"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kamulaştırmadan vazgeçilmesi nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davacı idare vekilinin istinaf başvurusu üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Diyarbakır 5. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2017/927 Esas - 2018/212 Karar sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 21. maddesi uyarınca kamulaştırmadan vazgeçilmesi nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı idare tarafından yapılan istinaf başvurusunun Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; dava konusu taşınmazın kamulaştırılmasından İçişleri Bakanlığı Emniyet Genel Müdürlüğünün 02.03.2018 tarih ve 738 sayılı yazıları ile vazgeçildiği anlaşılmıştır.
2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 21.maddesinde “idare kamulaştırmanın her safhasında kamulaştırma kararı veren ve onaylayan yetkili merciinin kararı ile kamulaştırmadan tek taraflı olarak kısmen veya tamamen vazgeçebilir” hükmü yer almakta olup, vazgeçme nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 27/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.