"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2024/794 E., 2024/806 K.
HÜKÜM/KARAR : Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Safranbolu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2024/10 E., 2024/171 K.
Taraflar arasındaki eser sözleşmesinden kaynaklı tazminat davasının yargılaması sonunda, İlk Derece Mahkemesi'nce davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraflar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi'nce 30.10.2024 tarihli ek karar ile kararın miktar itibariyle kesin olduğu gerekçesiyle davacılar vekilinin temyiz isteminin miktar itibariyle reddine karar verilmiştir.
Ek karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle yapılan ön inceleme sonucunda gereği düşünüldü:
Temyiz istemi, temyiz konusu miktar veya değerin kesinlik sınırının altında olduğu gerekçesiyle davacılar vekilinin temyiz isteminin reddine yönelik Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesi'nin 30.10.2024 tarihli ek kararına ilişkindir.
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362'nci maddeleri gereği, 2024 yılı temyiz miktar sınırı, 378.290,00 TL'dir. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanunun 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir. Dosya içeriğine göre, İlk Derece Mahkemesi'nce kısmen reddedilen miktar 363.000,00 TL olup, davacıların müşterek malik oldukarı ve payları oranında hesaplama yapılacağı da gözetildiğinde, bölge adliye mahkemesinin istinaf incelemesi sonucunda verdiği kararın temyiz kesinlik sınırının altında olduğu anlaşılmıştır.
Somut olayda, istinaf incelemesi sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar kesin niteliktedir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz dilekçesinin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen 30.10.2024 tarihli ek karar yukarıda anılan Kanun hükümlerine uygun olduğundan davacılar vekilinin ek karara yönelik temyiz isteminin reddi ile söz konusu ek kararın onanması gerekir.
SONUÇ:
Yukarıda açıklanan sebeple;
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesi'nin 30.10.2024 tarihli ek kararın ONANMASINA,
Davacılar tarafından fazla yatırılan harcın istek halinde iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
25.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.