"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki alacak davasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili ve davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının 20.01.2014-06.05.2015 tarihleri arasında yönetim kurulu başkanlığını kötüye kullanarak zimmetine para geçirmesine ve denetim kurulu üyelerinin gerçeğe aykırı rapor sunmaları nedeniyle müvekkil kooperatifin zarara uğradığını, zararın tespit edilebilmesi için delil tespiti talebinde bulunulduğunu, Ordu 1.Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2016/8 Değişik İş Esas 2016/9 Değişik İş Karar numarasıyla yapılan delil tespitinde bilirkişi raporuna göre 12.613,13 TL ve 45.490 USD açık tespit edildiğini, bilindiği üzere Site Yönetim Kurulu / Blok Yöneticisi, kat mâliklerine karşı aynen bir vekil gibi sorumlu olduğunu, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun (634 sayılı Kanun) 38 inci maddesi gereği bu konuda; kat malikleriyle Site Yönetim Kurulu arasında kurulan düzene aykırı olmamak şartıyla, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 386 ila 398 inci madde hükümleri uygulandığını söz konusu tarihlerde ...'in siteyi tek başına yönettiğinin ortada olduğunu, dolayısıyla ortaya çıkan zararın sorumluluğunun davalıya ait olduğunu belirterek davanın kabulüne, 20.01.2014 - 06.05.2015 tarihleri arasında ...'in zimmetine geçirdiği 147.081,57 TL alacağın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davanın yönetim kurulunun tamamına yöneltilmesi gerektiğini, zimmete geçirilen herhangi bir paranın olmadığını, bu sebeple davanın reddine karar verilmesi istenilmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1. Davacı vekili istinaf talebinde; kısmen ret kararının hatalı olduğunu, davalının 7.000 TL altında kalan ödemeleri de ispat edemediğini, rapora itiraz ettiklerini belirterek yerel mahkeme kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
2. Davalı vekili istinaf talebinde; müvekkilinin görev yaptığı döneme ilişkin bir zararın bulunmadığını, hakkında bir ceza davası açılmadığını, tüm işlemlerin yönetim kurulu adına yapıldığını, müvekkilinin zaman zaman yakıt hesabından para çekerek muhtelif harcamalar yaptığını, çakıroğlu firmasına bilirkişi raporlarına ilave olarak 7.500 USD daha ödeme yaptığını, ticari ilişkiye güvenerek belge almadığını, davacının ıslah dilekçesi ile faiz isteyemeyeceğini, siteyi zarara uğratmadığını belirterek yerel mahkeme kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalının uhdesinde kalanın paranın bilirkişi raporları ile tespit edildiği, böylece mahkeme kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki itirazlarını tekrar ederek kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukukî Nitelendirme
Uyuşmazlık, davalı yöneticinin sorumluluğuna dayanan alacak istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 634 sayılı Kanun'un 33 üncü, 34 üncü, 35 inci ve 38 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Dava konusu ana gayrimenkulde yöneticilik yapan davalının, yöneticilik görevi nedeniyle yeni yönetime devredilmesi gereken site alacağının tahsilini istendiği anlaşılmaktadır.
3. 634 sayılı Kanun'un 38 inci maddesine göre yönetici kat maliklerine karşı aynen bir vekil gibi sorumlu olup, aynı Kanun'un 39 uncu maddesine göre de kat maliklerine hesap vermekle yükümlüdür.
4. Mahkemece gerekli araştırma yapılarak yeni yönetime devredilen bedelin tespiti ile bu miktar üzerinden davanın kabulüne karar verilmesi ve taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi yerindedir.
5. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı kalan harcın davalıdan alınmasına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
21.06.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.