölümü davalılara sattığını, bedelinin ödendiğinin icra dosyası ile sabit olduğunu, eksik inceleme ile hüküm kurulduğunu ileri sürmüştür.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kat mülkiyetinin sona erdiğinin tespiti ile tapu kaydının müşterek mülkiyete çevrilmesi istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 634 sayılı Kanun'un 33 üncü ve 44 üncü maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. İlk Derece Mahkemesince bozma ilamına uyularak yapılan araştırma neticesinde mahkemece yazılı olduğu şekilde karar verilmesinde herhangi bir isabetsizlik yoktur.
3. Temyizen incelenen kararın bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VII. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Bir kısım davalılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Bir kısım davalılardan 427.80 TL onama harcı ile 2.107.84 TL temyize başvurma harcının alınmasına,
16.01.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.