"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2022/567 Esas, 2023/568 Karar
DAVA TARİHİ : 14.01.2015
KARAR : Kısmen kabul
Taraflar arasındaki 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun (2942 sayılı Kanun) mülga 17 nci maddesi uyarınca tescil istemine ilişkin davada verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davacı idare vekilince temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı idare vekili dava dilekçesinde özetle; Eskişehir ili, Odunpazarı ilçesi Yıldıztepe Mahallesi 1536 ada 6 parsel sayılı taşınmazın 1975 yılında kamulaştırılıp bedelinin yatırıldığını, ancak bir kısım davalıların ferağ vermemesi sebebi ile tapuda tescil işleminin gerçekleştirilemediğini beyan ederek dava konusu taşınmazın müvekkil kurum adına tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Bir kısım davalılar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... cevap dilekçelerinde özetle; taşınmazın davacı üniversite adına tescili konusunda bir itirazlarının bulunmadığını belirtmişlerdir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 07.06.2016 tarihli ve 2015/36 Esas 2016/240 Karar sayılı kararı ile davanın kabulüne ve davaya konu taşınmazın davalı taraf adına olan tapu kaydının iptali ile davacı idare adına kayıt ve tesciline karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde bir kısım davalılar vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizce yapılan inceleme sonucunda; dava konusu taşınmazın Anadolu Üniversitesi Senatosunun 03.12.1975 tarihli ve 1975/3 sayılı kamu yararı kararı uyarınca kamulaştırılmasına karar verildiği, kamulaştırma tarihinde malik bir kısım davalılar murisi Rifat Kotan’a çıkartılan noter tebligatının 17.01.1976 tarihinde, "Yapılan tahkikatta muhatap gösterilen adresten soruldu. Muhatabın Almanya'da çalıştığı öğrenildi. Dönüş tarihi belli olmadığından bila tebliğ iade" edildiği anlaşılmış olup, adı geçen murisin payı yönünden kesinleşmiş bir kamulaştırma bulunmadığından, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru olmadığından kararın bozulmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen İkinci Karar
Mahkemenin 27.10.2020 tarihli 2020/363 Esas 2020/451 Karar sayılı davanın reddine karar verilmiştir.
C. İkinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı idare vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizce yapılan inceleme sonucunda; Mahkemece verilen ilk karar davalılar Şükran Kotan vd. vekilince temyiz edilmiş olup, uyulmasına karar verilen 13.02.2020 tarihli ve 2019/9446 Esas, 2020/2378 Karar sayılı bozma kararında, kararı temyiz eden davalılar murisi Rıfat Kotan adına çıkartılan tebligatın geçersiz olduğundan, tapu maliki Rıfat Kotan payı yönünden davanın reddine karar verilmesi gerektiğinden bahisle yerel mahkeme kararı bozulmuş ise de bozma kararı sonrasında mahkemece ilk kararı temyiz etmeyen davalılar yönünden davacı idarenin usulü kazanılmış hakkı gözetilmeden davanın tümüyle reddine ilişkin hüküm kurulması hatalı olduğundan kararın bozulmasına karar verilmiştir.
D. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Son Karar
Mahkemenin 18.07.2023 tarihli ve 2022/567 Esas 2023/568 Karar sayılı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı idare vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı idare vekili temyiz dilekçesinde özetle; davacı Rıfat Kotan payı bakımından da kabul kararı verilmesi gerektiğini ileri sürerek kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, 2942 sayılı Kanun’un mülga 17 nci maddesi uyarınca tescil istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin atfıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (1086 sayılı Kanun) 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 439 uncu maddeleri.
2. 2942 sayılı Kanun'un mülga 17 nci maddesi ile Geçici 1 inci maddesinin ikinci fıkrası
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin atfıyla 1086 sayılı Kanun'un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten önceki 428 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukukî nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre; davacı idare vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve kanuna uygun olan Mahkeme kararının ONANMASINA,Davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,24.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.