"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/475 Esas, 2022/2443 Karar
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Antalya 5. Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2019/282 Esas, 2021/110 Karar
Taraflar arasındaki hakimin müdahalesi davasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalı tarafından müvekkilinin yönetici olduğu apartmandaki 18 nolu bağımsız bölümde 1 adet Alman Kurt Köpeği ile 13 adet kedi barınmakta olduğunu, köpek ve kedilerin tüm kat maliklerini rahatsız etmesi, apartman içerisinde pisliğe ve kötü kokuya sebebiyet vermesi, Alman Kurt Köpeğinin iriliği ve çocuklara bile zarar verme ihtimali olması, apartman yönetimince davalının sürekli uyarılmasına rağmen davalı tarafından hiçbir önlem alınmaması nedeniyle 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun (634 sayılı Kanun) 18 ve ilgili diğer maddeleri gereğince davalıya ait 1 adet Alman Kurt Köpeği ile 13 adet kedinin apartmandan uzaklaştırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının dayanak yaptığı kat malikleri kurulu kararının usul ve kanuna aykırı olduğunu, Yönetim Planında, sitede evcil hayvan beslenemeyeceğine ilişkin kayıt bulunmadığını, 634 sayılı Kanun'da, kat maliklerinin bağımsız bölümlerinde evcil hayvan beslemelerine herhangi bir yasak getirilmediğini, yönetim planında bu konuda açıkça bir kısıtlama getirilmemiş olması durumunda kat maliklerinin kendilerine ait bağımsız bölümlerde diledikleri gibi evcil hayvan besleyebileceklerini, yönetim planının bütün kat maliklerini bağlayan bir sözleşme hükmünde olduğunu, kaldı ki, yönetim planında aksine hüküm bulunsa dahi, günümüz hukuk anlayışında, insanın çevresinden soyutlanarak tek başına ele alınmasının mümkün olmadığını; müvekkiline ait köpek ve kedilerin apartmanda yaşayan tüm kat maliklerini rahatsız ettikleri, dışkıladıkları, kötü kokulara neden oldukları iddialarının asılsız olduğunu, iddiaların müvekkiline yönelik husumetten kaynaklandığını, müvekkili ile aynı sitede yaşayan kimi kat maliklerinin her türlü konuyu kendisini rahatsız etmek için kullanmakta olduğunu, bir kısım kat maliklerinin, asılsız iddia ve şikayetlerle sıkça müvekkilini rahatsız ettiklerini, şikayetlerle müvekkilini yıldırmaya çalıştıklarını, bu güne kadar son derece hoşgörüsüz hatta tacizkar davranan kimi kat maliklerinin müvekkiline yönelik husumet içeren asılsız şikayet ve ihbarlarına delil dilekçemizde ayrıntıları ve belgeleri ile yer vereceklerini, gerçek bir hayvan sever olan müvekkiline yapılabilecek en büyük kötülüğün, hayvanlarını sokağa bırakmasını istemek olduğunu, müvekkiline yaşatılanların psikolojik şiddet olarak adlandırıldığını, üstelik bu durumun yıllardır sürmekte olduğunu, son olarak da, çok sevdiği hayvanlarını terk etmeye zorlanması için iş bu davanın açıldığını, evini satmak isteyen müvekkilinin evini değerinin çok altında satması için baskı unsuru yaratılmak istendiğini bildirerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve kanuna aykırı olduğunu, Cebeci Sitesi Yönetimi Adına Yetkili ...’in, Cebeci Sitesinde, kat maliki olup olmadığı hususunun davacı tarafca açıklanması, eğer kat maliki değilse, kat maliki olmayan yöneticinin rahatsızlığın giderilmesi istemiyle dava açabilmesi, kat malikleri kurulu kararıyla kendisine açıkça yetki verilmiş olmasına bağlı olduğundan, kat malikleri kurulu tarafından kendisine böyle bir yetkinin verilip verilmediğinin, Cebeci Sitesi Yönetimine ait karar defteri incelenmek suretiyle araştırılıp tespit edilmesi gerektiğini, kat maliki olduğu kanıtlanmamış ve kendisine de kat malikleri kurulunca bir yetki verilmemiş bulunan davacı yöneticinin aktif husumet ehliyetinin yokluğu nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerektiğinden aktif husumet yokluğu itirazında bulunulmasına rağmen mahkemece dikkate alınmadığını, Cebeci Sitesi Yönetiminin Noter tarafından onaylanmış geçerli bir karar defteri de bulunmadığını, bu bağlamda site yönetiminin belediye ile ilgili sorunları nedeniyle ferdi mülkiyete geçilemediği için yönetim planı yapılamadığı hususu da dikkate alınarak davanın usulden reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesinin usule ve kanuna aykırı olduğunu, Alman Çoban Köpeğinin koruma, sürü sahiplenme, poliste, rehber köpek olarak, arama kurtarma hizmetlerinde, narkotikte, terör eylemlerinde rahatlıkla kullanılabilen çok yönlü köpekler olduklarını, bu özelliklere sahip bir köpek ırkının korku uyandırıp tehlike oluşturmayacağı ve etrafı kirletmeyeceğinin çok açık ve net olduğunu, gerekirse Mahkemece yerinde keşif yapılmak suretiyle bu hususun da tespiti gerektiğini, izah edilen tüm bu hususlar huzurdaki davanın kötü niyetli olarak açıldığının da kanıtını teşkil ettiğini, zira, davaya konu bağımsız bölümde ikamet etmekte olan müvekkilinin söz konusu zaman zarfında sitede ikamet etmekte olan diğer kat maliklerinden bu konu da herhangi bir şikayet almadığını, diğer yandan bugün hayvanların eşya ya da mal olarak kabul edilmediğini, tüm uluslararası literatürde ve doktrinde kabul edilmekte olduğunu, tüm hayvanların haklarının var olduğunun kabul edilmesi ve olayın “hukuken zedelenen bir hakkın korunması” bakış açısı ile yorumlanmasının zaruri olduğunu, burada savunulan hakkın evcil hayvan sahibinin hakkı olduğu kadar aynı zamanda bir can taşıyan davaya konu hayvanın da hakkı olduğunu, açıklanan hususlar dikkate alındığında, açılmasında hiçbir hukuki yarar bulunmayan işbu davanın haksız, dayanaksız ve kötüniyetli olarak açılmış olduğunun açıkca görülebileceği davanın reddi gerekirken kabulüne karar verilmesinin usule ve kanuna aykırı olduğunu ileri sürerek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesinin kararında esası etkileyen bir usul hatası bulunmadığı, vakıa tespitlerinin tam ve doğru olarak yapıldığı, maddi hukuk normlarının doğru olarak uygulandığı, delillerin değerlendirilmesinde de hatalı bir sonuca varılmadığı anlaşıldığından davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki itirazlarını tekrar etmiş eksik araştırma ve inceleme neticesinde karar verildiğini, davanın kabulüne karar verilmesi gerektiğini ileri sürmüştür.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, hayvan beslemek sureti ile verilen rahatsızlığın giderilmesi hususunda hakimin müdahalesi istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 634 sayılı Kanun'un 18 inci ve 33 üncü maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukukî ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Davalıdan peşin alınan temyiz harcının Hazineye irat kaydedilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
02.07.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.