"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/88 Esas, 2022/1270 Karar
KARAR : Esastan ret/Yeniden esas hakkında verilen karar
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 1. Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2015/1611 Esas, 2019/380 Karar
Taraflar arasındaki hakimin müdahalesi davasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın bir kısım davalılar vekili ve davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, bir kısım davalılar vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden hüküm kurulmak suretiyle davanın konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalının 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'na (634 sayılı Kanun) 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'na, Yönetim Planına ve Apartman Yönetim Kararlarına aykırılık arzedecek bir şekilde işletmekte olduğu lokanta faaliyetinden dolayı yangın tehlikesi oluşması iş yerinin duman ve kötü koku yayması ve bu durumun diğer bağımsız bölüm sakinlerine tahammülü imkansız derecede rahatsızlık vermesi karşısında; öncelikle iş yerinin tahliyesine, bu olmadığı takdirde lokanta işletme faaliyetinin durdurulup sonlandırılarak müdahalenin önlenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı ... ve ... Grup Döner Ltd. Şti. vekili cevap dilekçesinde özetle, müvekkili ... davanın açıldığı tarih itibarıyla söz konusu işletme ve dava konusu taşınmaz ile herhangi bir bağının bulunmadığını, dolayısıyla müvekkili ...'in, dava konusu hakkın bir süjesi olmadığını, bu sebeple müvekkili ...'in davalı olarak pasif husumet ehliyetinin mevcut olmadığını, yönetim planında dava konusu taşınmazın lokanta olarak çalıştırılamayacağı yönünde herhangi bir ibare bulunmadığını, müvekkili şirkete ait işletmenin tüm havalandırma ve koku yalıtım sistemlerinin yine ... Belediyesinin ve Tarım ve Orman Bakanlığının standartlarına uygun olduğunu, buna ek olarak işletmenin havalandırma sisteminin apartmanın havalandırma sisteminden tamamen bağımsız ve filtreleme özelliğini sahip olduğunu, aksi durumda ... Belediyesi ve Tarım ve Orman İl Müdürlüğü tarafından işletme ruhsatının verilmesinin mümkün olmadığını belirterek öncelikle davanın davalı ...'in yönünden pasif husumet ehliyeti yokluğundan, mahkeme aksi kanaatte ise davanın esastan reddine, yargılama giderleri ile vekâlet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile taraflar arasındaki çekişmenin önlenmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı ve bir kısım davalılar vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1. Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; bağımsız bölümün lokanta olarak kullanılamayacağını, lokanta olarak kullanılmasına dair tüm kat maliklerinin onayı bulunmadığını, koku yayıldığını ve yangın tehlikesinin var olduğunu ve resen gözetilecek nedenlerle kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
2. Davalılar ... ve ... Grup Döner Turizm Gıda İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili istinaf dilekçesinde özetle; yeniden havalandırma sistemi yapıldığından davanın konusuz kaldığını, davalı ...’in pasif dava ehliyeti bulunmadığını, tüm yargılama giderlerinden sorumlu olmadıklarını yargılama giderlerini açıkça belirtilmediğini ve resen gözetilecek nedenler ile kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesi davacı taleplerinin yargılama sırasında yerine getirildiği olgusunu bir yana bırakarak davanın kabulüne karar vermesi doğru bulunmadığından davacı vekilinin istinaf isteminin reddine; davalılar vekilinin istinaf isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin kararı kaldırılarak yeniden hüküm kurulmak suretiyle davanın konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki itirazlarını tekrar ederek davalıların bağımsız bölümü lokanta olarak kullanmasının kat maliklerine rahatsızlık verdiğinin dosya kapsamıyla sabit olduğunu, faaliyete son verilmesi gerektiğini, kararın eksik inceleme sonucu verildiğini ileri sürmüştür.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, verilen rahatsızlığın giderilmesi ve müdahalenin önlenmesi hususunda hakimin müdahalesi istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 634 sayılı Kanun'un 18 inci maddesi
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Her ne kadar verilen rahatsızlığın giderilmesi yönünde İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiş ise de yargılama esnasında alınacak önlemlerin yerine getirildiği anlaşılmakla, Bölge adliye mahkemesince yazılı olduğu şekilde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
3. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Peşin alınan temyiz harcının Hazineye irat kaydedilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
06.02.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.