"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : İzmir 1. Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/844 Esas, 2021/1342 Karar
Taraflar arasındaki müdahalenin önlenmesi ve eski hale getirme davasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın konusuz kalması sebebiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin İzmir ili, Toplu Yapı Yönetim Kurulu üyesi ve aynı zamanda kat maliki oldugunu, davalının ise adresinde kiracı sıfatıyla ikamet etmekte olan toplu yapı sakini olduğunu, müvekkili site yönetiminin yazılı ve sözlü tüm uyarılarına rağmen davalının site ortak alanlarında sokak hayvanlarını beslediğini, bu nedenle sitenin pek çok yerinde hayvan dışkısı bulunduğunu ve bu durumun site sakinleri tarafından şikayet konusu edildiğini, davalının sokak hayvanı beslemesinin site yönetiminin yasaklayabileceği yetkiler yönünde olmadığını belirttiğini, davalının eyleminin kanuna aykırı olduğunu, davalının mevzuat kuralları doğrultusunda sahiplenerek ya da site dışında boş alanda bu eylemini gerçekleştirebileceğini, toplu yaşam alanları tertip ve kurallarına saygı göstermesi gerektiğini belirterek, davalının uyumsuz davranışının, apartman yönetim planına ve genel apartman kurallarına, komşuluk ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'na (634 sayılı Kanun) aykırı olduğu, müvekkili site yönetimine ve toplu yapı sakinlerine yönelik eyleminin önlenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının gerçek veya tüzel kişiliği bulunmadığını, dava açma veya davaya taraf olma ehliyeti bulunmadığını, Hayvanları Koruma Kanunu uyarınca apartman veya site bahçelerinin sahipsiz sokak hayvanlarının doğal yaşam alanları olduğunu, insanların yapmış oldukları düzenlemelerin ve bu kapsamda kişiler arasındaki sözleşmelerin hayvanların korunmasına yönelik olarak kanun tarafından öngörülen yükümlülüklere aykırı olmaması gerektiğini, site ortak alanlarında şahıslara ait sahipli hayvan beslenmesinin yasak olması ile site ortak alanlarında doğal yaşamlarını sürdürme hakkı bulunan sahipsiz hayvanların doyurulması arasında çok büyük fark olduğunu, davacı tarafından sunulan site yönetim planı incelendiğinde sahipsiz sokak hayvanlarının site içerisinde doyurulmasını yasak kılan herhangi bir hüküm bulunmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın konusuz kalması sebebiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; ortak alanlarda özel olarak sokak hayvanları beslemediğini, ortak alana müdahale niteliğinde eylemi bulunmadığını, sokak kedilerinden doğan yaşam haklarını elinden alabilecek bir yasal düzenleme, idari işlem veya 634 sayılı Kanun'da yetki alan site apartman yönetimince özel hukuk işlemi ile kısıtlama yapılabilmesi Evrensel Hukuk ve Türk Hukuku hayvan haklarına göre de mümkün olmadığını, Mahkemece verilen kararın kaldırılması gerektiğini belirtmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle; ortak alanlarda kedi beslenmesinin önlenmesinin ancak kat malikleri tarafından talep edilebileceğini, oysaki eldeki davanın site yönetimi tarafından açıldığını, yönetim planında ortak alanlarda sokak hayvanlarının beslenemeyeceğine ilişkin "kısıtlayıcı" nitelikte bir hüküm bulunmadığını, lehe tanık beyanlarının dikkate alınmadığını, davanın açılmasına sebebiyet verildiği şeklindeki tespitin yerinde olmadığını iddia ederek kararı temyiz etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, müdahalenin önlenmesi ve eski hale getirme istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 634 sayılı Kanun'un 19 uncu ve 33 üncü maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Davalıdan peşin alınan temyiz harcının Hazineye irat kaydedilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
13.02.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.