"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/600 Esas, 2023/1936 Karar
KARAR : Düzeltilerek yeniden esas hakkında verilen karar
İLK DERECE MAHKEMESİ : Silivri Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2019/241 Esas, 2020/1033 Karar
Taraflar arasındaki müdahalenin önlenmesi ve eski hale getirme davasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; fabrika binası olarak inşa edilen ortak alana davalı tarafından ticari amaçlı olarak yüksek tonajlı araçlar için kantar tesis edildiğini, bu şekilde ortak alana kurulan kantarın işletilmesi yoluyla davalı tarafça ticari kazanç elde edildiğini, kantarın konulduğu alan ortak alan olup, müvekkilinin onayı ya da kat malikleri kurulunca herhangi bir karar alınmadan yapıldığını, bir yandan kantarın varlığı diğer yandan tartı için giriş çıkış yapan ya da bekleyen araçlar nedeni ile müvekkiline ait bağımsız bölümlerin giriş çıkışları konusunda sorun yaşanmakta olduğunu, haksız müdahaleden kaynaklı her türlü talep ve dava hakkı saklı kalmak üzere davamızın kabul ile, davalının ortak yere yaptığı müdahalenin önlenmesine, ortak alana yaptırdığı kantarın kaldırılarak eski hale getirilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekilinin cevap dilekçesinde özetle: kantarın yapı kullanma izin belgesi alınmadan ve yönetim planı hazırlanıp kat mülkiyeti kurulmadan önce de var olduğunu, müvekkilinin faaliyetinin imalathane olması sebebiyle kantara ihtiyacı olduğunu, davacının kendisine gerekli izin ve ruhsatları alabilmesi için konusu sınırlandırılmamış muvafakatname verdiğini, taşınmazda kat malikleri olarak sadece davacı ile müvekkilinin olduğunu, kanunun aradığı çoğunluğun bu sebeple hiçbir zaman sağlanamayacağını, davacının iyi niyetli olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; davalı tarafından sunulan 29.04.2016 tarihli ve 3073 yevmiye numaralı muvafakatnamenin davalı şirket ile anlaşmaları doğrultusunda davalı şirketin yüklenici sıfatıyla taşınmaz üzerinde inşaat yapmayı kabul ve taahhüt etmesi karşılığında verilen muvafakat olduğunu, bunun ortak alana yapılan kantara muvafakat anlamına gelmediğini, bilirkişi raporuyla da tespit edildiği üzere vaziyet planında ana binalar haricinde hiçbir eklentinin mimari projede yer almadığı, ortak alanın kullanılmasında muvafakatin özel ve açık olması gerektiği, tanık beyanlarının davacı iddialarını desteklediği, buna göre davalının kantar ve müştemilatını ticari amaçla yaptığı, kantar sebebi ile kantarda bekleyen araçların oluşturduğu sıra nedeniyle kendisinin ve kiracılarının iş yerine giriş çıkışlarının engellendiğini, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun (634 sayılı Kanun) 18 inci, 19 uncu ve 42 nci maddelerine aykırı olarak yapılan kantar ve müştemilatının kaldırılmasına ve eski hale getirilmesine karar verilmesi gerektiğini belirterek kararın kaldırılmasını istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dosyada bir örneği yer alan ve davacı tarafından davalı şirkete verilen Silivri 1. Noterliğinin 29.04.2016 tarihli ve 3073 yevmiye numaralı muvafakatnamesi içeriğinde davalı şirketin "inşaat yapmasına, plan ve projeler tanzim ve tasdik ettirmesine, bu konudaki her türlü ruhsatları almasına" davacının muvafakat ettiğinin yer aldığı, anılan muvafakatin kantar ve müştemilatın yapımına ilişkin olmadığı, mahkemenin ret gerekçesinin yerinde olmadığı, davaya konu kantar ile kulübe ve demir parmaklığın mimari projede bulunmaması sebebiyle davanın kabulü gerekirken reddine karar verilmesinin hatalı olduğu anlaşıldığından yeniden hüküm tesis etmek sureti ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle; kantarın yapı kullanma izin belgesi alınmadan ve yönetim planı hazırlanıp kat mülkiyeti kurulmadan önce de var olduğunu, müvekkilinin faaliyetinin imalathane olması sebebiyle kantara ihtiyacı olduğunu, davacının kendisine gerekli izin ve ruhsatları alabilmesi için konusu sınırlandırılmamış muvafakatname verdiğini, taşınmazda kat malikleri olarak sadece davacı ile müvekkilinin olduğunu; kanunun aradığı çoğunluğun sağlanmış olduğunu kararın eksik inceleme ve araştırma sonucu verildiğini ileri sürmüştür.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, tarafların kat maliki oldukları ana gayrimenkulde mimari projeye aykırı imalatların eski hale getirilmesi ve müdahalenin önlenmesi istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 634 sayılı Kanun'un 19 uncu maddesi.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Dava konusu ana gayrimenkulde davalının mimari projeye aykırı imalatlar dolayısı ile ortak alana müdahalede bulunduğu, yapılan müdahaleye ilişkin herhangi bir tadilat projesi yahut yeterli nisapta kat maliklerinin muvafakat verdiğine ilişkin belgenin dosyaya sunulamadığı anlaşılmaktadır.
3. 634 sayılı Kanun'un 19 uncu maddesi uyarınca her kat maliki ana gayrimenkulün mimari durum ve güzelliğini korumaya mecbur olup, dosya kapsamı ile aksinin ispatlanamadığı ve yapılan müdahalenin ortak alanlardaki kat maliklerinin mülkiyet hakkı aleyhine olduğu gözetildiğinde davanın kabulüne karar verilmesi yerindedir.
4. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Davalıdan peşin alınan temyiz harcının Hazineye irat kaydedilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
13.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.