"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/676 E., 2023/272 K.
KARAR : Başvurunun Esastan Reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 15. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2017/26 E., 2020/874 K.
1- İlk Derece Mahkemesince; eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak davasında, dava konusu Astsubay MYO Yatakhanesi İlave Bina yapılması işinin anahtar teslimi götürü bedel ile ihaleye çıkartılarak davalı ile 3.244.000,00 Türk Lirası sözleşmenin 04/03/2011 tarihinde imzalanarak yer tesliminin aynı tarihte gerçekleştirildiği, işin teslim tarihinin 28/12/2011 olarak belirlendiği, davalıya süre tanınmak suretiyle teslim tarihinin 24/01/2012 tarihine çekildiği, geçici kabulün 21/06/2012, kesin kabulün ise 07/11/2013 tarihinde yapıldığı, davacı idare tarafından yapım işleri genel şartnamesinde belirtilen süreler içinde kesin hesap ve hak ediş işlemlerinin sonuçlandırılmadığı ve işin tesliminde gecikmeye sebebiyet verildiği, davacı idarenin 4 ve 5 no.lu hak edişlerdeki düzenlemelere rağmen aradan uzun bir zaman geçtikten sonra yeni imalatların yapılmadığına yönelik olarak açmış olduğu davanın ispatının mümkün olmadığı, taraflar arasındaki hak edişlerin kesinleştiği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
2- İlk Derece Mahkemesi kararına karşı davacı vekilince istinaf yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesince; istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
3- Bu karara karşı süresinde davacı vekilince temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Kamu düzenine aykırılık hallerinin re'sen gözetildiği, istinaf nedenleriyle sınırlı ve usulüne uygun olarak istinaf inceleme ve denetiminin yapıldığı; dosya içeriği, kararın dayandığı gerektirici sebepler ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı, yine; kesin kabul tutanağı imzalandıktan sonra belirlenen 40 kalem kusurlu ve eksik işlerin, 11.10.2013 tarihinde tutanakla giderildiğinin belirtildiği, bu tutanağın iş sahibi davacı tarafından imzalandığı gözetildiğinde davacı vekilinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan kararın davalı yararına ONANMASINA, davacı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesine gönderilmesine 06.11.2024 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.