"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2018/98 Esas, 2019/26 Karar
Taraflar arasındaki 775 sayılı Gecekondu Kanunu'nun (775 sayılı Kanun) 18 inci maddesi uyarınca yapılan yapının yıkılması işlemine ilişkin yıkım masraflarının tahsili istemine ilişkin davada verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davacı Hazine vekili tarafından temyiz edilmekle özetle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı Hazine vekili dava dilekçesinde özetle; Demre ilçesi, ... adası ve karşı sahillerinde Milli Savunma Bakanlığı adına irtifak hakkı alınan ve deniz kuvvetleri kullanımına verilen arazi üzerinde ... tarafından yapılan kaçak yapıların 775 sayılı Kanun'un 18 inci maddesi gereğince yıkımı için 269 sayılı 13.03.2006 tarihli yazı ile kaçak yapının 15 gün içerisinde yıkımının yapılarak boş olarak teslim edilmesi, aksi halde yıkım işleminin idarece yapılıp, yıkım masrafılarının da tahsil olunacağının bildirilmesine rağman ... tarafından yıkıma yönelik herhangi bir işlemin yapılmadığını, idarece kaçak yapıların yıkımı için yıkım komisyonu kurularak, 04.05.2006 -06.05.2006 tarihleri arasında bahse konu ...'a ait kaçak yapılarının yıkımının gerçekleştirildiğini, idarece yıkım ve molazlarının taşınması karşılığında 50.564,62 TL masraf yapılıp, masrafın tahsili için tebligata rağmen tebligatın kabul edilmediği, 28.06.2006 tarihinde postacının huzurunda yırtılmak suretiyle tebliğ edildiği, tahsil yazılarının tebliğinden itibaren bugüne kadar herhangi bir ödemede bulunulmadığını, bu nedenle iderece yıkımı yapılan ve yıkım için 50.564,62 TL masrafın 27.07.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı cevap dilekçesinde özetle; davayı kabul etmediğini, Üçağız köyü ... Mevkiinde bulunan yapıların 2981-3290 Sayılı İmar Af Yasaları kapsamında olduğu için idareye 25.03.1983 tarihinde bankaya 2 bin TL yatırarak yeminli büro evraklarında 25.03.1983 tarihli ve 227 sayılı yazı ile müracaat ettiğini, davacı idarenin 26.07.1989 tarihli yapı tatil zaptı düzenleyip mühürlediğini, davacı idarenin 15.08.1989 tarih 4/971 sayılı yıkım kararı alıp, yıkım kararı ve eklerinin Antalya Bayındırlık ve İskan Müdürlüğü kanalıyla 11 Ekim 1989 tarihinde tarafına tebliğ edildiğini, 3194 sayılı İmar Kanunu'ndan aldığı ve 1989 yılında işlem tesis ettiği yıkım kararının yetkisinin 1989 yılında kullanılması gerekirken bu kararı keyfi olarak bekletip 2006 yılında Kanuna aykırı olarak kullanmasının hakkın suistimali mahiyetinde olup, hukuka aykırı olduğunu, davacı idarenin bu konuda kusurlu olduğunu, söz konusu yıkım masrafların fahiş ve yasal dayanaktan yoksun olup açılan davayı kabul etmediğini, açılan davaya kendilerinin sebep olmadığını bu nedenle davanın reddini talep etmiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 03.04.2008 tarihli ve 2006/112 Esas, 2008/57 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı Hazine vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizce yapılan inceleme sonucunda; Demre Kaymakamlığının teknik elemanlarınca hazırlanan bilirkişi raporunda yıkım ve molozların nakliye bedelinin 85.015,77 TL, Bayındırlık ve İskan Bakanlığının teknik elemanlarınca hazırlanan bilirkişi raporunda ise 46.074,00 TL olduğu belirlenmişken, hükme esas alınan 07.12.2007 tarihli inşaat bilirkişi raporunda yıkım ve molozların taşınma bedeli 12.453,32 TL olarak tespit edildiği anlaşıldığından; mahallinde yeniden keşif yapılarak, raporlar arasındaki çelişki giderilip, yıkım ve molozların nakliye bedelini kapsar şekilde rapor alınması ve sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmeyerek mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
B . Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı Hazine vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı Hazine vekili temyiz dilekçesinde özetle; Kekova adası ve karşı sahilinde bulunan davalıya ait kaçak yapıların, Yıkım komisyonu kurularak yıkılması sonucu 50.564,62 TL masraf yapıldığını, tüm masrafların faturalarının Mahkemeye sunulduğunu, keşfin yapıldığı tarih itibarıyla yıkıma konu yapıların zeminde bulunmadığını, raporun varsayıma dayalı olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını veya düzeltilerek onanmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukukî Nitelendirme
Uyuşmazlık, 775 sayılı Kanun'un 18 inci maddesi uyarınca, yapılan yapının yıkılması işlemine ilişkin yıkım masraflarının tahsili istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin atfıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (1086 sayılı Kanun) 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 439 uncu maddeleri.
2. 775 Sayılı Kanun'un 18 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin atfıyla 1086 sayılı Kanun'un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten önceki 428 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı Hazine vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
25.01.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.