Logo

5. Hukuk Dairesi2024/2701 E. 2024/9611 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Davacı tarafından, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedeli ile ecrimisil bedelinin davalı idareden tahsili istemine ilişkindir.

Gerekçe ve Sonuç: Dava konusu taşınmazın imar mevzuatı gereğince düzenlemeye tabi tutulan parsellerden olup, düzenleme ortaklık payı karşılığı kamu hizmetine ayrılan yerlerden olduğundan, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 35. maddesi gereğince eski malikleri tarafından mülkiyet iddiasında bulunulamayacağı ve karşılığı istenemeyeceği gözetilerek, Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARIN

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2022/416 Esas, 2023/2064 Karar

DAVA TARİHİ : 11.08.2010

KARAR : Düzeltilerek yeniden esas hakkında verilen karar

İLK DERECE MAHKEMESİ : Diyarbakır 3. Asliye Hukuk Mahkemesi

SAYISI : 2019/472 Esas, 2021/527 Karar

Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili ve ecri-misil istemine ilişkin davada yapılan yargılama sonucunda, İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı idare vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak, davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesinin kaldırma kararı üzerine yeniden yargılama yapan İlk Derece Mahkemesince davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

Kararın davalı idare vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı idare vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde; dava konusu Diyarbakır ili Ergani ilçesi Kaynartepe Mahallesi 8 ada 266 parsel sayılı taşınmaza davalı idare tarafından kamulaştırmasız el atılması nedeniyle, kamulaştırmasız el atma ve ecri-misil bedelinin el atma tarihinden itibaren işleyecek en yüksek faizi ile birlikte davalı idareden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı idare vekili cevap dilekçesinde özetle; dava konusu taşınmazın Kaynartepe Mahallesi 14 nolu parsel olarak tapuya kayıtlı iken daha sonra ifraz görerek 267 ve 266 nolu parsellere ayrıldığını, dava konusu taşınmazın geldisi olan Kaynartepe Mahallesi 14 nolu taşınmazın 4.118,00 m²lik kısmı, Diyarbakır-Ergani 8. Bölge Hududu Devlet yolunun yapımı amacı ile 04.01.1979 tarihli ve 020 sayılı kamu yararı kararma istinaden kamulaştırıldığını, taşınmazın geldisi olan 14 nolu parsel kamulaştırma planında (kamulaştırma parsel numarası) 2 nolu parsel olarak gösterildiğini, kamulaştırma sırasında maliki Diyarbakır Belediye Başkanlığı olduğundan kamulaştırma bedelinin Belediye Başkanlığı adına bloke edildiğini, davacının dava konusu taşınmaza 1989 tarihinde el atılmış olduğu yönündeki iddiaların verinde olmadığını; her ne kadar davacı tarafından dosyaya sunulan Karayolları 9. Bölge Müdürlüğünün 03.07.2008 tarihli ve 6338 sayılı yazısında dava konusu taşınmaza 1989 tarihinde el atıldığı şeklinde cevap verildiğinden bahisle dava konusu taşınmaza 1983 yılından sonra el atıldığı belirtilmiş ise de; bu değerlendirmenin yerinde olmadığını, Karayolları 9. Bölge Müdürlüğünün Yapım işlerine ilişkin, 1990 tarihinden önceki bütün evraklar SEKA'ya gönderilerek imha edildiğini, dava konusu taşınmaza ilk el atma tarihinin en geç 1981 yılı olduğunu, ilk el atmadan sonra ise söz konusu yolda zaman zaman iyileştirme çalışmaları yapıldığını, Karayolları 9. Bölge Müdürlüğünün 03.07.2008 tarihli ve 6338 sayılı yazısındaki 1989 tarihi ilk el atma tarihi olmayıp, daha sonra yapılan iyileştirme çalışmalarının yapıldığı tarih olduğunu bu nedenlerle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın konusuz kalması nedeniyle esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

A. İstinaf Yoluna Başvuranlar

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı idare vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri

Davalı idare vekili istinaf dilekçesinde özetle; davacı lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesi gerektiği, davacı lehine vekâlet ücretine hükmedilecek ise maktu vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğini ileri sürerek istinaf yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe ve Sonuç

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun (2942 sayılı Kanun) 35 inci maddesine göre İmar mevzuatı gereğince düzenlemeye tabi tutulan parsellerden düzenleme ortaklık payı karşılığı olarak bir defaya mahsus alınan yol, ... saha ve bunun gibi kamu hizmet ve tesislerine ayrılan yerlerle özel parselasyon ile kamu hizmet ve tesisleri için ayrılmış bulunan yerler için eski malikleri tarafından bedelsiz yola terk edildiğinden mülkiyet iddiasında bulunulamayacağı ve karşılığının istenemeyeceği gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerektiğinden davalı vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm kurmak suretiyle davanın reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Yoluna Başvuranlar

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı idare vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri

Davalı idare vekili temyiz dilekçesinde özetle; davanın reddine karar verilmesi halinde yargılama giderlerinin davacı taraf üzerinde bırakılması gerekirken yargılama giderlerinin idare üzerinde bırakılmasının hukuka aykırı olduğunu, davanın reddine karar verilmiş olmakla idare lehine nispi vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekirken maktu vekâlet ücretine hükmedilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğunu ileri sürerek kararı temyiz etmiştir.

C. Gerekçe

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Uyuşmazlık, ... olarak taşınmazın değerinin biçilmesi hususundadır.

2. İlgili Hukuk

1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.

2. 2942 sayılı Kanun'un 35 inci maddesi,

3. Değerlendirme

1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesi ile 369 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Dava konusu Diyarbakır ili, Ergani ilçesi, Kaynartepe Mahallesi 8 ada 266 parsel sayılı taşınmazın Kamulaştırma Kanununun 35 inci maddesinde “İmar mevzuatı gereğince düzenlemeye tabi tutulan parsellerden düzenleme ortaklık payı karşılığı olarak bir defaya mahsus alınan yol, ... saha ve bunun gibi kamu hizmet ve tesislerine ayrılan yerlerle, özel parselasyon sonunda malikinin muvafakatı ile kamu hizmet ve tesisleri için ayrılmış bulunan yerler için eski malikleri tarafından mülkiyet iddiasında bulunulamaz ve karşılığı istenemez” hükmü gereğince davacının kendi isteği ile yapılan işlemden elde ettiği menfaat de gözetilerek davanın reddine dair verilen kararda bir isabetsizlik bulunmamaktadır.

4. Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 13 üncü maddesinin 4 üncü fıkrası uyarınca, maddi tazminat istemli davaların tamamen reddi durumunda tarifenin ikinci kısımının ikinci bölümüne göre maktu vekâlet ücreti belirlenmesi yerindedir.

5. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup, davalı idare vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeplerle;

Davalı idare vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,Davalı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,05.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.