"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/2008 E., 2024/1169 K.
KARAR : Esastan Red
İLK DERECE MAHKEMESİ : Milas 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)
SAYISI : 2018/876 E., 2021/462 K.
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının davalı kooperatifin ortağı olduğunu, davalı kooperatif tarafından yapılan 26.10.2018 tarihli bildirim ile genel kurul toplantısı yapıldığının anlaşıldığını, ancak müvekkilinin davet edilmediğini, 25,00 Türk Lirası olan aidatların 50,00 Türk Lirasına yükseltildiğini, herhangi bir faaliyeti bulunmayan kooperatifin yönetim kurulu başkan ve üyelerine huzur hakkı ödenmesinin iptal edilmesi gerektiğini, gündemin 8. maddesinde, "İmar barışı için 2018/Ekim ayı sonuna kadar 6.000 Türk Lirası, 2019/Şubat ayı sonuna kadar 6.000 Türk Lirası olmak üzere 12.000 Türk Lirası ek ödeme alınmasına, ek ödemelerin belirtilen süre içerisinde ödenmemesi halinde aylık % 5 faiz uygulanmasına” şeklinde karar alındığını, bu kararın, öncelikle yok hükmünde (batıl) olduğunun tespit edilmesini, uygun görülmemesi halinde iptal edilmesini, müvekkiline ait meskende, imar barışına aykırılık bulunmadığını, kendisine ait olmayan bir bağımsız bölüm için müvekkilinden imar barışı adı altında 12.000,00 Türk Lirası ve gecikme halinde aylık % 5 faiz talep edilmesinin yok hükmünde (batıl) olduğunun tespit edilmesini, 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu'nun 52. maddesine göre, şahsi sorumlulukları ağırlaştıran kararlarda 3/4 çoğunluk arandığını, kararının 22 oyla alındığını ileri sürerek batıl olduklarının tespitine, taleplerinin kabul görmemesi halinde iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap delikçesinde özetle; tüm ortakların konutlarını her türlü ayıptan ari olarak teslim etmekle yükümlü olan davalı kooperatifin, bloklardan ikisinin SİT kapsamına alınması nedeniyle bu yükümlülüğünü yerine getiremediğini, sorunun çözülmesi için açılan davaların yıllar sürdüğünü, sonuçta 3 bloğun da SİT kapsamından çıkarıldığını, ancak bu süreçte süresi dolan ruhsatların geçersiz hale geldiğini, yeniden ruhsat alınmasının maliyeti daha yüksek olacağından, genel kurulda görüşülerek, imar barışına başvurulmasının tercih edildiğini, diğer ortaklar gibi davacının da tasfiye giderlerine katılmasının gerektiğini, davacının genel kurula davet edilmemiş olmasının kararların iptali için yeterli olmadığını, 27 ortağın katılımı ile gerçekleştirilen 24.02.2019 tarihindeki genel kurulda, imar barışı ve ek ödemeler konusunda tekrar karar alındığını, aidat ve ek ödeme miktarını belirleme yetkisinin genel kurula ait olduğunu, aylık 50,00 Türk Lirası olarak aidat ile 150,00 Türk Lirası olarak belirlenen yönetici ücretine itiraz edilmesinin hukuki bir dayanağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince kooperatifin 33 ortaklı olduğu, toplantıya 22 üye katılmış olmakla toplantı yeter sayısının sağlandığı, ancak TBK 120/2. maddesine göre sözleşmeyle kararlaştırılacak yıllık temerrüt faiz oranının yıllık yasal faiz oranının yüzde yüzünü aşamayacağı, kooperatifçe imar barışı için belirlenen yükümlülüklerin yerine getirilmemesi halinde aylık % 5 faiz uygulanacağına dair kararının emredici niteliği haiz TBK 120/2 maddesine aykırı olduğu ve batıl olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalı kooperatifin 02/09/2018 tarihli Genel Kurul'un 8. maddesinde alınan imar barışı için belirlenen yükümlülüklerin geciktirilmesi halinde % 5 faiz uygulanacağı yönündeki kararın yok hükmünde olduğunun tespitine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararına karşı davacı vekilince istinaf yoluna başvurulması üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi tarafından istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı davacı vekilince süresinde temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
İlk Derece Mahkemesince, kooperatif genel kurul kararının iptaline ilişkin açılan davada davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de Yargıtaya İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 12.11.2021 tarih 2020/2 Esas-2021/3 Karar sayılı kararı ile kooperatifler tacir kabul edildiğinden dairemiz önceki içtihatlarından dönerek kooperatif genel kurulunda faiz oranının serbestçe belirlenmeye başlandığı ve bu içtihat değişikliği istikrarlı bir şekilde uygulandığı nazara alınarak faiz oranına ilişkin genel kurul kararının yok hükmünde olduğuna dair talebin de reddi gerekirken, kabulüne karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İlk Derece Mahkemesi kararı ile bu karara karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya aykırı olması nedeniyle HMK'nın 373/1. maddesi gereğince İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi kararı KALDIRILARAK; Milas 1.Asliye Hukuk (Tic. Mah. sıfatıyla) Mahkemesi'nin 2018/876E.- 2021/462K. sayılı kararın BOZULMASINA.
Dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 18.11.2024 tarihinde oy birliği ile kesin olarak karar verildi.