"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki işçi ile işveren arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılamada, davalı vekili tarafından reddi hakim yoluna başvurulmuş, reddi hakim talebini inceleyen merci tarafından 10.02.2023 tarihli hakimin reddi talebinin reddine, 2.000,00 TL disiplin para cezasının reddi hakim talebinde bulunandan tahsiline karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesinin 15.03.2023 tarihli ve 2023/745 Esas, 2023/647 Karar sayılı kararı ile somut olayda hakimin reddini talep eden taraf vekilinin söylediği sözler nedeniyle avukat hakkında tutanak tutulup disiplin soruşturması yapılması için Baro Başkanlığına ve suç oluşturan sözler için Cumhuriyet Başsavcılığı'na ihbarda bulunulmasının hakim ile davanın tarafı arasında husumet oluştuğu anlamına gelmeyeceği, hakimin reddi dilekçesinde ve istinaf dilekçesinde öne sürülen hususlar yeterli delil ile ispat edilememiş olup hakimin reddi sebeplerinin oluştuğu kabul edilemeyeceği, öte yandan Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 23.03.1974 tarih 8/1431-262 sayılı kararında kötüniyetli taraf; yasal yönden haklı olmaksızın, yani kendisinin istem yahut savunma dayanaklarının açık bir yasa kuralı kapsamında ya da itiraz görmemiş içtihatlar karşısında başarısızlığa peşinen mahkum olduğunu bilerek istem öne süren ya da savunmada bulunan taraf olarak tanımlanmıştır. Bu durumda geçerli bir hakimin reddi sebebi olmadığı, red sebebinin kanunda sayılan hallerden hiç birine uymadığı açık olan somut olayda hakimin reddi talebinde bulunulması karşısında inceleme merci tarafından talebin kötü niyetli yapıldığı kabul edilerek disiplin para cezası uygulanmış olmasının doğru olduğu gerekçesiyle ilk derece mahkemesi kararı hukuka uygun olduğundan 6100 sayılı Kanun'un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin birinci alt bendi gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine kesin olmak üzere karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesinin 30.03.2023 tarihli ek kararıyla kararın kesin olarak verilmiş olduğu ve temyiz yasa yolunun açık olmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin temyiz talebinin 6100 sayılı Kanun'un 366 ncı maddesi yollamasıyla 346 ncı maddesinin birinci fıkrası ve 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesinin 30.03.2023 tarihli kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; yapılan ön inceleme sonucunda gereği düşünüldü:
Bölge Adliye Mahkemelerinin, 6100 sayılı Kanun'un 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 362 inci maddesi uyarınca hâkimin reddine ilişkin merci kararları hakkında verdikleri kararlar kesin olup 6100 sayılı Kanun’un 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemeyeceğinden 6100 sayılı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE,
Peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
21.06.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.